Να πάρουν στα χέρια τους οι εκπαιδευτικοί τα πρωτοβάθμια σωματεία τους !
Αύριο Πέμπτη γίνονται οι εκλογές της Α΄ ΕΛΜΕ
Αιτωλ/νια. Είναι η πρώτη φορά ύστερα από 40 χρόνια χωρίς συνδικαλιστική άδεια
και με περιορισμένη την δυνατότητα μετακίνησης εκπαιδευτικών στα εκλογικά
κέντρα. Σημεία των καιρών αφού ο πρωθυπουργός της χώρας έχει ήδη κηρύξει
το τέλος πανδημίας ,της λιτότητας των μνημονίων της μεταπολίτευσης και όλων των
κακών συνηθειών. Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση δια της Κεραμέως στα πλαίσια της
΄΄αναβάθμισης της εκπαίδευσης΄΄ και της ΄΄Αξιολόγησης του εκπαιδευτικού
έργου΄΄ προχώρησε σε βίαιη απόλυση εκπαιδευτικού, ενώ το παρακράτος των
΄΄Φρουρών του συντάγματος΄΄πέρασε χειροπέδες σε διευθυντή του γυμνασίου
Αιγινίου.
Οι παρατάξεις, λοιπόν,
έχουν αρχίσει έναν αγώνα δρόμου για να πετύχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα
που θα ικανοποιήσουν τους απαιτητικούς πολιτικούς φορείς τους . Τα τελευταία
γεγονότα, όμως, που έχουν να κάνουν με την διαχείριση από την ΟΛΜΕ του
ζητήματος της αξιολόγησης και την στάση που κράτησαν οι παρατάξεις που
εκπροσωπούνται στο Διοικητικό Συμβούλιο, κάνουν αυτή την προεκλογική περίοδο
ιδιαίτερα δύσκολη.
Όχι άδικα και με συγκεκριμένες επιλογές απαξίωσης της συνδικαλιστικής δράσης διαμορφώθηκε κλίμα αναξιοπιστίας της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΠΕΚ -ΣΥΝΕΚ )σε ένα Δ.Σ. που αποτελείται από γραφειοκράτες που ενδιαφέρονται μόνο να υπερασπίζονται την κομματική τους ταυτότητα και την καρέκλα τους. Δεν προχώρησαν σε συνέδριο της ΟΛΜΕ και εκλογή νέου Δ.Σ όπως όφειλαν να κάνουν. αφού ζήτησαν παράταση της θητείας τους από την Κεραμέως. Όταν απαξιώνεις τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα οδηγείς σε αναίρεση του ρόλου τους πώς τολμάς να απευθυνθείς σε αυτά και να ζητήσεις την επανεκλογή σου. Τι θα πείτε οι κυβερνητικές )παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ σε έναν κλάδο που είχε μπει στην Απεργία-Αποχή -μετά από χρόνια- με ποσοστά που έφταναν το 80% κι ενώ περίμεναν την συνέχεια και την εξέλιξη του αγώνα τους ήρθε η κατραπακιά της συνδικαλιστικής εγκατάλειψης; Τι θα πουν στον απλό εκπαιδευτικό οι παρατάξεις:
Τι
να πει η ΔΑΚΕ, που από την αρχή που ξεκίνησε ο αγώνας των εκπαιδευτικών
λειτούργησε σαν το μακρύ χέρι του υπουργείου, δήλωνε ευθαρσώς υπέρ της
αξιολόγησης και ξεφτίλισε τον θεσμικό ρόλο που κατείχε στα ΔΣ των ΕΛΜΕ
μπλοκάροντας ή παραποιώντας αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων. Τροφοδότησε και
τροφοδοτεί με στελέχη τα δοτά Υπηρεσιακά Συμβούλια που έστησε το
υπουργείο, μετά το φιάσκο των ηλεκτρονικών εκλογών από τις οποίες απείχε πάνω
από το 90% του κλάδου, αποδεικνύεται ως η επιτομή του διαπλεκόμενου και
υποταγμένου κυβερνητικού συνδικαλισμού σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο.
· Τι
να σας πει η ΠΕΚ/ΠΑΣΚΕ,με μια ιδεολογική προσέγγιση νεοφιλελεύθερου
κοινωνικού εκσυγχρονισμού στάθηκε απέναντι στις κινηματικές
διαθέσεις της μεγάλης μερίδας των εκπαιδευτικών και έδωσε από την αρχή
αμέριστη βοήθεια στους σκοπούς της ΔΑΚΕ.
· Τα
ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), που ενώ στην αρχή ήταν μαζί με τις άλλες Αριστερές παρατάξεις
δίνοντας ισχυρή πλειοψηφία στην Απεργία-Αποχή από την αξιολόγηση, μετά τις
δικαστικές αποφάσεις «έκαναν άλλη μια φορά κυβίσθηση προς τα δεξιά » κι
εγκατέλειψε τον αγώνα. Δεν έφτανε, όμως, μόνο αυτό, έγιναν και βασιλικότεροι
του βασιλέως. Μετέβαλλαν εντελώς το αφήγημά τους προσχωρώντας σε νέα πλειοψηφία
με ΔΑΚΕ και ΠΕΚ η οποία μπλοκάρισε κάθε εξέλιξη του αγώνα σε επίπεδο ΟΛΜΕ,
άφησε σκοτεινή την υπόθεση των προέδρων των τοπικών ΕΛΜΕ που άλλαξαν την
απόφαση των γενικών τους συνελεύσεων μη δημοσιεύοντας τα πρακτικά της
συνέλευσης των προέδρων και οδήγησε την ΟΛΜΕ σε πλήρη αφωνία για δύο
μήνες. Παρουσιάζονται ως η δύναμη που λέει την αλήθεια στους εκπαιδευτικούς,
αυτό που κάνουν όμως είναι απλώς να κινδυνολογούν, εκφοβίζουν και να
αναπαραγάγουν τις απειλές του υπουργείου. Ούτε μια στοιχειώδη αντιπολίτευση δεν
είναι ικανοί να κάνουν; Κι αυτό γιατί ποτέ δεν πίστεψαν σ’ αυτό τον αγώνα και
βρήκαν την πρώτη ευκαιρία του ''στρίβειν δια του αρραβώνος΄΄ με σαθρά και
αστεία επιχειρήματα ότι ΄΄θα διαβρώσουν από τα μέσα την αξιολόγηση΄΄ αφού
οι κομματικοί τους ιστρούχτορες τους ΄΄συμβούλευσαν΄΄ την αλλαγή θέσης γιατί τι
θα πούμε για τις μνημονιακές δεσμεύσεις του Ο.Ο.Σ.Α.-μεσοπρόθεσμου για την
εκπαίδευση στους τοποτηρητές μας .Τα ΣΥΝΕΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να δώσουν
κάποιες πειστικές απαντήσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Μια διαφορετική, αλλά δυστυχώς προβλέψιμη, περίπτωση αποτελεί η ΑΣΕ/ΠΑΜΕ
που έκανε πλάτες τα προηγούμενα χρόνια στην ΔΑΚΕ και απέρριπτε κάθε θετική
προσέγγιση με άλλες υγιείς δυνάμεις που ήταν αναγκαιότητα θέλοντας να επιβάλλει
την κυριαρχία στον αριστερό συνδικαλιστικό χώρο . Μέχρι και την τελευταία
συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ στήριξε την Απεργία-Αποχή, όταν δεν πέρασε η
πρόταση - παρότι πλειοψηφική χρειαζόταν ευρύτερη πλειοψηφία 2/3 - άρχισε να
αναδιπλώνεται και να οπισθοχωρεί. Δεν στηρίζει πλέον τις αποφάσεις για νέα
προκήρυξη της Απεργίας-Αποχής από τις Γ.Σ. των τοπικών ΕΛΜΕ και μάλιστα
προσπαθεί να τις μπλοκάρει με κωλυσιεργία, κινδυνολογία και χωρίς να βάζει
υπογραφές στις συλλογικές αποφάσεις. Δημιουργεί αρνητικό κλίμα και φαίνεται
καθαρά ότι η γραμμή άνωθεν υπαγορεύει να μην περάσει η πρωτοβουλία των κινήσεων
στα πρωτοβάθμια σωματεία. Παρακολουθούμε ξανά το ίδια πρακτική ότι δεν
ελέγχουμε το υποβαθμίζουμε για να σταθούμε απέναντι στην λογική ΄΄πέντε παρατάξεις
δυο πολιτικές΄΄.
Αυτή η απαράδεκτη, γραφειοκρατική και συμβιβασμένη στάση της ΟΛΜΕ είναι,
δυστυχώς, αποτέλεσμα του παγιωμένου πλέον μοντέλου του κυβερνητικού και κομματικού
συνδικαλισμού. Όλοι οι συντελεστές αυτής της αρνητικής εξέλιξης είναι ήδη
απαξιωμένοι στα μάτια των εκπαιδευτικών. Η μόνη ανάσα, η μόνη βιώσιμη εξέλιξη
του αγώνα των εκπαιδευτικών είναι οι νέες προκηρύξεις Απεργίας-Αποχής από τις
Γ.Σ. των ΕΛΜΕ που έχουν ήδη ξεκινήσει και αυξάνονται συνεχώς. Ένας νέος κύκλος
αγώνα ανοίγει κι ελπίζουμε να μην βρει απέναντι, εκτός από το υπουργείο,
κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς. Θα είναι μεγάλη ντροπή…
Η
γραμματεία της Α.Σ.Κ
