23 χρόνια μετά την προσπάθεια της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης των Αρσένη και λοιπών υπουργών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να υλοποιήσει αυτό που δεν καταφέρανε οι προκάτοχοί του: Να καταργήσει το βασικό κοινωνικό χαρακτήρα του σχολείου, ο οποίος είναι να παρέχει γενική Παιδεία, σε όλα τα παιδιά χωρίς περιορισμούς και διακρίσεις.
Ήδη από τα χρόνια της υπουργού Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ, ακολούθως του Αρβανιτόπουλου της ΝΔ και σήμερα επί υπουργίας Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρείται η ισοπέδωση του κοινωνικού διακαιώματος στην παιδεία όλων των παιδιών μας. Η προσπάθεια άλωσης του σκοπού και του στόχου της δημόσιας εκπαίδευσης, επιταχύνθηκε, όταν οι δείκτες και οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ καθόρισαν αποκλειστικά την αντζέντα των υπουργών παιδείας. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών και μαθητών, αξιολόγηση σχολικών μονάδων, αυτονομία, ψευδεπίγραφη ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης, μαθητεία, συγχωνεύσεις σχολείων και σχολών, αναμόρφωση ωρολογίων, αύξηση μαθητών στα τμήματα, εξάλειψη των «ολιγομελών» τμημάτων, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, νέες μορφές αξιολόγησης, συντονιστές και νέο σύστημα εκλογής διοικήσεων…. Και πόσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση αλλά και πόσα ανατρέψαμε!!!!! Σήμερα, σε ένα έντονο προεκλογικό κλίμα, οι δύο «μονομάχοι», ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, πλειοδοτούν για την απόκτηση της εύνοιας των οικονομικών και πολιτικών κέντρων αποφάσεων ΕΕ και ΗΠΑ. Και η εκπαίδευση αποτελεί «σημαντικό» επίδικο. Ο Μητσοτάκης προλαβαίνει να προβεί στις απαραίτητες δεσμέυσεις πλήρους προσάρτησης της εκπαίδευσης στο ολοκληρωτικό δόγμα του κέρδους και της υπεραξίας με αιχμή την περαιτέρω καταλήστευση των εργασιακών μας διακαιωμάτων αλλά και των μορφωτικών διακιωμάτων των παιδιών μας μέσω της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της συρρίκνωσης του δημόσιου σχολείου. Σε απάντησή τους, ο ΣΥΡΙΖΑ αριστοτεχνικά καταπίνει 1 τουλάχιστον χρόνο δημόσιας παιδείας, πολλαπλασιάζοντας ταυτόχρονα τις δυσκολίες για την απόκτηση του απολυτηρίου και την εισαγωγή των μαθητών μας στην Τριτοβάθμια, με νέους εξεταστικούς φραγμούς. Πετά έξω από την εκπαίδευση μεγάλα τμήματα του μαθητικού δυναμικού και τα στρέφει προς την κατάρτιση, προετοιμάζοντας τα για την ημιαπασχόληση και την εργασιακή ομηρεία.
Η «μετα»μνημονιακή κανονικότητα στην εκπαίδευση… Για την κυβέρνηση, τον ΟΟΣΑ, τα οικονομικά επιτελεία ΕΕ και ΔΝΤ, ο μαθητής είναι ένα προϊόν, η εκπαίδευση είναι μια διαδικασία και ο εκπαιδευτικός ένας εργάτης παραγωγής, που η όποια διαφοροποίηση στην εργασία του θα έχει να κάνει με το τελικό προιόν. Οι νόμοι της αγοράς επιβάλλουν την παραγωγή φτηνών προιόντων, άρα και οι μαθητές μας πρέπει να τελειώσουν τη όποια εκπαίδευση και κατάρτιση με το μικρότερο κόστος. Επίσης, η εκπαίδευση ως μέσο κοινωνικής αναπαραγωγής πρέπει να αναδιαρθρωθεί, ώστε να μην βγάζει τόσους πτυχιούχους (το 41% των ανθρώπων από 25-35 χρόνων είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) , που δεν θα μπορούσαν να αποδεχτούν έτσι ανερυθρίαστα το βασικό νέο «μισθό» των 394 ευρώ (σημ. Το 1/3 των εργαζομένων στο ιδιωτικό τομέα δουλεύουν σήμερα μερικά απασχολούμενοι με μέσο μικτό μισθό 394 ευρώ).
Η «μετα»μνημονιακή κανονικότητα στην εκπαίδευση… Για την κυβέρνηση, τον ΟΟΣΑ, τα οικονομικά επιτελεία ΕΕ και ΔΝΤ, ο μαθητής είναι ένα προϊόν, η εκπαίδευση είναι μια διαδικασία και ο εκπαιδευτικός ένας εργάτης παραγωγής, που η όποια διαφοροποίηση στην εργασία του θα έχει να κάνει με το τελικό προιόν. Οι νόμοι της αγοράς επιβάλλουν την παραγωγή φτηνών προιόντων, άρα και οι μαθητές μας πρέπει να τελειώσουν τη όποια εκπαίδευση και κατάρτιση με το μικρότερο κόστος. Επίσης, η εκπαίδευση ως μέσο κοινωνικής αναπαραγωγής πρέπει να αναδιαρθρωθεί, ώστε να μην βγάζει τόσους πτυχιούχους (το 41% των ανθρώπων από 25-35 χρόνων είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) , που δεν θα μπορούσαν να αποδεχτούν έτσι ανερυθρίαστα το βασικό νέο «μισθό» των 394 ευρώ (σημ. Το 1/3 των εργαζομένων στο ιδιωτικό τομέα δουλεύουν σήμερα μερικά απασχολούμενοι με μέσο μικτό μισθό 394 ευρώ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενταφιάζει το όραμα του 12χρονου δημόσιου σχολείου της θεωρίας και πράξης για όλα τα παιδιά χωρίς περιορισμούς και διακρίσεις, χωρίς ντροπή και κοροιδεύοντας τους ανήσυχους γονιούς με το «τυράκι» της «ελεύθερης» πρόσβασης κάνοντας στατιστικό δείγμα τους δεκαεξάχρονους μαθητές. Η πρόταση Γαβρόγλου περιγράφει ένα απολύτως ταξικό σχολείο, προσανατολισμένο στη διαδικασία πρόσβασης στην Ανώτατη εκπαίδευση, πολύ μακριά από τις πάγιες θέσεις του εκπαιδευτικού κινήματος , που αφορούν την αυτονόμηση του Λυκείου από τη διαδικασία της εισαγωγής στα ΑΕΙ ΤΕΙ και την ανάδειξη του παιδαγωγικού του ρόλου. Ανελέητη αξιολόγηση των μαθητών και τράπεζα θεμάτων, αλλαγή αναλυτικών και γιγάντωση της ύλης των εξεταζόμενων μαθημάτων, αέναο κυνήγι βαθμών είναι τα χαρακτηριστικά που θα οδηγήσουν τους μαθητές νωρίτερα στα φροντιστήρια, με αποτέλεσμα να επιβιώσουν μόνο τα “άλογα κούρσας”, οι λίγοι κι εκλεκτοί, ενώ για τους υπόλοιπους η κατάρτιση και η μαθητεία θα είναι μονόδρομος. Έτσι κατασκευάζεται ένα απολύτως ταξικό σχολείο, προσανατολισμένο στις ανάγκες της αγοράς, με σκοπό την παραγωγή φθηνών, ευέλικτων και χωρίς πραγματική παιδεία εργαζομένων, οι οποίοι, συμβιβασμένοι με τη βαρβαρότητα, δεν θα αντιστέκονται και δεν θα διεκδικούν. Όσο για τους καθηγητές , το μέλλον που τους επιφυλάσσεται είναι η απομείωση του παιδαγωγικού τους ρόλου, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η κινητικότητα και η απώλεια γνωστικών αντικείμενων.
Την ύστατη αυτή στιγμή, απαιτούμε από την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, να τιμήσουν τον κλάδο και τους αγώνες του. Καλούμε τις ΕΛΜΕ να οργανώσουν κοινό μέτωπο με το γονεικό κίνημα και τα μαθητικά συμβούλια για την ανατροπή των σχεδίων συρρίκνωσης του μορφωτικού δικαιώματος για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Παλεύουμε για το σχολείο όλων των παιδιών, των ίσων δυνατοτήτων και της ολόπλευρης μόρφωσης, της σύνδεσης της θεωρίας και της πράξης, της άρσης του διαχωρισμού της εκπαίδευσης στη δημιουργία μελλοντικά εργαζόμενων, πνευματικής και χειρωνακτικής κατεύθυνσης. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ Άμεση απόσυρση του σχεδίου Γαβρόγλου για το νέο Λύκειο. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. 20 μαθητές ανά τμήμα γενικής παιδείας και 10 ανά τμήμα προσανατολισμού Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί. Επαναφορά του ωραρίου των καθηγητών στα προ του 2013 επίπεδα. Άμεση απόδοση των αναδρομικών του 13ου και 14ου μισθού σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. Αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση αξιολόγησης χειραγώγησης.
