Ανεξάρτητη Συνεργασία Καθηγητών Α΄ΕΛΜΕ
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Το
σχολικό τοπίο μέρα με τη μέρα αλλάζει όψη. Σκοτεινιάζει. Ερημώνει.
Ο
οδοστρωτήρας των Μνημονίων ισοπεδώνει το Δημόσιο σχολείο.
Κατακτήσεις
δεκαετιών καταργούνται με διαδικασίες εξπρές, ενώ η χρηματοδότηση έχει
περικοπεί κατά 40%.
Τα
τελευταία κατορθώματα της κυβέρνησης Σαμαρά είναι:
•
Η καθιέρωση
τμημάτων με 30 μαθητές στα γυμνάσια και τα λύκεια.
•
Η θεσμοθέτηση
ενός λυκείου για την ελίτ και η εκδίωξη χιλιάδων μαθητών από τα μαθητικά θρανία
μέσα από την καθιέρωση ενός εξεταστικού Γολγοθά, με εξετάσεις πανελλαδικού
τύπου από την Α' Λυκείου.
•
Η διάλυση της
σχέσης εκπαιδευτικού-σχολείου-μαθητή μέσα από τις διαθεσιμότητες, τις
υποχρεωτικές μετακινήσεις, την ομηρεία, την αβεβαιότητα και την εργασιακή
ανασφάλεια.
•
Η εκχώρηση
''εκπαιδευτικών'' φιλέτων στον ιδιωτικό τομέα μέσα από την κατάργηση 50
δημοφιλών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και το κλείσιμο 102 ΕΠΑΣ.
Συναδέλφισσες
– Συνάδελφοι
Από το Σεπτέμβρη χιλιάδες
εκπαιδευτικοί αντιταχθήκαμε δυναμικά σε αυτή την αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική
κυβέρνησης – Ε.Ε - Δ.Ν.Τ για την εκπαίδευση. Η μαζική συμμετοχή των συναδέλφων
στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, στις πορείες, τα συλλαλητήρια και στην απεργία της
16/9, με το μεγάλο ποσοστό συμμετοχής τις πρώτες μέρες, κατέρριψε το μύθο του
''τίποτα δε γίνεται'', ήταν πλήγμα στην αδράνεια και την απραξία των τελευταίων
χρόνων.
Με
την απεργία αυτή επιδιώξαμε:
•
να ανατρέψουμε
την πραξικοπηματική ακύρωση της απεργίας του Μαΐου.
•
να
αναμετρηθούμε αποφασιστικά με την κυβερνητική πολιτική, κόντρα στη λογική των
ασύνδετων και άσφαιρων, πολλές φορές, 24ωρων απεργιών .
•
να τιμήσουμε
το ''συμβόλαιο τιμής'' με τους υπό διαθεσιμότητα συναδέλφους μας και τους
μαθητές των ΕΠΑΛ, που οι ειδικότητές τους καταργήθηκαν.
Σε
αυτή την πορεία βρεθήκαμε πολλοί μαζί. Νέοι συνάδελφοι αγκάλιασαν το σωματείο
και τις δράσεις του. Δεν έλειψαν όμως και αυτοί που «στραβοκοίταγαν»
περιμένοντας την αναδίπλωση. Προβεβλημένα στελέχη της ΔΑΚΕ είτε επέλεξαν να μην
απεργήσουν είτε βιάστηκαν να δηλώσουν ότι κουράστηκαν πολύ νωρίς. Δεν έδειξαν
καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, υπέσκαπταν τις πρωτοβουλίες των συναδέλφων
που μπορούσαν να μας πάνε ένα βήμα πιο ψηλά.
Η
απεργία αυτή μπορεί να σταμάτησε, αλλά δεν τελείωσε. Έδειξε πως οι εκπαιδευτικοί
μπορούν να παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Πως μπορούν να συμπορεύονται με
άλλους κλάδους, να κερδίζουν σιγά σιγά την υποστήριξη και το σεβασμό τους. Πως,
παρά τα εμπόδια και την υπονόμευση, συχνά και από το εσωτερικό του κλάδου,
μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στη συγκρότηση ενός πλατιού μετώπου
εργαζομένων, για να είναι αποτελεσματικοί και νικηφόροι οι αγώνες τους.
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Σήμερα,
τα ζητήματα της εκπαίδευσης έχουν πλέον ανοίξει στην κοινωνία.
Γι'
αυτό, το εκπαιδευτικό κίνημα μπορεί και πρέπει να κάνει μια νέα αγωνιστική
εκκίνηση.
•
Για να
αποτελέσουν οι ανάγκες, τα δικαιώματα και τα όνειρά μας δύναμη ελπίδας και
ανατροπής αυτής της πολιτικής .
•
Για να
σταθούμε όρθιοι και αξιοπρεπείς.
Στις 21 Νοεμβρίου σας καλούμε να στηρίξετε
με την ψήφο σας την Α.Σ.Κ
( Ανεξάρτητη
Συνεργασία Καθηγητών ).
14/11/2013
