Συγκεκριμένα:
• Είπε συνειδητά απαράδεκτα ψέματα:
«34 χρόνια δεν έχει αξιολογηθεί δάσκαλος και καθηγητής σε αυτή τη χώρα. Ξεκινήσαμε μόλις ανέλαβα την αξιολόγηση. Ξεκινήσαμε την αξιολόγηση στα σχολεία, έτσι γίνεται σε όλο τον κόσμο. Πρώτα η αξιολόγηση του σχολείου και μετά η αξιολόγηση του δασκάλου. Είπα τον πρώτο χρόνο εθελοντικά, τον δεύτερο υποχρεωτικά. Δήλωσαν μερικές χιλιάδες σχολεία μέσα σε μια βδομάδα. Μπήκαν μέσα στα σχολεία με ξύλα, με ρόπαλα, χτύπησαν καθηγητές, έβαλαν μέχρι και φωτιές. Τα χιλιάδες σχολεία μέσα σε μια βδομάδα έγιναν 500. Δεν υπήρξε μια ανακοίνωση κόμματος, μια διαμαρτυρία από την τοπική κοινωνία».
Αλήθεια, πότε έγιναν αυτά, κα Διαμαντοπούλου; Σε ποια σχολεία; Γιατί τόση λάσπη στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών; Επειδή δεν είναι το «καλό παιδί» του Υπουργείου να συμφωνεί μαζί σας στην επιβολή της πιο αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής, που διαλύει την ελληνική εκπαίδευση και εξοντώνει τους εκπαιδευτικούς; Αλλά και αν, όπως εσείς λέτε, έγιναν αυτά και διαμαρτύρεστε σήμερα για το ότι δεν υπήρξε καμιά διαμαρτυρία, σας ρωτάμε: εσείς πότε τα καταγγείλατε δημόσια;Είναι γνωστό σε όλους πως, βεβαίως, δεν έγιναν τέτοια επεισόδια στα σχολεία. Απλώς, επιχειρείται με αυτά τα συνειδητά ψέματα να αποκρυφτεί η απόρριψη της ανάλγητης πολιτικής του Υπουργείου από την πλειονότητα των εκπαιδευτικών της χώρας. Και έτσι, παρά το γεγονός πως η «γραμμή» που είχε δοθεί από το Υπουργείο στους σχολικούς συμβούλους ήταν να πείσουν τους συλλόγους διδασκόντων πως «η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας δεν έχει καμία σχέση με την ατομική αξιολόγηση», η όλη προσπάθεια έπεσε στο κενό και η πλειονότητα των συλλόγων διδασκόντων, καθώς αντιλήφθηκαν πού οδηγούν αυτά τα μέτρα τόσο τη σχολική μονάδα όσο και τον εκπαιδευτικό, τα απέρριψαν.
• Ανέδειξε την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική:
Με τον πλέον απόλυτο τρόπο η Υπουργός Παιδείας μίλησε για το τιμωρητικό και ακραία νεοφιλελεύθερο μοντέλο αξιολόγησης που προωθεί, οδηγώντας όχι μόνο στη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και στη μισθολογική και βαθμολογική καθήλωσή τους, αλλά και στις απολύσεις.
Αποκαλυπτικές οι σχετικές εκφράσεις της κας Διαμαντοπούλου: «Θα εφαρμοστεί ο νόμος όχι βάζοντας αστυνομικούς και πυροβολώντας τα σχολεία. Όλα τα πράγματα εξελίσσονται και αυτή είναι η τέχνη της πολιτικής. Να κάνεις τη μεγάλη τομή, να πείθεις, να βρίσκεις συμμάχους, να υλοποιείς αυτό που χρειάζεται χωρίς να δημιουργείς βίαιες αντιπαραθέσεις χωρίς όρια. Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη. Όλα λύνονται και όλα ωριμάζουν και όλα αλλάζουν όταν υπάρχει η πρώτη βασική τομή»!!
Αυτή λοιπόν είναι η περίφημη «πειθώ» της κας Διαμαντοπούλου. Η απόλυτη σύνδεση μισθού και βαθμού με την αξιολόγηση – απόδοση, θέση που απορρίπτεται ακόμα και από τους ένθερμους θιασώτες της εκπαιδευτικής αξιολόγησης. Ο «ελεύθερα» εξαρτώμενος από τη διοίκηση και το υπουργείο εκπαιδευτικός θέλουν να είναι υποταγμένος και να μην προβάλλει αντιστάσεις για τα όσα μας επιβάλλει η καταστροφική «τροϊκανή» εκπαιδευτική και οικονομική πολιτική τους, στην εφαρμογή της οποίας η κα Διαμαντοπούλου φαίνεται πως επιδιώκει τον επιτελικό ρόλο του «διευθυντή της ορχήστρας».
Την ίδια ώρα στα φιλικά μέσα ενημέρωσης (βλ. εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 24-1-12) διοχετεύεται η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών!! Είναι προφανές ότι, παρά το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία και οι τεχνοκράτες του ΥΠΕΠΘ γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, στοχεύουν ξεκάθαρα μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης στην απόλυτη χειραγώγηση και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών. Άλλωστε και οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ρέππα για την αξιολόγηση και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών, την κατάργηση των οργανικών θέσεων με αποφάσεις επιτροπών σε κάθε Υπουργείο αλλά και την «αξιολόγηση» του προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ έπειτα από γραπτές εξετάσεις και συνεντεύξεις αποκαλύπτουν τα εργαλεία που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για την κατάργηση σχολικών μονάδων και απολύσεις στο δημόσιο, έχοντας συμφωνήσει με την τρόικα για τη μείωση κατά 150.000 του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων ως το 2015.
Είναι αποκαλυπτική η τοποθέτηση της Υπουργού Παιδείας για τους δημοκρατικούς θεσμούς: «Η ανόρθωση της χώρας προέχει. Εκλογές γρήγορα, κατά την εκτίμησή μου, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, θα είναι μια πρόσκαιρη νίκη του λαϊκισμού, των αντιμεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες συσπειρώνονται. Αυτές οι αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις υπάρχουν παντού, οριζόντια. Συσπειρώνονται με κραυγές και πάλι για πολλοστή φορά και ενώ η χώρα είναι στο χείλος του γκρεμού. Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές και γι’ αυτό είπα και το ιστορικό παράδειγμα».
Η πραγματικότητα (εκπαιδευτική και οικονομική), δυστυχώς, είναι πολύ σκληρή. Οι μαθητές σε πολλά σχολεία δεν έχουν ακόμα τα βιβλία τους, υπάρχουν κενά εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δομές διαλύονται, σχολεία κλείνουν, οι εκπαιδευτικοί εξαθλιώνονται οικονομικά, και η Υπουργός Παιδείας ασχολείται με το πώς θα «σώσει τη χώρα» απαξιώνοντας τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο.
Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση.
Να φύγουν τώρα κυβέρνηση και τρόικα από τη χώρα.
Να ανατραπεί τώρα αυτή η πολιτική.