Ξεκίνησαν με την υλική απαξίωση του διδακτικού έργου( έως και 40% μειώσεις μισθών). Συνέχισαν με την κατασυκοφάντησή μας και τον ηθικό μας διασυρμό. Όμως δεν ήταν αρκετό. Θεσμοθέτησαν μια αξιολόγηση-καρμανιόλα, με σκοπό να μας έχουν σε ένα καθεστώς διαρκούς τρομοκρατίας, πειθάρχησης και συναδελφικού κανιβαλισμού. Όμως ούτε αυτό ήταν αρκετό.
Μας έθεσαν σε αργία γιατί διαδηλώσαμε ή γιατί είχαμε "ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας" ή γιατί είχαμε νομική αντιδικία οποιασδήποτε μορφής, καταστρατηγώντας αυτό που και ακόμη βάρβαρα, φασιστικά καθεστώτα τυπικά υπερασπίζονται: το τεκμήριο της αθωότητας. Ούτε αυτό τους ήταν αρκετό. Στείλαν ελεγκτές δημόσιας διοίκησης να μας ψάχνουν στα σχολεία, μπροστά στους μαθητές μας. Όχι, ούτε αυτό αρκούσε.
Προχωρούν σε αύξηση ωραρίου. Κατά μέσο όρο 3 ώρες την εβδομάδα. Για το καλό του δημόσιου σχολείου; Κανείς δεν τους πιστεύει πλέον. Είναι γυμνοί και έκθετοι μπροστά σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Αυξάνουν το ωράριο του έλληνα εκπαιδευτικού (που ήταν στο μέσο όρος στην Ευρώπη) , το οδηγούν σε καθεστώς εργασιακής εξάντλησης (με ότι αυτό συνεπάγεται για το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης στο δημόσιο σχολείο), για ένα και μόνο λόγο: για να περικόψουν δαπάνες. Αυτός είναι ο σύγχρονος τρόπος για να περιγράφεται η διάλυση του Δημόσιου σχολείου και η σταδιακή ιδιωτικοποίησή του.
Συνάδελφοι,
η συγκεκριμένη αύξηση ωραρίου μεταφράζεται σε 9.750 θέσεις εκπαιδευτικών. Εάν συνυπολογίσουμε τις επερχόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και σχολείων, τη δαμόκλειο αξιολόγηση και το πειθαρχικό "δίκαιο" τότε να είμαστε σίγουροι ότι οι απολύσεις είναι ade portas.Εξ άλλου το πολυνομοσχέδιο μιλάει ρητά: " Οι διατάξεις των περιπτώσεων 1 και 2( η αύξηση του ωραρίου) εφαρμόζονται για τον προσδιορισμό των κενών θέσεων, των λειτουργικών αναγκών και των τυχόν υπεραριθμιών, με σκοπό το διορισμό μόνιμων ή την πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και τις μεταθέσεις, τις μετατάξεις και τις αποσπάσεις μόνιμων εκπαιδευτικών, και για το σχολικό έτος 2013 – 2014."
Συνάδελφοι,
όλοι εμείς, που με περίσσευμα υπευθυνότητας , φιλότιμου και αγάπης για τα παιδιά μας και το διδακτικό μας έργο, ουσιαστικά στηρίξαμε το Δημόσιο σχολείο όταν η συγκυβέρνηση το κατεδάφιζε , μέσω της υποχρηματοδότησης και της λειτουργικής και θεσμικής υπονόμευσης, έχουμε υποχρέωση αυτή τη φορά να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας για ένα διδακτικό ωράριο που θα μας επιτρέπει να παραμείνουμε δάσκαλοι και όχι ανθρωποφύλακες.
Δεν συναινούμε σε ένα ωράριο εξόντωσης.
Δεν συναινούμε στις απολύσεις εκπαιδευτικών.
Δεν συναινούμε στη μετατροπή της εκπαίδευσης από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα.
Καλούμε την ΟΛΜΕ, τις ΕΛΜΕ, κάθε παράταξη και κάθε συνάδελφο σε άμεση αντίδραση.
Να συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο της Κυριακής, στο Σύνταγμα , στις 18.30.
Να καλέσουμε συνελεύσεις του κλάδου αμέσως μετά το Πάσχα και συνέλευση Προέδρων, το Σάββατο 18 Μαΐου.
Να συντονίσουμε τη δράση μας με γονείς, μαθητές, δασκάλους για τη δημιουργία ενός μεγάλου πανεκπαιδευτικού μετώπου.
Η Γραμματεία των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων
Αθήνα, 25 Απριλίου 2013
