Για το συνδικαλιστικό κίνημα
Αυτή τη στιγμή το συνδικάτο έχει πρόβλημα στρατηγικής. Η απάντηση είναι ότι πρέπει να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι. Να πείσουν το μηχανισμό ότι θα δημιουργηθεί ντόμινο αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη. Αυτό είναι που πραγματικά φοβούνται.
Αν θέλετε την άποψή μου, οι αντιδράσεις των Ελλήνων ήταν κατώτερες των περιστάσεων και αυτό το έχουν πει και οι ξένοι.
Οι Ευρωπαίοι περίμεναν ότι θα καιγόταν η Ελλάδα όταν έγιναν οι πρώτες περικοπές. Όταν δεν υπήρξαν αντιδράσεις, ήρθαν τα μνημόνια. Και το θράσος τους πλέον είναι απείρως χειρότερο από αυτό που είχαν παλιότερα. Αν ο ελληνικός λαός δεν αντιδράσει θα έρθουν και χειρότερες μέρες.
Και μπορεί αυτή τη στιγμή οι λαοί της Ευρώπης να διαδηλώνουν και να στέκονται αλληλέγγυοι σε μας αλλά αγανακτούν κιόλας λέγοντάς μας «πως το δέχεστε αυτό και γιατί δεν αντιδράτε»;
Οι συνδικαλιστές και η βάση κινούνται και συσπειρώνονται ώστε να συσσωρεύσουν μεγάλο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση που να μην το αντέξει ώστε να υποχωρήσει και να ικανοποιήσει τα αιτήματα του κλάδου. Αυτή είναι η λογική του συνδικαλισμού και δεν μπορεί να είναι καμιά άλλη.
Αυτή η κυβέρνηση δεν αποφασίζει, είναι υπάλληλοι, ο πρωθυπουργός διορίστηκε από το εξωτερικό. Και να σας πω ότι βρέθηκα στο Βερολίνο ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ και εισέπραξα την ειρωνεία «συγχαρητήρια για το διορισμένο πρωθυπουργό σας». Στην Ευρώπη υπάρχει η νοοτροπία του προδομένου Βορρά και του ανεπρόκοπου Νότου.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι;
Από τα 610 σχολεία Δευτεροβάθμιας που επεδίωκαν να κλείσουν πέρυσι, έκλεισαν τα 205. Αυτό οφείλεται σε κινητοποιήσεις τοπικών ΕΛΜΕ, πιέσεις της τοπικής κοινωνίας κλπ. Θα πανηγυρίσουμε; Όχι βέβαια, αλλά θέλω να σας πω ότι ένα συνδικάτο πετυχαίνει όταν κινητοποιεί τον κόσμο. Πέρυσι το πετύχαμε. Δεν μπορούμε όμως να συνεχίζουμε αγώνα όταν τα ποσοστά συμμετοχής είναι απογοητευτικά όπως συμβαίνει σήμερα. Πρέπει λοιπόν να πούμε στους συναδέλφους ότι οι αγώνες θέλουν θυσίες. Σε τελική ανάλυση πρέπει να πιστέψουμε ότι μπορούμε δημιουργήσουμε αυτό το φόβο που είπαμε νωρίτερα (ντόμινο).
Πέρυσι κάναμε κινητοποίηση για το θέμα της βαθμολόγησης των γραπτών. Δεν είχε εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση και ζητήσαμε να σταματήσει η διόρθωση γραπτών, που έτσι κι αλλιώς δεν θα είχε επίπτωση στους μαθητές αφού τα γραπτά θα διορθώνονταν. Ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση δεν ακολούθησε ο κλάδος. Μόνο η Αθήνα (έκλεισαν τα βαθμολογικά) και η νότια Ελλάδα μέχρι και τη Θεσσαλία (την 1η βδομάδα γιατί μετά άνοιξαν). Στη Βόρεια Ελλάδα οι συνδικαλιστές παραλίγο να φάνε και ξύλο!
Η ΟΛΜΕ δεν μπορεί καταστατικά να προκηρύξει από μόνη της απεργία. Άρα ή συμμετέχει σε απεργίες που προκηρύσσουν ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ ή πάει σε ΓΣ και παίρνει απόφαση. Τα τελευταία χρόνια απορρίφθηκαν προτάσεις για απεργία.
Για την τελευταία απεργία, ή έπρεπε να πάμε μόνοι μας ή να μετακινήσουμε την απεργία μας ώστε να συμπέσει με αυτή της ΑΔΕΔΥ, έστω κι αν πίεζε ο χρόνος.
Το Νέο Λύκειο
Η Ομοσπονδία μπήκε στο διάλογο. Το προηγούμενο ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν μπήκε. Δεν πιστεύαμε ότι θα μας ακούσουν αλλά θέλαμε να καταδείξουμε ότι ο διάλογος ήταν προσχηματικός και το καταδείξαμε: καμία πρόταση της ΟΛΜΕ δεν έγινε αποδεκτή. Αυτό το έπνιξαν φυσικά τα ΜΜΕ. Φτάσαμε στο σημείο να χρονομετρούμε τις δηλώσεις μας ώστε να μην μπορούν κόβοντας και ράβοντάς τες να περνούν τα δικά τους μηνύματα.
Η κ. Διαμαντοπούλου θέλει να περάσει ο νόμος για το Νέο Λύκειο από αυτή την κυβέρνηση. Να φανεί ότι εξασφάλισε τη μέγιστη συναίνεση έχοντας σαν προηγούμενο και την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ. Εδώ όμως υπάρχει η αντίδραση και της ΟΛΜΕ. Στείλαμε την άποψή μας και στα κόμματα. ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ αυτή η κυβέρνηση ειδικού σκοπού να δεσμεύσει για την επόμενη τουλάχιστον δεκαετία την ελληνική κοινωνία.
Για το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων:
Οι Πανεπιστημιακοί θέλουν να πάρουν τον έλεγχο των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Αν η ελληνική κοινωνία πιστεύει πως σήμερα υπάρχει κάποιο σύστημα πραγματικά αδιάβλητο αυτό είναι το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Κι αυτό είναι επιτυχία του κλάδου που ανέλαβε τη διεκπεραίωσή τους επί Ράλλη.
Πολλαπλές εξετάσεις: έτσι κι αλλιώς θα απορριφθεί από την τρόικα λόγω κόστους.
Στο Λύκειο θα έχουμε εξεταστικό μαραθώνιο. Διπλές εξετάσεις για απολυτήριο και πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, 2 εξετάσεις σε μία: φαντάζεστε τι κούραση θα επιφέρει στους υποψήφιους…
Θα μετράει ο βαθμός όλων των τάξεων (κάτι σαν το γαλλικό σύστημα). Έτσι, θα υπάρξουν αφόρητες πιέσεις ειδικά σε μικρές κοινωνίες για βαθμούς. Θα ενταθούν τα φροντιστήρια. Πετάγονται έξω ορισμένες ειδικότητες και κάποιες άλλες θα χρειαστούν ενίσχυση, χωρίς όμως διορισμούς. Τι θα γίνει με τους καθηγητές Πληροφορικής και Γαλλικών;
Αυτό το σύστημα θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα. Θα γυρίσουμε στην περίοδο που η μόρφωση ήταν ταξική αφού τα παιδιά των περισσότερων δεν θα μπορούν να σπουδάσουν.
Τεχνολογικό Λύκειο
Δέχτηκαν μια μόνο πρότασή μας: το τέταρτο έτος ειδίκευσης. Τίθενται όμως σοβαρά ζητήματα όπως το ζήτημα της μαθητείας. Εμείς συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχουν ερευνητικές εργασίες. Με τη μαθητεία ανοίγουμε την κερκόπορτα να γίνουμε Βουλγαρία και δεν μπορούμε να το δεχτούμε.
Εμείς λέμε ότι πρέπει να καταγραφούν όλες οι απόψεις ώστε να αλλάξουν τα κακά σημεία του ισχύοντος συστήματος.
Οι μεταρρυθμίσεις στο γόνατο και αυτό θα το πληρώσουν δυστυχώς οι μαθητές.
Το μισθολόγιο – η αξιολόγηση
Η αξιολόγηση πέρασε με το νόμο του Ενιαίου μισθολογίου τον Οκτώβριο και εφαρμόστηκε από την 1η Νοεμβρίου. Η μείωση στους μισθούς είναι τουλάχιστον 400 €. Και μάλιστα οι πραγματικές μειώσεις φαίνονται στο πέρασμα από βαθμό σε βαθμό. Δεν δεχόμαστε φυσικά να υπάρχει σύνδεση βαθμού – μισθού. Στο πέρασμα από βαθμό Γ σε Β 4 στους 10 κόβονται. Θα υπάρχει διπλή τουλάχιστον αξιολόγηση από Διευθυντή και Σύμβουλο. Ο Διευθυντής θα πει ότι ο υπάλληλος έκανε τη δουλειά του και θα βάλει για παράδειγμα 10 με άριστα το 10.
Δεν θα μπω στη διαδικασία ο Σύμβουλος να είναι διατεταγμένος να κόψει συγκεκριμένα άτομα αλλά θα θεωρήσω ότι είναι σωστός συνάδελφος. Πρέπει όμως να κόψει 4 κρινόμενους. Τι θα κάνει; Θα βάλει στους 4 δέκα, σε 2 εννέα (πέρασαν αυτοί) και στους υπόλοιπους 4 οκτώ. Αυτοί κόβονται (με βαθμό 8)! Και όχι μόνο αυτό, αυτοί θεωρούνται άχρηστοι και για δύο χρόνια παραμένουν στο βαθμό. Νεότεροι συνάδελφοι που θα κριθούν την επόμενη χρονιά ενδεχομένως θα περάσουν και μέσα στους συλλόγους θα γίνει χαμός…
Να θυμίσω ότι κατά την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις της τάξης του 60-70%. Υπήρξε σφοδρή αντίδραση (Οκτώβριος 2011).
Έχουμε ακόμη περιθώριο παρέμβασης αφού η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν θα γίνει με βάση τον ψηφισμένο νόμο περί αξιολόγησης των υπόλοιπων δημοσίων υπαλλήλων αλλά με νέο Προεδρικό διάταγμα.
Θα επιχειρήσουμε να μπλοκάρουμε την επιμόρφωση των συμβούλων. Δεν συμφωνούμε με τη σύνδεση αξιολόγησης και μισθού. Αυτή την αξιολόγηση την απορρίπτουμε συλλήβδην. Στην ΟΛΜΕ έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα και υπάρχει ομοφωνία.
Έγιναν λάθη. Με αγώνες κάποτε καταργήσαμε τα Διδασκαλεία και τώρα τα ζητάμε πάλι. Θεωρούμε σημαντική την επιμόρφωση. Για το λόγο αυτό η ΟΛΜΕ υποστηρίζει ότι οι διορισμοί πρέπει να γίνονται Μάιο ώστε να προλαβαίνει να γίνεται επιμόρφωση το καλοκαίρι. Αυτό όμως σκοντάφτει στο οικονομικό.
Υπάρχει επιτροπή που ασχολείται με την πιθανή δημιουργία Διδασκαλείων στην οποία συμμετέχουμε αλλά αυτή η επιτροπή «σέρνεται».
Ενίσχυση του Διευθυντή του σχολείου
Δεν μπορεί ο Διευθυντής να γίνει πειθαρχικός προϊστάμενος, αφού έχει την ευθύνη σωστής λειτουργίας του σχολείου. Δεν μπορεί να επιβάλλει ποινές ο συντονιστής της σχολικής μονάδας.
Ακυρώνονται τα πειθαρχικά συμβούλια με τη συμμετοχή των αιρετών.
Επιπροσθέτως, δημιουργούνται επιτροπές με προεδρεύοντα τον αρχαιότερο διευθυντή σχολείου της ομάδας σχολείων, π.χ. μιας πόλης, που θα διορίζουν ή θα μεταθέτουν – αποσπούν προσωπικό. Δεν μπορεί να διαχειρίζονται προσωπικό όργανα που δεν περιλαμβάνουν αιρετούς.
Μείωση δαπανών στην Παιδεία
Κόβεται το επιμίσθιο των εκπαιδευτικών του εξωτερικού. Κανείς εκπαιδευτικός δεν θα μπορεί να ζήσει με μισθό χωρίς το επιμίσθιο στο εξωτερικό όταν μόνο τα ενοίκια είναι 800€. Θα γερμανοποιήσουν τα ελληνόπουλα όπως έγινε με τους ομογενείς στην Αμερική και την Αυστραλία…
Κόβονται οι αναπληρωτές. Προβλέπεται ότι θα αυξηθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών στις 21 ώρες ακατέβατα όσα χρόνια υπηρεσίας κι αν έχει κάποιος. Βασίστηκαν σε ψευδή στοιχεία μιας κατά παραγγελία έρευνας του ΟΟΣΑ. Τα πραγματικά δεδομένα λένε ότι ο μέσος όρος εργασίας των Ελλήνων εκπαιδευτικών είναι ακριβώς στο μέσο ευρωπαϊκό όρο (18,5 ώρες). Επίσης, αποκρύπτοντας πάλι το γεγονός των πολλών νησιών και των σχολείων σε ορεινές περιοχές, αναφέρουν ότι ο μισθός των Ελλήνων είναι ικανοποιητικός στηριζόμενοι στην αναλογία εκπαιδευτικών / μαθητών που είναι δυσανάλογη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Για τον ΕΟΠΥΥ
Πρόκειται για τη ληστεία του αιώνα. Ο ΟΠΑΔ είχε προβλήματα. Είχαμε όμως μια στοιχειώδη κάλυψη. Τώρα δεν υπάρχουν γιατροί και οι επισκέψεις είναι ελάχιστες. Επίσης οι γιατροί του ΙΚΑ δεν μπορούν να εξετάζουν το απόγευμα ως ιδιώτες γιατροί. Η αμοιβή των γιατρών είναι επίσης ελάχιστη. Έτσι δεν έρχονται στο νέο σύστημα. Μπορούν όμως να συνταγογραφήσουν. Ένα στα δύο φάρμακα πρέπει να είναι αντίγραφο, γενόσημο όπως λέγεται. Η τιμή που δόθηκε όμως από το Υπουργείο απέκλεισε τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες στις οποίες το κόστος παραγωγής δεν καλύπτονταν. Έτσι κάνουμε εισαγωγή φαρμάκων από την Κίνα και την Ινδία!
Τι κάνει η ΟΛΜΕ για το ζήτημα αυτό; Εξετάζουμε την περίπτωση αν μπορούμε να κάνουμε μήνυση γιατί προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχει υπεξαίρεση των χρημάτων μας. Αν κριθεί βάσιμη αυτή η άποψη από νομικής πλευράς, θα πάμε δικαστικά.
Επιβάλλεται να υπάρξει αντίδραση…
ΜΜΕ
Η κατάσταση στα ΜΜΕ είναι συγκεκριμένη. Εμείς δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας παρά μόνο με πληρωμένες καταχωρήσεις - διαφημίσεις, όπως κάναμε στην τελευταία απεργία. Όμως δεν μπορούμε να διαθέσουμε τεράστια κονδύλια. Σε άλλες χώρες που τα σωματεία είναι ισχυρά και κάνουν πολιτική διαφημίσεων και προπαγάνδας, είναι μεγάλες και οι εισφορές των μελών. Εδώ δεν μπορεί να συμβεί αυτό.
Εμείς στις επισκέψεις μας προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τη φωνή μας στα τοπικά μέσα.
Συνέντευξη Προέδρου στην Αιχμή
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ περιοδεύει σε περιοχές μακριά από την Αθήνα για να ενημερώσει τους συναδέλφους για την υπάρχουσα κατάσταση. Δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι καλή. Έχουμε υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης στα σχολεία από 30% έως 40% και από την άλλη μεριά υπάρχει το απόλυτο σκοτάδι όσον αφορά στο που πηγαίνουμε. Τα πάντα βρίσκονται στον αέρα. Γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί δεν ξέρουμε κυριολεκτικά τι μας ξημερώνει. Ακούμε για μεταρρυθμίσεις, για Νέο και Τεχνολογικό Λύκειο, για προτάσεις της Υπουργού Παιδείας που πέφτουν στο τραπέζι και αποσύρονται την άλλη μέρα. Πλέον δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε. Θεωρούμε ότι αυτή η ερασιτεχνική αντιμετώπιση οδηγεί την εκπαίδευση από το κακό στο χειρότερο.
Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Το νέο σχέδιο που θέλει να εισαγάγει η Υπουργός θα επηρεάσει βαρύτατα το τμήμα της κοινωνίας που πλήττεται ήδη βαρύτατα από την οικονομική κρίση. Θεωρούμε αδιανόητο να μετράει ο βαθμός και των τριών τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στα τριτοβάθμια ιδρύματα αφού θα εντατικοποιήσει τα φροντιστήρια υψηλών απαιτήσεων την ώρα που οι γονείς δεν μπορούν καλά - καλά να συντηρήσουν τις οικογένειές τους.
Μεταρρυθμίσεις
Ένα μεγάλο ζήτημα είναι ότι η πολιτική ηγεσία δεν ακούει την άποψή μας και καμία από τις προτάσεις της Ομοσπονδίας μας. Θεωρούν οι σύμβουλοι της κυρίας Υπουργού ότι έχουν την αυθεντία στο χώρο της εκπαίδευσης. Προχωρούν με άσχημο τρόπο. Γι αυτό το λόγο η άποψή μας είναι ότι αυτή η κυβέρνηση που είναι έτσι κι αλλιώς ειδικού σκοπού δεν μπορεί να νομοθετήσει και να δεσμεύσει την επόμενη γενιά αφού κάθε μεταρρύθμιση εφαρμόζεται για πολλά χρόνια.
Ενιαίο μισθολόγιο
Ένας πρωτοδιοριζόμενος παίρνει περίπου 629 € και πληρώνει 300€ ενοίκιο. Μπορείτε να φανταστείτε ένα άνθρωπο μακριά από το σπίτι του να αμείβεται και να καλείται να ζήσει με 300€; Δεν μπορούμε να έχουμε Εκπαίδευση όταν ο Εκπαιδευτικός δεν έχει λύσει τα βασικά βιοποριστικά του προβλήματα.
Γενική πολιτική κατάσταση
Υπάρχει πρόβλημα στρατηγικής αυτή την περίοδο γιατί οι πολιτικές αποφάσεις παίρνονται από κέντρα εκτός Ελλάδος. Οι καθηγητές αλλά και γενικά όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν. Σε αυτή την περίπτωση, ο γαλλογερμανικός άξονας που αποφασίζει για τις χώρες της Ευρώπης θα φοβηθεί ότι θα κινδυνεύσει και ο ίδιος μέσα από ένα ντόμινο αντιδράσεων. Η Ελλάδα είναι το πρώτο θύμα στο γαλλογερμανικό πείραμα συρρίκνωσης των πραγματικών εισοδημάτων των εργαζομένων. Ακολουθούν οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και οι Ιταλοί.
Συνέντευξη Προέδρου στο Lepanto
Μισθολόγιο – Μείωση δαπανών για την Παιδεία
Έχουμε ξεπεράσει κυριολεκτικά τα όρια. Θα πρέπει να ξέρετε ότι κάθε νεοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός δεν τοποθετείται στον τόπο συμφερόντων του, συνήθως παραμένει 4-5 χρόνια σε απομακρυσμένες περιοχές. Αυτός ο εκπαιδευτικός παίρνει πρώτο μισθό 629€. Αν σκεφτούμε ότι πρέπει να πληρώνει τα μισά για ενοίκιο, καταλαβαίνετε ότι γενικά οι νεότεροι εργαζόμενοι έχουν περάσει κάτω από τα όρια της φτώχιας. Βρισκόμαστε σε καταστάσεις αντίστοιχες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Και να ξέρετε ότι ένας δάσκαλος που δεν έχει λύσει τα βασικά βιοποριστικά του προβλήματα, δεν μπορεί να είναι καλός δάσκαλος μέσα στην τάξη.
Πιστεύουμε ότι η χώρα μας πρέπει να επενδύσει στην Εκπαίδευση. Βρισκόμαστε σε παρατεταμένη ύφεση. Πρέπει να επενδύσουμε στους νέους ανθρώπους που ακολουθούν και θα έρθουν με όρεξη να ανατρέψουν τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Και σ’ αυτό τον τομέα σήμερα δεν επενδύουμε καθόλου.
Σήμερα δεν μπορούμε να μιλάμε για Εκπαίδευση όταν ο μαθητής κάνει μάθημα σε κρύα αίθουσα, χωρίς βιβλία, σε απαξιωμένα κτίρια, όταν τα προγράμματα είναι της περασμένης εικοσαετίας. Δυστυχώς τα σοβαρότατα προβλήματα δεν έχουν αντιμετωπιστεί από την πολιτική ηγεσία. Μάλιστα, ορισμένα από αυτά δεν απαιτούν και οικονομικό κόστος. Λίγη φαντασία χρειάζεται και σωστή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, που πάντως δεν γίνεται.
Υπάρχει λύση;
Θα μπορούσε να υπάρχει δικαιότερο σύστημα. Δεν υπήρξε δικαιοσύνη στη λογική των περικοπών. Εμείς ήμασταν οι χειρότερα αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι. Πάντα το λέγαμε και κανένας δεν μας πίστευε. Με το ενιαίο μισθολόγιο φάνηκε ότι οι καθηγητές και οι δάσκαλοι ήταν όντως οι χειρότερα αμειβόμενοι.
Εκτιμούμε ότι την κρίση δεν την πλήρωσαν όλοι, την πλήρωσαν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Υπάρχει το ζήτημα της φοροδιαφυγής. Κάποιοι επίσης θησαύρισαν την εποχή που κάποιοι έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν» και έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Να θυμίσω ότι Έλληνας βουλευτής στο Ελβετικό κοινοβούλιο, ο κ. Κουκιάδης, έθεσε το ζήτημα της φορολόγησης του ποσού των καταθέσεων από Έλληνες στην Ελβετίδα Υπουργό Οικονομικών χωρίς να δοθούν και τα ονόματά τους στη δημοσιότητα, και πήρε την απάντηση ότι αυτό δεν έχει ζητηθεί από την πλευρά της Ελλάδας! Και μιλάμε για περίπου 100 δις €! Άρα στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν λεφτά… Και τα λεφτά υπάρχουν στους ιδιώτες που πρέπει να πληρώσουν και όχι στους μισθωτούς. Εμείς βάλαμε πλάτη, όπως λένε, αλλά δεν ήταν δίκαιη η κατανομή βαρών. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι μπήκε η βούλα του κράτους σε μια απόφαση για μισθούς κάτω από 500€ και στον ιδιωτικό τομέα. Πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Θα μπορούσε να υπάρχει δικαιότερη πολιτική και αυτήν διεκδικούμε…
