Η Πρωτομαγιά του 2011, - ένα χρόνο μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ της Κυβέρνησης και την εγκατάσταση στη χώρα μας ενός μηχανισμού επιβολής αντιλαϊκών, αντικοινωνικών πολιτικών με την ευθύνη της Κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ -, βρίσκει τους εργαζόμενους αντιμέτωπους με τη μαζική ανεργία, τη μαζική φτώχεια, την αποδιάρθρωση του κοινωνικο-οικονομικού ιστού και τη διάλυση κάθε μορφής κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας και κοινωνικού κράτους.
Οι απώλειες δικαιωμάτων, εισοδήματος, εγγυήσεων και προοπτικής στην καθημερινότητα της ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των μισθωτών και συνταξιούχων, των ανέργων και των νέων, υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, των λίγων και προνομιούχων, δεν έχει μεταπολιτευτικό προηγούμενο.
Η ανεργία σκαρφαλώνει προς το 20%, αυξάνονται οι ώρες εργασίας στο Δημόσιο από 37,5 στις 40, οι απολύσεις και οι συνθήκες γαλέρας στον ιδιωτικό τομέα, συνεχίζεται και εντείνεται η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και της στρατηγικής σημασίας δημοσίων επιχειρήσεων στην ενέργεια, τις επικοινωνίες, τις μεταφορές, το νερό δηλαδή τα εναπομείναντα δημόσια κεφάλαια για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την προστασία της κοινωνικής συνοχής.
Οι νέες θυσίες στο βωμό των αγορών, των κερδών, των τραπεζιτών, των κερδοσκόπων και της ασυδοσίας είναι στην ημερήσια διάταξη των κυβερνητικών μέτρων, των δελτίων ειδήσεων. Το νέο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής 2012 – 2015 που με το «καλημέρα» περικόπτει τα κοινωνικά δικαιώματα, αυξάνει την έμμεση φορολογία, το ΦΠΑ, υπόσχεται νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, πριν ακόμη κατατεθεί και ψηφιστεί.
Οι ιστορικοί αγώνες πριν, την 1η Μάη 1886, μετά, με χιλιάδες νεκρούς της εργατικής τάξης, κοινωνικούς αγωνιστές, διαμόρφωσαν κατακτήσεις που σήμερα κατεδαφίζονται, δικαιώματα στην εργασία, την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, τις εργασιακές σχέσεις που σήμερα ανατρέπονται.
Η αγωνιστική και κοινωνική αλληλεγγύη, η ένταση των συνδικαλιστικών αγώνων και η ανάπτυξή τους στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος φραγμού στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αντίστασης στα μέτρα της Κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της Ε.Ε., διεκδίκησης νέων δικαιωμάτων, αποκατάστασης των απωλειών, είναι η στάση, η δράση που τιμά την εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς. Συνεχίζει με συνέπεια, αποφασιστικότητα, τόλμη, τους αγώνες στο σύγχρονο κόσμο με τις ίδιες αρχές, αξίες και στόχους, απέναντι στα ίδια συμφέροντα.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ,
Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 1ης ΜΑΗ, στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων
σε όλες τις πόλεις και τους νομούς.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Η ΕΝΟΤΗΤΑ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ