Το Σάββατο 23-02-2013
πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ΓΣ Προέδρων ΕΛΜΕ.
Οι αποφάσεις λήφθηκαν με ξεχωριστές
ονομαστικές ψηφοφορίες για το σκεπτικό, το πλαίσιο αιτημάτων και την 48ωρη
απεργιακή κινητοποίηση που υπήρχε στο πλαίσιο δράσης. Επισυνάπτω τον πίνακα με
τα αποτελέσματα αναλυτικά και την ψηφισμένη εισήγηση.
Όλες οι προτάσεις πέρασαν, και
έτσι πάμε σε φάση υλοποίησης των δράσεων που αποφασίσαμε ή θα συνεχίσουμε να
σχεδιάζουμε και τοπικά. Για την απεργία η απόφαση είναι να έχει πανεκπαιδευτικό
(να γίνει δηλαδή μαζί με τη ΔΟΕ) και να επιχειρηθεί να έχει και πανεργατικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την απόφαση, αν η ΔΟΕ δεν συμμετέχει στην απεργία τότε θα
επανακαθορίσουμε τη στάση μας σε νέες Γενικές Συνελεύσεις.
Στη ΓΣ Προέδρων τέθηκε εγγράφως θέμα από πολλές
ΕΛΜΕ να μπει στο πλαίσιο αιτημάτων ένα κομμάτι ειδικά για την αξιολόγηση. Είναι
ΑΚΡΙΒΩΣ όμοιο με αυτό που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία στο τελευταίο διευρυμένο ΔΣ
με τις θετικές ψήφους ΕΣΑΚ και ΑΣΚ και τις αρνητικές της ΔΑΚΕ (ψήφοι: 4-3).
Θυμίζω:
·
Λέμε
Όχι στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Αξιολόγηση που έχει κατατεθεί για
διαβούλευση. Να αποσυρθεί άμεσα.
·
Καταδικάζουμε
την απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για συμμετοχή στο διάλογο - απάτη του Υπουργείου
Παιδείας.
·
Να
καταργηθούν όλοι οι νόμοι για την αξιολόγηση
·
Παίρνουμε
μέτρα ώστε να οργανώσουμε συλλογικά την ακύρωση της αξιολόγησης στην πράξη.
Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος οποιαδήποτε
απόπειρα εφαρμογής αξιολόγησης.
·
Δεν
συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία.
·
Δεν
δεχόμαστε αξιολογητές στην τάξη.
·
Κανένας
αξιολογητής δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Η συγκεκριμένη θέση περιέχει το
θέμα διαγραφής από τις τοπικές ΕΛΜΕ διευθυντών που θα αξιολογούσαν ή και
συναδέλφων που θα ήθελαν να αξιολογηθούν, προκάλεσε δε και την έντονη
δυσφορία των συναδέλφων που δεν την ψήφισαν. Πέρα από τις προσωπικές ή
παραταξιακές αντιλήψεις, εκφράστηκε ότι είναι μια πρόταση που κρίθηκε ότι
δεν συμβάλει στην ενότητα των ενώσεων και τελικά του κλάδου.
Φάνηκε ότι η κίνηση για τη συγκεκριμένη
πρόταση ήταν πολύ καλά οργανωμένη από καιρό (μου έκανε εντύπωση ότι πολλές ΕΛΜΕ
μεταξύ των οποίων και η δικιά μας είχαν υιοθετήσει αυτούσιο το κείμενο που
ακόμη και την ώρα της ΓΣ περιφέρονταν για να συγκεντρωθούν υπογραφές….). Τελικά
δεν πέρασε στην ΓΣ των Προέδρων (όπως θα δείτε και στον πίνακα αποτελεσμάτων, η
πρόταση δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία 50%+1).
Όσον αφορά στη στάση μας στη ΓΣ, είναι
γνωστό ότι η εισήγηση της ΟΛΜΕ εγκρίθηκε από το ΔΣ μας κατά πλειοψηφία στο
σύνολό της με ψήφους 6-1 και με μόνη αρνητική ψήφο αυτή ενός μέλους της ΔΑΚΕ. Έτσι,
εκπροσωπώντας την Ένωση ψήφισα τρία ΝΑΙ
(πλαίσιο – σκεπτικό, πρόγραμμα δράσης, απεργία) για την εισήγηση αλλά και ένα ΝΑΙ ακόμη για το θέμα της
αξιολόγησης αφού για το τελευταίο υπήρχε σχετική ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ απόφαση ΔΣ.
Πρέπει όμως να σκεφτούμε την
κατεύθυνση στην οποία θέλουμε να μπει ο κλάδος. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή
φαίνεται ότι υπάρχουν δύο δρόμοι: ο δρόμος της φωνασκούσας μειοψηφίας και ο
κλάδος των προβληματισμένων συναδέλφων. Και λέω δυστυχώς γιατί αυτή τη στιγμή
θα έπρεπε όλοι να είμαστε ενωμένοι ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε όσα μας επιβάλλονται λόγω
«δημοσιονομικής προσαρμογής» ετεροβαρώς και άδικα.… Είναι χαρακτηριστικό ότι
κάποιοι καυγάδιζαν μεταξύ τους, όπως σε κάθε ΓΣ (!!!), για το ποιος είναι
περισσότερο …αγωνιστής από τον άλλο αγνοώντας ότι και οι δύο μάχονται (..λέμε
τώρα…) για το συμφέρον του κλάδου συνολικά.
Προκύπτει, τέλος, ένα σοβαρό θέμα ως
προς τις θέσεις μας στη ΓΣ Προέδρων που πρέπει να αναφέρω. Οι εκπρόσωποι των
τοπικών Ενώσεων, προσέρχονται στη ΓΣ με συγκεκριμένη εντολή να υπερψηφίσουν ή
όχι την εισήγηση της ΟΛΜΕ μεταφέροντας αποφάσεις της πλειοψηφίας από την
περιοχή τους. ΚΑΝΕΙΣ δεν εξουσιοδοτείται να παίρνει αποφάσεις βάση των
προσωπικών ή παραταξιακών του αντιλήψεων ακόμη και σε θέματα που προκύπτουν
εκτάκτως. Επίσης, δεν νομιμοποιείται κανείς να παίρνει το λόγο και να αναφέρει
τις προσωπικές του θέσεις ή να στηρίζει και άλλες απόψεις για τις οποίες δεν
έχει εξουσιοδοτηθεί.
Το γράφω αυτό γιατί κάθε φορά μας
προτείνονται προς συνυπογραφή ψηφίσματα για τα οποία δεν έχουμε λάβει γνώση
νωρίτερα ώστε να τα συζητήσουμε τοπικά. Έτσι, προσωπικά δεν συμμετείχα στην
ψηφοφορία για τα ψηφίσματα (που επίσης επισυνάπτω) και εκδόθηκαν από τη ΓΣ.
Η παρέμβασή μου στη ΓΣ
Δεν ήθελα να κουράσω στη ΓΣ,
άλλωστε λίγο πολύ όλοι έλεγαν τα ίδια. Η παρέμβασή μου ήταν σαφής:
Συνάδελφοι
και εμείς δεν καταφέραμε ούτε αυτή τη φορά να κάνουμε Γενική Συνέλευση, αν και
το προσπαθήσαμε πραγματικά πάρα πολύ.
Κάναμε
τη Συνέλευση σύμφωνα με το καταστατικό. Δεν είχαμε απαρτία και πήγαμε σε
επαναληπτική 3 μέρες μετά, ημέρα Κυριακή. Χρειαζόμασταν 67 άτομα μαζευτήκαμε
περίπου 37.
Προσπαθούμε
συχνά να κάνουμε διάφορες παρεμβάσεις στην περιοχή μας. Δυστυχώς όμως, όπως ήδη
αναφέρθηκε, και εμείς βλέπουμε ότι ο κόσμος δεν είναι μαζί μας.
Βλέπω
και τον Πρόεδρο της Α Αχαΐας, με τον οποίο κάναμε μια παράσταση διαμαρτυρίας
στον Περιφερειακό Διευθυντή Δυτικής Ελλάδας, ο οποίος παρεμπιπτόντως μας είπε
ότι οι πληροφορίες του είναι ότι δεν θα αυξηθεί το ωράριο τη σχολική χρονιά
2013-2014. Ψηφίστηκε, όμως, η μείωση προσλήψεων αναπληρωτών, η κάλυψη των κενών
θα γίνει με αύξηση ωραρίου των μόνιμων και το Σεπτέμβριο θα έρθουν τα αποτελέσματα.
Από
εκεί και πέρα πρέπει να ψάξουμε να βρούμε εναλλακτικές μεθόδους διεκδίκησης. Ο
κόσμος πλέον δεν μπορεί να συμμετέχει σε απεργίες, αυτό φάνηκε από το ποσοστό
στην τελευταία απεργία: είχαμε 8,1% στην Αιτωλοακαρνανία και γύρω στο 10% στα
σχολεία της Α ΕΛΜΕ.
Όσον
αφορά στην εισήγηση της ΟΛΜΕ, ψηφίσαμε το σκεπτικό και το πλαίσιο αιτημάτων και
προσαρμόσαμε τις δράσεις ώστε να έχουν τοπικά χαρακτηριστικά. Είχαμε κάνει
δράσεις και πέρυσι, και μάλιστα είχαμε ξεκινήσει πριν μας τις προτείνει η ΟΛΜΕ στην
περυσινή ΓΣ Προέδρων.
Επαναλαμβάνω
όμως ότι πρέπει να μας προβληματίσει η αποχή του κόσμου. Και οι γονείς δεν
είναι δίπλα μας. Ενώ το σχολείο μας σήμερα διαλύεται κυριολεκτικά, να πω ότι ο
κόσμος πλέον δεν διεκδικεί, να πω ότι έχει απογοητευτεί, να πω ότι τον έχουμε
απογοητεύσει και εμείς;
Κατά
κύριο λόγο πιστεύω ότι είναι το τελευταίο. Γιατί και στις κατά καιρούς
συνελεύσεις, και εκφράζω την προσωπική μου άποψη, ακούγονται και αιρετικές με ή
χωρίς εισαγωγικά απόψεις που ενδεχομένως απομακρύνουν και τους εκπαιδευτικούς
από αυτή την ιστορία που λέγεται ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ.