ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Πρόπερσι
το Σεπτέμβρη γινόταν λόγος για τη χειρότερη σχολική χρονιά μετά τη
μεταπολίτευση. Πέρυσι για τη χειρότερη σχολική χρονιά μετά τον πόλεμο. Εφέτος, με
την τρικομματική συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), αρκεί ο χαρακτηρισμός
«χειρότερα από πέρυσι».
Ουσιαστικά, η κυβερνητική τρόικα,
ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της τρόικας και τις απαιτήσεις του διεθνούς και
ελληνικού κεφαλαίου, συνεχίζει εγκληματικά τη λεηλασία όσων έχουν απομείνει από
το λαϊκό εισόδημα, από τα εργατικά δικαιώματα και το δημόσιο πλούτο. Επικαλείται
την αποφυγή της χρεοκοπίας, αλλά στην πράξη επιταχύνει τη χρεοκοπία των
μισθωτών και των συνταξιούχων, τη χρεωκοπία των ανθρώπων που αποτελούν τη χώρα.
Η επαναδιαπραγμάτευση, που είχαν υποσχεθεί, αποδείχτηκε όνειρο θερινής νυκτός.
Ένα
νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών προωθείται
σήμερα και σηματοδοτεί:
ü
νέα, δυσβάσταχτη μείωση των μισθών - συντάξεων
και των επιδομάτων,
ü
αύξηση της ανεργίας με την κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημόσιων οργανισμών,
την εφεδρεία και τις απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
ü
συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, παιδικών
σταθμών, νοσοκομείων, δημόσιων υπηρεσιών κ.λπ.,
ü
αναστολή νέων προσλήψεων,
ü
επιδείνωση των σχέσεων εργασίας, με αύξηση του
ωραρίου, επιβολή της αξιολόγησης - χειραγώγησης και σύνδεσή της με τις
αποδοχές,
ü
περιορισμό των δημόσιων δαπανών για την παιδεία, την
υγεία και την ασφάλιση.
Η δημόσια εκπαίδευση
και οι εκπαιδευτικοί δέχονται καίρια πλήγματα αυτής της πολιτικής: Λιγότερη, φτωχότερη και πιο υποβαθμισμένη
δημόσια εκπαίδευση σε όλες της βαθμίδες της, με αναπόφευκτα τραγικές συνέπειες
για τη νέα γενιά και την κοινωνία.
Έτσι:
· Σοβαρά κενά και
ελλείψεις παρατηρούνται σε εκπαιδευτικό
προσωπικό και παρεχόμενες εκπαιδευτικές υπηρεσίες.
· Η χρηματοδότηση για τις σχολικές επιτροπές
των δήμων έχει στερέψει. Οι διακοπές σε ρεύμα, νερό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο
θέρμανσης, τηλεπικοινωνία, κ.λπ. είναι σε ημερήσια διάταξη.
· Οι σχολικές
τάξεις υπερφορτώνονται ακόμη και με 30 μαθητές στο τμήμα και το σχολείο
αποψιλώνεται από εκείνες τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες που θα μπορούσαν να προωθήσουν
την ποιότητα και την ισότητα στη μόρφωση.
· Η
παιδεία από δικαίωμα μετατρέπεται σε προνόμιο για όσους έχουν, η ουσιαστική μόρφωση περιορίζεται σε μια
μικρή ελίτ. Κι όλα αυτά στο όνομα της «εξοικονόμησης» πόρων.
· Οι δαπάνες
για την παιδεία ήδη έφτασαν κάτω από το
2,6% ο
κατήφορος συνεχίζεται με τα νέα μέτρα των απαιτήσεων για επιπλέον περικοπές 400
εκατ. ευρώ.
· Σχεδιάζεται ένα Τεχνολογικό Λύκειο με ισχυρή παρουσία των ιδιωτικών συμφερόντων και
της «αγοράς», χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους τους
και ένα Γενικό Λύκειο που θα είναι ένας
ατέλειωτος μαραθώνιος εξετάσεων, το οποίο θα παρέχει κάποιες αποσπασματικές
γνώσεις χωρίς εμβάθυνση και συνοχή, όπου Φυσικές και κοινωνικές επιστήμες, τέχνη και
πολιτισμός θα είναι απλώς κάποιες «επιλογές».
Η
μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται
με τεράστια φορολογική επιβάρυνση (υπεραυξημένος φόρος εισοδήματος, και τα
χαράτσια που τον συνοδεύουν) με αποτέλεσμα να απειλούμαστε με κατάσχεση ακόμα
και της πρώτης κατοικίας, εάν δεν πληρώσουμε τους υπέρογκους φόρους. Εκατοντάδες
χιλιάδες λαϊκές οικογένειες βυθίζονται
στην απόγνωση και την ένδεια.
Και
μπορεί ο υπουργός Οικονομικών να δηλώνει ότι «το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού
λαού έχει πέσει, αλλά όχι δραματικά», αλλά ο λαός ξέρει ότι «δεν πάει άλλο».
Τη
στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στους
εργαζόμενους, η πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) παραμένει για
ένα μεγάλο διάστημα απαθής και σιωπηλή.
Μπροστά
σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει
κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Πρέπει να πάρουμε την υπόθεση
στα χέρια μας. Αυτό απαιτεί την επανίδρυση του συνδικαλιστικού κινήματος σε
αντιπαράθεση με τον υποταγμένο και
συμβιβασμένο συνδικαλισμό. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στις ΕΛΜΕ, με συντονισμένους
αγώνες σε όλα τα επίπεδα, με συσπείρωση και των ανέργων συναδέλφων μας και των
ελαστικά εργαζομένων.
Η
οργάνωση της αντίστασης δεν μπορεί να περιοριστεί στην εξαγγελία μιας Γενικής Απεργίας
που θα πραγματοποιηθεί στις 26 Σεπτέμβρη.
Απαιτείται η ΟΛΜΕ και οι ΕΛΜΕ να αναπτύξουν κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα, πολύμορφες δράσεις όλων των εργαζομένων,
στο πλαίσιο ενός παλλαϊκού αγώνα με διάρκεια και κλιμάκωση στην κατεύθυνση μιας
γενικευμένης πολιτικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση και την πολιτική της. Η
Γενική Απεργία της 26ης Σεπτέμβρη θα πρέπει να προετοιμαστεί με συλλογικές
διαδικασίες σε όλα τα σχολεία, με περιοδείες και οργάνωση δράσεων άμεσα. Τα
συλλαλητήρια και το κατέβασμα μας στους δρόμους και τις πλατείες, πρέπει να
δείχνουν τη διάθεσή μας να τους σταματήσουμε και την αποφασιστικότητά μας να
πάρουμε την τύχη μας στα δικά μας χέρια .
Η
λύση υπάρχει και δεν βρίσκεται παρά στους ενωτικούς
και αποφασιστικούς κοινωνικούς αγώνες με στόχο την ακύρωση του μνημονίου και
κάθε πολιτικής που προωθεί την ανισότητα και την εκμετάλλευση των εργαζομένων,
στους αγώνες για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών
στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, της κοινωνικής
δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Ζητούμενο σήμερα είναι
ένας παλλαϊκός, γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διάρκειας, με
σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική.
Ξαναπιάνουμε
το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και διεκδικούμε:
·
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
·
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
·
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
·
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ
·
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ
ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ
Δίνουμε
όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας σε δημόσιο και
ιδιωτικό τομέα στις 26 Σεπτέμβρη. Απεργιακές επιτροπές παντού. Σε κάθε ΕΛΜΕ, σε
κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά.
Κάθε σχολείο πρέπει να γίνει κυψέλη αντίστασης, εστία αλληλεγγύης.
Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε το παλιό και να χτίσουμε το
καινούριο.
14-9-12
