Μεσολόγγι,
3/11/2019
Συνάδελφοι,
είναι γνωστό ότι μετά από εισήγηση της ΟΛΜΕ έγινε προσπάθεια να
γίνουν Έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας ώστε να
συζητηθούν η κατάσταση αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση και να προσδιοριστεί η
θέση μας στις εξελίξεις που έρχονται μέσα στο 2019.
Να σημειώσω, όπως το έχω ξαναγράψει, ότι για να βγει εισήγηση (αλλά
και απόφαση για οποιοδήποτε θέμα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ) απαιτείται να συμφωνήσει τουλάχιστον
μία από τις δύο μεγάλες παρατάξεις και μάλιστα να …ρίξει νερό στο κρασί της
γιατί αυτό απαιτεί η σύνθεση σε μια minimum συμφωνία.
Στην ΕΛΜΕ μας για μια ακόμη φορά δεν κατέστη εφικτό να
γίνει ΓΣ όπως και παντού στη χώρα και όλοι οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ ήρθαν στη ΓΣ Προέδρων στην
Αθήνα με αποφάσεις ΔΣ.
Η θέση της ΔΑΚΕ στο ΔΣ μας ήταν να ψηφιστεί η εισήγηση της ΟΛΜΕ
και για λόγους “στήριξης” της λογικής των συνθέσεων που ανέφερα πιο πάνω αλλά
και γιατί όταν δεν στηρίζεται μια πλειοψηφική άποψη είναι δύσκολο να υπάρξουν οι
συνθέσεις που απαιτούνται και να αποκτήσει μια άλλη πρόταση την πλειοψηφία. Εξάλλου,
πέρα από το πολιτικό σκεπτικό της εισήγησης που ήταν όντως μια έκθεση ιδεών, οι
διεκδικήσεις που αναφέρονταν είναι πάγιες και θεωρήσαμε ότι ήταν επαρκές το
πρόγραμμα δράσης.
Οι άλλες παρατάξεις, αφού κατέθεσαν την άποψη ότι η εισήγηση ήταν
“άνευρη”, στρογγύλευε την κατάσταση, ότι το πρόγραμμα δράσης ήταν πρόχειρο και
όχι τόσο αγωνιστικό, καταψήφισαν την εισήγηση.
Αν και θα μπορούσε να βγει απόφαση ΔΣ που να υποστηρίζει την εισήγηση,
τελικά επιλέξαμε (όπως πάντα όταν δεν υπάρχει απαρτία) στη λογική των συνθέσεων
την πιο ευέλικτη λύση να πάμε με «Λευκό» και να εξουσιοδοτηθώ ως πρόεδρος να
ψηφίσω την περισσότερο οργανωμένη και αγωνιστική πρόταση σε σχέση με αυτή που
κατέθεσε η ΟΛΜΕ που θα μπορούσε να έχει την πλειοψηφία.
Και αυτή τη φορά, όμως, στη Γενική Συνέλευση στην Αθήνα απορρίφθηκαν
οριακά το πλαίσιο αιτημάτων και το πρόγραμμα δράσης της εισήγησης της ΟΛΜΕ (με
ποσοστά κοντά στο 48%).
Μετά από αυτή την ψηφοφορία αποχώρησαν αρκετές από τις ΕΛΜΕ οι
εκπρόσωποί των οποίων δεν ήταν εξουσιοδοτημένοι να ψηφίσουν κάτι άλλο.
Τελικά, και μπροστά στον κίνδυνο να μην ψηφιστεί κάποια δράση,
αποφασίστηκε να γίνει προσπάθεια για συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 23
Νοεμβρίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου με τη συμμετοχή και της ΔΟΕ
(διαφορετικά δεν θα γίνει).
Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ένα μεγάλο ζήτημα που ευτυχώς στην δική μας
ΕΛΜΕ το έχουμε λύσει…
Η θέση κάθε ΕΛΜΕ προκύπτει από τις Γενικές Συνελεύσεις που
πραγματοποιούνται. Όπως είπα, στη δική μας ΕΛΜΕ επιλέγουμε (εφόσον δεν έχουμε
απαρτία) να είμαστε “ευέλικτοι” στην προσπάθεια λήψης απόφασης. Όμως είτε έτσι
είτε αλλιώς, δεν είμαστε εξουσιοδοτημένοι να υπερψηφίσουμε θέσεις εντελώς
άγνωστες πριν την ΓΣ Προέδρων.
Παρόλα αυτά, σε κάθε ΓΣ κατατίθενται ψηφίσματα και προτάσεις δράσεων με
τα οποία ουσιαστικά κανείς δεν έχει εξουσιοδότηση να συνταχθεί. Οι αντιπρόσωποι
των ΕΛΜΕ κρίνουν αν θα το κάνουν ή όχι ανάλογα με το περιθώριο ευελιξίας όπως
προανέφερα και την εικόνα που έχουν από την περιοχή τους. Κάποιοι όμως συνάδελφοι
αποφασίζουν αυστηρά με βάση την παραταξιακή ή ακόμη και την προσωπική τους
τοποθέτηση και μάλιστα, έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο εκπρόσωπος κάποιας ΕΛΜΕ
να ψηφίσει πρόταση αντίθετη με την απόφαση της δικής του ΕΛΜΕ με την οποία
προσήλθε στη ΓΣ (!!!).
Στη συγκεκριμένη ΓΣ, το φαινόμενο αυτό επαναλήφθηκε. Έτσι, κατατέθηκαν
αρκετές προτάσεις που περιελάμβαναν δράσεις τόσο ενόψει του πολυνομοσχεδίου του
Υπουργείου Παιδείας που έρχεται, όσο και για άλλα θέματα. Ενδεικτικά να αναφέρω
ότι μια από τις ΕΛΜΕ ζήτησε να ψηφίσει η ΓΣ Προέδρων στάση εργασίας την ημέρα
της απολογίας του Μιχαλολιάκου στη δίκη της ΧΑ ώστε να συμμετέχουν μαθητές και
εκπαιδευτικοί σε συγκέντρωση έξω από το δικαστήριο. Επίσης, κατατέθηκαν
προτάσεις για δράσεις που περιλαμβάνονταν στην εισήγηση της ΟΛΜΕ αλλά “σαλαμοποιημένα”
κι όχι όλες μαζί. Μάλιστα, για τις 23 Νοεμβρίου πέραν της ψηφισμένης κατατέθηκαν
3-4 δράσεις με διαφορετικό «περιτύλιγμα» και όλες καταψηφίζονταν μία – μία κατά
σειρά.
Όλα αυτά προσωπικά κρίνω ότι συμβάλουν στην απαξίωση όλων των όπλων
που έχουμε ως κλάδος. Την ώρα που πρέπει να είμαστε μια γροθιά και να
παραμερίζουμε τις όποιες διαφορές μας, δυστυχώς «βγάζουμε τα μάτια μας» σε κάθε
ευκαιρία. Κρίμα.
Κλείνοντας να σημειώσω ότι η συνέλευση έληξε άδοξα με αφορμή την
προσπάθεια ανατροπής μιας απόφασης συνεδρίου για το θέμα της αξιολόγησης με ένα
απλό ψήφισμα που κατατέθηκε στη ΓΣ.
Συγκεκριμένα, για το θέμα αυτό η θέση του κλάδου με αποφάσεις
συνεδρίων είναι κατά της αξιολόγησης – χειραγώγησης. Αυτό είναι αλήθεια ότι
αφήνει το περιθώριο στις παρατάξεις να το “μεταφράσουν” όπως θέλουν, κοινός όμως τόπος είναι η λέξη “χειραγώγηση”
αφού όλοι διαφωνούν με την πιθανότητα να συνδεθεί με την αξιολόγηση οποιαδήποτε
μορφή τιμωρίας των εκπαιδευτικών.
Στη ΓΣ λοιπόν, κατατέθηκε σχετικό ψήφισμα υπήρξαν έντονοι διαξιφισμοί μεταξύ
όλων των παρατάξεων. Σύμφωνα με το καταστατικό (αλλά και την κοινή λογική)
μια απόφαση συνεδρίου δεν μπορεί να συμπληρωθεί, να αλλάξει με οποιοδήποτε
τρόπο, παρά μόνο με μια νέα απόφαση συνεδρίου. Προκαλεί λοιπόν απορία πως για
μια ακόμη φορά επιλέχτηκε από κάποιους να διαλυθεί στην ουσία η συνέλευση
την ώρα μάλιστα που υπάρχει ενεργή θέση για το θέμα που είναι αποδεκτή με
συντριπτική πλειοψηφία στον κλάδο. Εξάλλου, στο πολύ πρόσφατο συνέδριο
(καλοκαίρι 2019) θα μπορούσαν να θέσουν θέμα τροποποίησης της θέσης, εφόσον
πραγματικά επιθυμούσαν να αλλάξει η θέση κι όχι να μπαχαλοποιείται η οποιαδήποτε
διαδικασία…
Αυτά έγιναν λίγο – πολύ στην τελευταία Γενική Συνέλευση Προέδρων και
άφησαν για μια ακόμη φορά πίκρα και απορία σε όσους την παρακολούθησαν.
Κατσαρός Κωνσταντίνος
Πρόεδρος Α ΕΛΜΕ
Αιτωλοακαρνανίας