Ποιοί είμαστε εμείς που θα υποθηκεύσουμε το μέλλον τους αρνούμενοι τους αγώνες για την ανατροπή των δεσμοφυλάκων τους ;»
Κ. Κούστας
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι καιρός να πούμε « ως εδώ και μη παρέκει ».Τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν ανατρέπονται συνδικαλιστικές κατακτήσεις και δικαίωμα στην αξιοπρέπεια που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα έναν αιώνα .
Η «Αξιολόγηση» είναι προμήνυμα απόλυσης των Ρέππα και Διαμαντοπούλου, η στέρηση μισθού, σε λίγο και η αύξηση ωραρίου των εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολείων με τμήματα των 30 μαθητών και πλέον, είναι αυτό το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης; Η δημοκρατική λειτουργία που προκύπτει από την συμμετοχή όλου του συλλόγου διδασκόντων υποβαθμίζεται, σύντομα ο διευθυντής θα αποφασίζει για όλα. Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις των σχολείων θα έχουν την τιμητική τους και την φετινή χρονιά με νέα μείωση οργανικών θέσεων.
Οι μισθοί μας εξευτελίζονται, ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος καταστρέφεται. Αίρεται η μονιμότητα που δίνει την θέση της στην ανασφάλεια, στον διοικητικό αυταρχισμό και στην νέα κομματική πελατεία της πείνας και του ξεροκόμματου που ετοιμάζει η τρικομματική συμπαιγνία (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. ΛΑΟΣ ). Η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και οι συντάξεις διαλύονται, οι απολύσεις και στην εκπαίδευση είναι προ των θυρών. Η πείνα,η φτώχεια, η εξαθλίωση θα είναι καθημερινό φαινόμενο, (όπως το 1942)σε λίγο θα αρχίσουν και τα συσσίτια.
Αγαπητοί συνάδελφοι κάθε εξουσία του ελληνικού κοινοβουλίου έχει εκχωρηθεί στην τρόικα. Η λέξη δημοκρατία διαγράφεται καθημερινά απ’ το λεξιλόγιό μας χωρίς καμιά επίπτωση για την συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Χωρίς εκλογές, μια διορισμένη κυβέρνηση, του δοτού τραπεζίτη Παπαδήμου, ετοιμάζεται να υποθηκεύσει για τα καλά την χώρα, ψηφίζοντας την νέα δανειακή σύμβαση που θα αλυσοδέσει την χώρα για τα επόμενα 30 χρόνια. Κανείς δεν ξεχνά ότι ο Παπαδήμος, ήταν ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας από το 1975, την εποχή του χρηματιστηρίου, ο πρωτεργάτης της κομπίνας των swaps της κυβέρνησης Σημίτη, άνθρωπος - μέλος διεθνών «λεσχών», σύμφωνα με την εφημερίδα «Le monde». Αυτοί που θέλουν να «μας σώσουν» σήμερα, είναι οι ίδιοι που σπατάλησαν τα λεφτά του ελληνικού λαού για Ολυμπιακούς αγώνες και για έργα-δώρα σε μεγαλοεργολάβους, οι ίδιοι που παρήγγειλαν υποβρύχια που μπατάρουν δεξιά κλπ.
Δεν πρέπει να αναγνωρίζουμε αυτήν την συγκυβέρνηση, ως κυβέρνηση της χώρας, για αυτό δεν πρέπει να συζητάμε τίποτα, με τους ντόπιους συνεργάτες της τρόικας, άρα και με την υπουργό παιδείας . Όσοι ακόμη, σαν την Διαμαντοπούλου, θεωρούν τις εκλογές λαϊκισμό (σύμφωνα με δηλώσεις της, και στην εφ. Έθνος), μας φέρνουν πραγματικά κοντά, στην εποχή της αποστασίας, των παραμονών της δικτατορίας, αλλά και των συνταγματαρχών. Είναι ικανοί να αναστείλουν και μέρους της λειτουργία του συντάγματος, δε αποκλείεται-και αυτό δεν είναι κινδυνολογία- να ανασταλούν,
Μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης της ζώνης του ευρώ, οι λεγόμενοι αδύναμοι κρίκοι του Ευρωμονόδρομου της καταστροφής , οι περιφερειακές χώρες με το μεγάλο χρέος και την χαμηλή παραγωγικότητα υποβαθμίζονται, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά. Αποτελούν τα εξιλαστήρια θύματα της νέας καπιταλιστικής εξαθλίωσης .Οι λαοί τους εξανδραποδίζονται αφού αποτελούν την εύπεπτη τροφή των μεγάλων τραπεζών και επιχειρήσεων της αμετανόητης νεογερμανικής παντοκρατορίας.
Στην Ελλάδα, που βρίσκεται στη χειρότερη μοίρα, διορίζουν τοπικούς διοικητές. Καταργείται κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας, προσβάλλεται η εθνική μας αξιοπρέπεια. Η χώρα μας μετατρέπεται σε γερμανική αποικία και ξαναζεί σκοτεινές μέρες της ιστορίας της, όπως της κατοχής και του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.
Συνάδελφοι αν δεν ξεσηκωθούμε τώρα η κατάρα της ανεργίας και της φτώχειας θα στοιχειώσει την πατρίδα μας. Η μετανάστευση θα ξαναγίνει ευλογία. Η μορφωμένη νεολαία, ήδη ακολουθεί το μονοπάτι της οικονομικής εξορίας. Παρουσιάζουν ως σωτηρία της χώρας, την κοινωνική αθλιότητα. Θέλουν μεροκάματα και μισθούς Βουλγαρίας, Ινδίας. Θέλουν ειδικές οικονομικές ζώνες σύγχρονου δουλεμπορίου, ξεφτιλίζοντας την εργατική δύναμη επιδιώκουν τρόικα και η ντόπια αστική πλουτοκρατία, για να βρουν «ευκαιρίες» τα γερμανικά και ελληνικά κεφάλαια. Αν δεν ξεσηκωθούμε, αν δεν αντιδράσουμε συλλογικά ενωτικά και πολιτικά, πολύ σύντομα θα δούμε μέρες Κατοχής του 1943.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι πρώτα πρέπει να εξυπηρετηθούν πρώτα οι κοινωνικές ανάγκες, να επιβιώσει δηλ η κοινωνία μας, ακόμη κι αν αυτό προκαλέσει την οικονομική βλάβη των ξένων πιστωτών.
Δεν θα πεθάνει ο λαός μας επειδή δωσίλογες κυβερνήσεις υπηρετούσαν όλα αυτά τα χρόνια τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας του πλούτου και των κομματικών τζακιών τους.
Η αθέτηση πληρωμών του εξωτερικού δημόσιου χρέους, δεν είναι η «καταστροφή»μας ,αντίθετα θα δώσει την ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί η οικονομία μας . Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι δηλαδή σε κάθε στάση του τραίνου που τροχοδρομεί στην πολιτική του Ευρωμονόδρομου που επιβάλλει η Τρόικα ,όλο και περισσότεροι νεόφτωχοι και πεινασμένοι θα δημιουργούνται και θα κατεβαίνουν απ’ αυτό ώστε τελικά κανείς να μην γλυτώσει μέχρι το τέλος της διαδρομής του . Να αποφασίσουμε τώρα σε αυτή τη στάση του τραίνου ( επίσκεψη Τρόικας και νέα μέτρα), να ανατινάξουμε τις σιδηροτροχιές του Ευρωμονόδρομου. Αυτή την πράξη υπονόμευσης του τραίνου της φτώχιας και της εξαθλίωσης δηλαδή την στάση πληρωμών για το χρέος και στην μονομερή διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του πρέπει να την επιβάλλει το συνδικαλιστικό κίνημα και να το πάρουμε απόφαση ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει .
Πρέπει επίσης, άμεσα, να δοθεί κάθε αγώνας, ώστε να ανατραπεί κάθε νέα δέσμευση ομηρία και εξάρτηση της χώρας από τους πιστωτές, μέσω μιας της καινούργιας δανειακής σύμβασης, με βάση το αγγλικό δίκαιο.
Καταστροφή δεν είναι ακόμη και η έξοδος από το ευρώ όπως προβάλλεται από τα ΜΜΕ . Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, είναι οι ίδιοι που μας παρουσίαζαν πριν μια δεκαετία, την Ελλάδα, ως μια «ισχυρή» οικονομία. Τι συνέβηκε κύριε Σημίτη και ξαφνικά η Ελλάδα καταστράφηκε; Γιατί δεν μας εξηγούν; Δεν φταίει για αυτό, το σύστημα του ευρώ; Μπορεί η χώρα να επιβιώσει, με ένα νόμισμα πιο σκληρό και από το μάρκο, όπως είναι το Ευρώ .
Η μοναδική λύση σωτηρίας είναι η αθέτηση πληρωμών του εξωτερικού χρέους, με εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Για να γίνει αυτό απαραίτητη είναι η παρουσία ενός αποφασισμένου λαϊκού κινήματος. Μόνο τότε η χώρα μας μπορεί να βγει από την κρίση, με ενισχυμένες τις δυνάμεις της εργασίας και της δημοκρατίας, με μια νέα μεταπολίτευση που το πάνω χέρι θα το έχει ο λαός .
Οι αγώνες πρέπει να είναι πολιτικοί, να υπάρξει εδώ και τώρα το αίτημα ανατροπής του μαύρου μετώπου . Εμπρός γενική πολιτική απεργία, με ένα και μόνο σύνθημα, την λευτεριά από τον ζυγό της Ε.Ε-ΔΝΤ, που έχει επιβληθεί στον λαό μας. Αυτό θα πρέπει να είναι η απάντηση των συνδικάτων. Απεργία, εξέγερση, για να διώξουμε, κυβέρνηση, τρόικα, και όχι 24ωρες ντουφεκιές στο γάμο του Καραγκιόζη κάθε δύο μήνες που οδηγεί μόνο σε εκτόνωση, όπως κάνει ο κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ που θέλει να πατάει σε δυο βάρκες .
Η απάντηση στην εξαθλίωση και το ξεπούλημα της χώρας , είναι ο παλλαϊκός αγώνας και έχει πάμπολλες μορφές και που ενεργοποιεί νέες ανθρώπινες δυνάμεις, στη διαδήλωση, από την συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση έως την άρνηση πληρωμής διοδίων, εισιτηρίων στις δημόσιες συγκοινωνίες, χαρατσιών κ.λπ., για ένα μεγάλο κίνημα, που θα κορυφωθεί με το «χρέος είναι δικό τους ,να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν » και θα οδηγήσει σε μια ανατροπή της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου.
Κ. Κούστας
Εκπαιδευτικός
Γ. Γραμματέας της A΄ Ε.Λ.Μ.Ε. Αιτωλ/νιας
