Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Ευχόμαστε τις δύσκολες αυτές ώρες
υγεία και δύναμη στις οικογένειες σας.! Ζούμε πρωτόγνωρες μέρες, βγαλμένες από
δυστοπικό μυθιστόρημα και η κοινωνία δοκιμάζεται πολλαπλά, σε όλα τα επίπεδα.
Η αποκάλυψη των
ημερών είναι ότι το δημόσιο σύστημα υγείας που εξαϋλώθηκε στα χρόνια της
σκληρής νεοφιλελεύθερης επίθεσης και των μνημονίων, δεν επαρκεί για να
υποστηρίξει τον χειμαζόμενο λαό. Παρατηρούνται τραγικές ελλείψεις σε ΜΕΘ (6
κλίνες ΜΕΘ ανά 100.000 κατοίκους!), νοσοκομειακούς γιατρούς, νοσηλευτικό
προσωπικό και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Και πως αλλιώς, άλλωστε, αφού τα
τελευταία 10 χρόνια έχουν κλείσει νοσοκομεία και συγχωνευτεί μονάδες, δεν έχει
γίνει καμία πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, κι έχουν μειωθεί δραματικά οι δαπάνες
στην δημόσια υγεία όπως και στην παιδεία.
Η θνητότητα από τον covid19 έχει άμεση σχέση με τις ΜΕΘ.
Στη Γερμανία, με χιλιάδες κρούσματα, η θνητότητα είναι 0,27%, γιατί είναι η
πρώτη χώρα σε διαθεσιμότητα ΜΕΘ ανά 100.000 κατοίκους. Στην Ελλάδα αυτή η
διαθεσιμότητα είναι 40 φορές μικρότερη. Είχαμε πει πολλές φορές ότι οι ΜΕΘ δεν
έπρεπε να είναι μόνο 560, αλλά έπρεπε να είναι πάνω από 2.000, σε κανονικές
συνθήκες. (σύμφωνα με στοιχεία που κατ’ επανάληψη έχουν κατατεθεί από συνδικαλιστικά
στελέχη από τον χώρο των υγειονομικών). Η απόφαση του υπουργείου για κλείσιμο των
σχολείων σε όλη την χώρα ήταν αναπόφευκτη, καθώς είμαστε ανοχύρωτοι απέναντι
στη μαζική ή και ακόμα μερική έκθεση στον ιό. Η απόφαση της κυβέρνησης να
κλείσει χώρους μαζικής συνάθροισης είναι κατανοητή με βάση τα παραπάνω. Οι
αποφάσεις για κλείσιμο ακόμα και εξωτερικών χώρων άθλησης…, επίσης. Έπρεπε όμως
να παραλύσει όλη η χώρα για να τολμήσει η κα Υπουργός να κλείσει τις
εκκλησίες!!! Ποιος θεός θα μας βλέπει και δε θα γελά με την κατάντια μας και
τον ταλιμπανισμό τους!!!!
Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων
προβάλλοντας την «τηλεκπαίδευση» ως μια «κάποια λύση» στην απώλεια του
διδακτικού χρόνου. Εγείρονται τεράστια ερωτήματα, παρότι η υπουργός έσπευσε να
δικαιολογηθεί ότι δεν υποκαθιστά την μαθησιακή διαδικασία και δεν θα γίνει
ολοκλήρωση της ύλης μέσω σύγχρονης ή ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης.
Καταθέτουμε τα παρακάτω ερωτήματα:
Ερώτημα 1ο: Πώς μπορεί να υλοποιηθεί το μέτρο; Ενώ το υπουργείο παιδείας έχει κάνει λάστιχο
τους διευθυντές, οι οποίοι ανοίγουν και κλείνουν κλειστά σχολεία, επιστρατεύει
και τους καθηγητές πληροφορικής για να οργανώσουν το περιβάλλον και να
ενημερώσουν τους μαθητές. Ποιοι όμως θα κάνουν τηλεκπαίδευση και από πού;
Προϋποθέτει την ύπαρξη πλατφόρμας που να μπορεί να υποστηρίξει χιλιάδες
αιτήματα, την ύπαρξη υποδομών (η/υ, σύνδεση σε διαδίκτυο, κάμερα, μικρόφωνα
κτλ) σε εκπαιδευτικό και εκπαιδευόμενο και μια επιμόρφωση στη χρήση των νέων εργαλείων. Από τη στιγμή, που τίποτα από τα παραπάνω δεν υπάρχει ή αν υπάρξει, θα υπάρξει μερικώς…, είναι κίνηση επικοινωνιακού χαρακτήρα, καθώς αυτή τη στιγμή και το σχολείο και οι μαθητές είναι ανέτοιμοι να περάσουν σε τέτοιες μορφές διδασκαλίας.
Ερώτημα 2ο: Εγείρεται
ηθικό θέμα για τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να διδάξουν με τηλεκπαίδευση
τουλάχιστον τους μαθητές τους . «Γιατί τόσο αρνητική στάση από μέρους σας;»
λένε κάποιοι
Η δημόσια
εκπαίδευση έχει τη βασική αρχή της ισότητας για όλα τα παιδιά. Αυτό σημαίνει
ότι έστω και μια μειοψηφία των μαθητών μας να στερείται της απεριόριστης
δυνατότητας σύνδεσης στο διαδίκτυο ή να μην έχει την απαιτούμενη τεχνολογική
υποδομή, δεν επιτρέπεται να συναινέσουμε. Η τηλεκπαίδευση σε ένα σχολείο και μια
κοινωνία ρημαγμένη από την κρίση, μπορεί να αποτελέσει εργαλείο διεύρυνσης των
κοινωνικών -εκπαιδευτικών ανισοτήτων. Καθώς απαιτεί και υλικοτεχνική υποδομή,
αλλά και αυξημένο μορφωτικό κεφάλαιο από τους συμμετέχοντες, είναι ακατάλληλη ή
θέτει στο περιθώριο τους αδύνατους μαθητές και αυτούς που δεν μπορούν να
ανταποκριθούν στις απαιτήσεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Σήμερα, ειδικά που τα
έκτακτα μέτρα μειώνουν ακόμη περισσότερο το οικογενειακό εισόδημα, πολύ
αμφιβάλλουμε αν οι μαθητές μας, που είχαν μέχρι χθες την δυνατότητα να κάνουν
χρήση του διαδικτύου, θα εξακολουθούν να μπορούν
Καταρχάς, δεν είναι δεδομένο ότι όλοι οι
μαθητές και οι μαθήτριες διαθέτουν στα σπίτια τους τον απαραίτητο εξοπλισμό
ή πρόσβαση στο διαδίκτυο, για να παρακολουθήσουν οποιαδήποτε μορφή
τηλεκπαίδευσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό του πληθυσμού που
βρισκόταν σε κίνδυνο φτώχειας ή σε κοινωνικό αποκλεισμό το 2018 ήταν 31,8%.
Όσον αφορά δε στις ηλικίες 0-17 ετών το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 33%. Ανάλογα
ήταν και τα ποσοστά της ευρυζωνικότητας, καθώς κατά μέσο όρο μόλις το 78,5% των
νοικοκυριών είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο από την κατοικία, ποσοστό που διαφέρει
ανάλογα με τη γεωγραφική κατανομή (π.χ. στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη
είναι 68,8%). (Από ανακοίνωση της ΟΛΜΕ, 17.03.20)
Οι
εκπαιδευτικοί θα κληθούμε από την ίδια την πραγματικότητα να στηρίξουμε τα
παιδιά σε μια κοινωνία γενικευμένης κατάθλιψης, οικονομικής δυσπραγίας και
απέραντης ανασφάλειας.
Ερώτημα 3ο: «Και τους
μαθητές της Γ΄Λυκείου, που θα δώσουν εξετάσεις, ποιος θα τους βοηθήσει; Τα
φροντιστήρια στήνουν τηλεκπαιδεύσεις, δηλαδή παραδίδετε το έργο σας στους
φροντιστές;»
Το μεγάλο πρόβλημα της φροντιστηριοποίησης της Γ’Λυκείου είναι χρόνιο και
μόνο η αποσύνδεση του Λυκείου από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
ταυτόχρονα με την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτήν, θα μπορούσε να το λύσει. Τα φροντιστήρια
θα κάνουν ότι μπορούν για να επιβιώσουν και θα πουλήσουν και κάποιοι φύκια για
μεταξωτές κορδέλες. Οι εκπαιδευτικοί του δημόσιου σχολείου δεν κάνουν μόνο
μάθημα για να τις πανελλήνιες εξετάσεις και δεν κάνουν μάθημα σε τάξεις των 8
μαθητών/τριών, ομοιόμορφα κατανεμημένων, με βάση τις γνωστικές δυνατότητες του
κάθε παιδιού. Κάνουν μάθημα σε τάξεις των 25 μαθητών/τριών, στην καλύτερη
περίπτωση, ανομοιόμορφα κατανεμημένων και έχουν να αντιμετωπίσουν το κάθε παιδί
ξεχωριστά λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητές του, τις μαθησιακές του
δυσκολίες, που εντέλει το κάνουν ξεχωριστό. Και αυτή είναι η περηφάνεια μας, η
χαρά μας αλλά και το καθήκον μας. Δεν μπορούμε όμως να αρνηθούμε ότι από το
σύνολο των παιδιών μας, αυτοί που είναι «ευπαθής ομάδα» είναι οι μαθητές/τριες
μας που παλεύουν αυτή τη δύσκολη χρονιά να ανταπεξέλθουν στο βάρος της
πανελλαδικής εξέτασης. Οι εκπαιδευτικοί ξέρουμε να στηρίζουμε τα παιδιά
μας, χωρίς τυμπανοκρουσίες και θεατρινισμούς, με σεμνότητα και σεβασμό. Ο
καθένας από εμάς, όσο μπορεί και με ότι μέσα έχει, στηρίζει ψυχικά αλλά και
γνωστικά τους μαθητές του σεβόμενος την αρχή της ισότητας στις ίσες ευκαιρίες.
Σε
όλους τους μαθητές μας και τους γονείς τους λέμε ότι είμαστε δίπλα τους και
απαιτούμε: Μείωση
της διδακτέας ύλης για όλες τις τάξεις και της εξεταστέας ύλης στις
πανελλαδικές εξετάσεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει διδαχθεί πανελλαδικά έως και
τέλος Φλεβάρη. Μη διεξαγωγή προαγωγικών εξετάσεων και χρησιμοποίηση του
αντίστοιχου χρόνου για κάλυψη των κενών, με το άνοιγμα των σχολείων.
Ερώτημα 4ο: «Οι
εκπαιδευτικοί πρέπει να εκσυγχρονιστούν.
Η γύμνια του
Βασιλιά θα φανεί οσονούπω. Όταν θα αναγκαστεί από την εξέλιξη της πανδημίας η
υπουργός να ανακοινώσει την μείωση της ύλης, θα φανούν οι μεγάλες αποκλίσεις
στην κάλυψη της ύλης, καθώς πολλά σχολεία δεν είχαν εκπαιδευτικούς από την αρχή
της χρονιάς και τα κενά στην εκπαίδευση ήταν τεράστια. Άνθρακας λοιπόν ο
θησαυρός της αριστείας με τόσα χρόνια αδιοριστίας… Η
διαδικασία της τηλεκπαίδευσης, που ξεκινάει μέσα στην καρδιά μιας τόσο μεγάλης
κρίσης, είναι μια επικοινωνιακή απάτη που εξυπηρετεί τις πολιτικές σκοπιμότητες
και την ουσιαστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης. Ο στόχος της προτεινόμενης
τηλεκπαίδευσης είναι η εκμετάλλευση της δυσκολίας στην οποία βρίσκονται οι
μαθητές μας και οι γονείς τους, δημιουργώντας έναν νέο κοινωνικό αυτοματισμό. Η
εξ αποστάσεως εκπαίδευση αποτελεί θέση του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την
εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά και εκφρασμένη πρόθεση του ΥΠΑΙΘ πρόσφατα
(χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη κενών σε Νίσυρο, Κάσο κλπ). Οπότε σε μια
περίοδο περικοπών και μηδενικών διορισμών δεν μπορούμε παρά εύλογα να σκεφτούμε
ότι η κυβέρνηση πειραματίζεται και με αυτό το ενδεχόμενο.
Οι
εκπαιδευτικοί σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για όλη την κοινωνία θα
στηρίξουμε και θα επικοινωνήσουμε με τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους
με κάθε δυνατό τρόπο. Με αυτούς και όλους τους εργαζόμενους θα αναδείξουμε
δίκτυα αλληλεγγύης και θα βρούμε νέους τρόπους έκφρασης και δράσης, για
να έχουμε το στόμα και τα μάτια μας ανοιχτά και τα χέρια μας απλωμένα, όσο
διαρκεί αυτή η κατάσταση. Με τις επικοινωνιακές ανάγκες όλων όσοι γκρέμισαν τη
Δημόσια Υγεία και τα κοινωνικά αγαθά, δεν θα συμπαραταχθούμε. Ενώνουμε τη
φωνή μας με τους υγιειονομικούς, που μάχονται στην πρώτη γραμμή και στηρίζουμε
τα αιτήματά τους. Με όλους τους εργαζόμενους που καλούνται να σηκώσουν το βάρος
της πανδημίας με εξουθένωση, ανέχεια, χωρίς μέτρα προστασίας, με αυθαιρεσία από
το κράτος και τους εργοδότες. Με όλους αυτούς και για όλους αυτούς θα
μείνουμε όρθιοι, ώστε με δύναμη και αισιοδοξία να επιστρέψουμε στα
σχολεία και στη συλλογική μάχη για ζωή με αξιοπρέπεια! Καλό κουράγιο σε όλες και όλους! Μείνετε
υγιείς και αισιόδοξοι γιατί έχουμε πολλά να παλέψουμε!