Συνέντευξη τύπου (δείτε τη συνέντευξη ΕΔΩ) παρέθεσε χθες
το απόγευμα το Προεδρείο της Α΄ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας στα Γραφεία της Ένωσης
στο Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου.
Δυστυχώς σήμερα, σε μια εποχή
οικονομικής κρίσης, η παρεχόμενη εκπαίδευση είναι κατώτερης ποιότητας σε σχέση
με το παρελθόν.
Δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε
ότι τα σχολεία μας λειτουργούν χάρις στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών που
καθημερινά παλεύουν σε μια άνιση μάχη με συνεχώς λιγότερα όπλα.
Στη συνέντευξη αναλύθηκαν προβλήματα
στο χώρο της Παιδείας που επηρεάζουν όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς αλλά όλη την
κοινωνία, τόσο τοπικά όσο και Πανελλαδικά:
·
Σχολεία χωρίς
δασκάλους ακόμη και σήμερα
Είναι απίστευτο αλλά είμαστε στα
μέσα Ιανουαρίου και δυστυχώς σε πολλά σχολεία, κυρίως σε περιφερειακά, δεν διδάσκονται
ακόμη και τα λεγόμενα «βασικά μαθήματα». Σε αυτό συνέβαλε η δραστική μείωση του
αριθμού των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που προσελήφθησαν εφέτος λόγω περικοπής
κονδυλίων με αποτέλεσμα να υπάρχουν 2.000 κενά σε όλη την χώρα και μόνο 124
πιστώσεις για προσλήψεις.
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί τα
επόμενα χρόνια αφού η ενοποίηση των 4 περιοχών μετάθεσης της Αιτωλοακαρνανίας σε
συνδυασμό με τις σχεδιαζόμενες συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολικών μονάδων, την εξώθηση
πολλών εκπαιδευτικών στην συνταξιοδότηση λόγω αύξησης των ορίων ηλικίας, την περαιτέρω
περιστολή δαπανών θα οδηγήσει σε ουσιαστική αποδυνάμωση – κυρίως - των περιφερειακών
σχολείων και πρακτικά στην κατάργησή τους…
·
Ελλιπής χρηματοδότηση
των σχολείων
Πέρυσι το πρόβλημα λεγόταν έλλειψη
βιβλίων με αποτέλεσμα να διδάσκουμε με «φωτοτυπίες». Φέτος μεγάλο μέρος των λειτουργικών
εξόδων των σχολείων αφορά την ανάγκη θέρμανσης.
Δεδομένου ότι η χρηματοδότηση
από τους Κ.Α.Π. είναι μειωμένη κατά 40% φέτος, το πρόβλημα των λειτουργικών δαπανών
των σχολικών μονάδων είναι δυσεπίλυτο. Τα σχολειά μας δεν καλύπτουν πλέον ούτε
τις στοιχειώδεις ανάγκες τους…
·
Ελλιπής φύλαξη σχολικών
μονάδων
Στην περιοχή μας οι φθορές και καταστροφές
μπορεί να χαρακτηριστούν ως μη αναστρέψιμες : κλοπές αλεξικέραυνων, άλλων υλικών,
τζάμια που σπάνε, συντήρηση καυστήρων, αποκατάσταση αθλητικών εγκαταστάσεων.
Έχουμε ενημερώσει από την προηγούμενη χρονιά τους υπεύθυνους αλλά η κατάσταση
δείχνει να έχει ξεφύγει από τον έλεγχο.
·
Συνεχής υποβάθμιση του
εξοπλισμού των σχολείων / Νέο Λύκειο – χωρίς υποδομές
Ο εργαστηριακός εξοπλισμός στα
σχολεία δεν είναι αυτός που πρέπει. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει και
χρηματοδοτικό εργαλείο αντικατάστασης των φθορών - απωλειών.
Για παράδειγμα, τα εργαστήρια
Πληροφορικής των σχολείων μας εξοπλίστηκαν στην πλειοψηφία τους λίγο πριν –
λίγο μετά το 2000! Δεν είναι δυνατόν να έχουμε και πολλές απαιτήσεις…
·
Ουσιαστική κατάργηση
Π.Δ.Σ., σχολικών βιβλιοθηκών
Ζητάμε από τα παιδιά να
δημιουργούν εργασίες στο πλαίσιο του μαθήματος της Ερευνητικής Εργασίας
αφαιρώντας τους τα 2 κυριότερα όπλα: τη βιβλιογραφική έρευνα και την έρευνα στο
διαδίκτυο, αφού από τη μια το μάθημα της Πληροφορικής δεν διδάσκεται ούτε προβλέπεται
η υποχρεωτική χρήση υπολογιστή και από την άλλη άλλες υποστηρικτικές δομές
καταργήθηκαν στην πράξη.
Στα σχολεία οι βιβλιοθήκες που
υπάρχουν λειτουργούν και εκτελούνται προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας μόνον εφόσον
περισσεύουν εκπαιδευτικοί. Δηλαδή πρακτικά καταργήθηκε η ΠΔΣ και καμιά
βιβλιοθήκη δεν λειτουργεί όπως πρέπει.
Η Α ΕΛΜΕ ξεκίνησε από φέτος να
παρέχει δωρεάν μαθήματα αλληλεγγύης σε μαθητές που έχουν ανάγκη, και η
ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Πραγματοποιούνται μαθήματα στον Αστακό, το Μεσολόγγι,
το Ευηνοχώρι, τη Ναύπακτο και συμμετέχουν πάνω από 150 μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων
.
Όμως ο εθελοντισμός ποτέ δεν
μπορεί σε καμιά περίπτωση να υποκαταστήσει θεσμούς ,δομές ή ενέργειες που
πρέπει να παρέχονται σε ένα κράτος δικαίου και είναι βασική υποχρέωση της
κεντρικής εξουσίας προς τους πολίτες.
·
Σοβαρό πρόβλημα σχολικής
στέγης και κτιριακών υποδομών
Στην περιοχή μας υπάρχει
εντονότατο πρόβλημα το οποίο οφείλεται αφενός στην έλλειψη σωστού σχεδιασμού
και αφετέρου σε κωλυσιεργία των τοπικών αρχών.
Τα σχολεία μας έχουν χτιστεί
στην πλειοψηφία τους εδώ και τουλάχιστο σαράντα χρόνια, υπάρχουν κτίρια
παλιότερα και ελάχιστα καινούρια. Υπάρχει σχέδιο να χτιστούν καινούρια (2ο
Γυμνάσιο – Λύκειο Μεσολογγίου) αλλά σήμερα η κατάσταση είναι απαράδεκτη αφού στο
Μεσολόγγι και στην Ναύπακτο υπάρχουν αίθουσες (ΤΟΛ ) όπου διδάσκονται μαθητές σε
απαράδεκτες συνθήκες δημιουργώντας έτσι καθεστώς μονιμότητας.
Μάλιστα φέτος στη Ναύπακτο υπάρχουν
σχολεία σε αναγκαστική πρωινή – απογευματινή βάρδια μετά από πρόβλημα που
προέκυψε με τη στατικότητα κτιρίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ευθύνη της τοπικής
αυτοδιοίκησης είναι μεγάλη και διαχρονική. Αφενός δεν υπήρξε σχεδιασμός για την
ανέγερση νέων σχολικών μονάδων και αφετέρου δεν έγινε σωστή αξιολόγηση της
συγκεκριμένης περίπτωσης.
Η Α ΕΛΜΕ είχε εξαρχής πρόθεση
και όλες οι προτάσεις της ήταν στην κατεύθυνση της άμεσης και ορθής λύσης.
Συμμετείχαμε σε συναντήσεις φορέων, σε συναντήσεις με τη Δημοτική Αρχή. Όμως
σήμερα, 6 μήνες μετά το γεγονός, δεν έχουμε κάνει ούτε ένα βήμα προόδου. Και τα
νέα είναι μάλλον δυσάρεστα αφού στην καλύτερη περίπτωση η λύση θα δοθεί
παραμονές των Δημοτικών εκλογών…
Προβλήματα υπάρχουν σε όλα τα
σχολεία και απαιτούνται άμεσες παρεμβάσεις, ορισμένες εκ των οποίων μπορούν να
γίνουν από τους Δήμους της περιοχής μας εύκολα και χωρίς κόστος. Για όλα αυτά
τα θέματα η Α΄ ΕΛΜΕ έχει ενημερώσει έγκαιρα τους υπεύθυνους και περιμένουμε τις
αντιδράσεις τους.
·
Το νέο μισθολόγιο -
βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων
Εδώ και πάνω από ένα χρόνο έχει
εφαρμοστεί στην πράξη το ενιαίο μισθολόγιο - φτωχολόγιο. Οι μισθοί μας είναι
πλέον μισθοί πείνας. Υπάρχει μείωση τουλάχιστον 28% στις αποδοχές σε σχέση με
αυτές της προ μνημονίων εποχή στην πλειοψηφία των συναδέλφων. Αλλά υπάρχει και καθήλωση
επι διετία σε αυτές τις αποδοχές αφού δεν υπάρχει μισθολογική εξέλιξη.
Οι βασικές οικονομικές υποχρεώσεις
έπαψαν προ πολλού να καλύπτονται ειδικά για όσους είχαν πάρει δάνεια για να βελτιώσουν
τις συνθήκες διαβίωσής τους, για τους μονόμισθους και τους νεοδιορισμένους.
·
Η εξαθλίωση του συστήματος υγειονομικής
περίθαλψης
Με μια παγκόσμια
πρωτοτυπία: πληρώνουμε εισφορές για περίθαλψη που δεν μας παρέχεται! Δεν
υπάρχουν γιατροί όλων των ειδικοτήτων σε κάθε πόλη. Οι εισφορές όμως
καταβάλλονται κανονικά…
·
Η αξιολόγηση του έργου
των εκπαιδευτικών
Η ομοσπονδία μας τάσσεται
καταρχάς υπέρ της αξιολόγησης του έργου μας με αποφάσεις συνεδρίων. Όμως εμείς
μιλάμε όχι για τιμωρητική αξιολόγηση αλλά για δημιουργική αξιολόγηση:
·
που να αποσυνδέει τη μισθολογική με τη βαθμολογική εξέλιξη,
·
που να γίνεται όχι από μονοπρόσωπα όργανα αλλά από συλλογικά και
με αντικειμενικά κριτήρια
·
που να παρέχει τα απαραίτητα κονδύλια για επιμόρφωση
·
που να αξιολογεί όλες τις δομές εκπαίδευσης και τα παρεχόμενα
εργαλεία
·
που να αξιολογεί τα προγράμματα σπουδών
Το σχέδιο Προεδρικού
διατάγματος που δόθηκε χθες στην Ομοσπονδία για τις τελικές πινελιές, δυστυχώς
δεν προβλέπει αξιολόγηση όλων των δομών της Εκπαίδευσης. Δεν επιτρέπει επίσης
αξιολόγηση «από κάτω προς τα πάνω» αφού αυτή η αξιολόγηση προβλέπεται ότι θα
είναι επώνυμη και κανείς δεν θα «τολμήσει» να την κάνει.
Πως θα αξιολογηθεί σωστά όμως ο
εκπαιδευτικός που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα όχι μόνο να παρακολουθήσει
τα μεταπτυχιακά προγράμματα που παρέχονται σήμερα και είναι με χρηματική αμοιβή
προς τα Πανεπιστήμια αλλά ούτε να αγοράσει ένα βιβλίο;
·
Σχεδιάζεται αύξηση του
διδακτικού ωραρίου
Όλα τα βάρη ρίχνονται στον
εκπαιδευτικό που δουλεύει λίγο και αμείβεται καλά. Αυτός ο μύθος εξυπηρετεί την
πολιτική του να δημιουργούνται έριδες μεταξύ των πολιτών. Η αλήθεια όμως είναι
εντελώς διαφορετική.
·
Το νέο πειθαρχικό
δίκαιο
Αποτελεί μοναδική πανευρωπαϊκή
πρωτοτυπία αφού καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας. Με μια καταγγελία και προκαταρκτική
εξέταση ή πρωτόδικη απόφαση τίθενται πλέον σε αργία δημόσιοι υπάλληλοι.
Εμείς από την πλευρά μας κάναμε
και θα συνεχίζουμε να κάνουμε βήματα για την ανακούφιση και της κοινωνίας
(μαθήματα αλληλεγγύης) αλλά και τη στήριξη των συναδέλφων με στοχευμένες
δράσεις που άλλες έχουν ανακοινωθεί (εκπτώσεις στα ΚΤΕΛ) και άλλες θα
ανακοινωθούν.
Όμως το σύστημα έπασχε έτσι κι
αλλιώς και δυστυχώς με την ακολουθούμενη πολιτική θα συνεχίσει να πάσχει.
Απαιτούμε και διεκδικούμε τώρα
αλλαγή πολιτικής. Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν και όχι
οι εργαζόμενοι και η κοινωνία.