Δημόσια Διαβούλευση για το Θεσμό του Μέντορα νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού

Άρχισε από χθες η διαβούλευση για τον προσδιορισμό του θεσμού «Μέντορας νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού» σε σχέση με τα προσόντα, τις προϋποθέσεις, τα καθήκοντα, τη διάρκεια και γενικότερα το περιεχόμενο της σχέσης μέντορα -  νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού.
 Η διαβούλευση θα διαρκέσει 15 ημέρες.
Το κείμενο διαβούλευσης είναι αναρτημένο στην παρακάτω ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας:

Καταργούνται σχολεία, γραφεία Εκπαίδευσης και Διευθύνσεις

Ριζικές ανατροπές στην «πυραμίδα της εκπαίδευσης» φέρνει νέος νόμος για την απλούστευση της οργανωτικής δομής των σχολείων, που έρχεται τον Ιανουάριο στη Bουλή. Η πρωθυπουργική εντολή για «Καλλικράτη στις δημόσιες υπηρεσίες» οδηγεί στο κλείσιμο των Γραφείων Εκπαίδευσης, στην κατάργηση δεκάδων ολιγοθέσιων σχολείων, στη συγχώνευση Οργανισμών του Υπ. Παιδείας, στη δραστική μείωση των διευθύνσεων της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου καθώς και στην πλήρη ανακατανομή του προσωπικού. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Eθνους της Κυριακής»:
1. Καταργούνται τα 295 Γραφεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα, τα Γραφεία Φυσικής Αγωγής και Τεχνικής Εκπαίδευσης κι ενοποιούνται σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο οι περιφερειακές διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας σε κάθε περιφέρεια.
2. Συγχωνεύονται ή καταργούνται περισσότερα από 300 ολιγοθέσια σχολεία της ηπειρωτικής Ελλάδας.
3. Κόβονται στις μισές οι γενικές διευθύνσεις του υπ. Παιδείας, κι από τις 40 που λειτουργούν θα μείνουν 20.
4. Συγχωνεύονται ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ) και το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας (ΚΕΕ) με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών παιδείας βασίζεται στα συμπεράσματα μελέτης του Ιδρύματος Τσάτσου, που παραγγέλθηκε από το ΥΠΕΠΘ. Σε αυτή κρίνεται αναγκαίος και άμεσος ο «Καλλικράτης» στη διοίκηση, στα σχολεία και στο ίδιο το υπουργείο με τους αναρίθμητους Οργανισμούς του. Δεκάδες εκπαιδευτικοί θα βρεθούν σε άλλο πόστο ή και στο σπίτι τους τη χρονιά που έρχεται.
Κλονίζεται συθέμελα ύστερα από 30 χρόνια που υφίσταται ως έχει το οικοδόμημα της διοίκησης των σχολείων, σπρώχνονται στη συνταξιοδότηση δεκάδες διευθυντές των Γραφείων Εκπαίδευσης των οποίων οι θητείες λήγουν οσονούπω, ενώ επιστρέφουν στα σχολεία τους όλοι οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές που ήταν αποσπασμένοι σε αυτά.
Η ηγεσία του υπουργείου φέρεται αποφασισμένη να «συμμαζέψει» τη διοικητική πυραμίδα. Γι' αυτό και προχωρά στην κατάργηση μιας ολόκληρης διοικητικής βαθμίδας, που θα της αποφέρει τεράστια εξοικονόμηση χρήματος από ενοίκια κτιρίων, μισθούς, λειτουργικά έξοδα κ.ά. Ήδη σε έκτακτη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Παιδείας, ενημερώθηκαν για την ανάγκη εξορθολογισμού της διοίκησης οι περιφερειακοί διευθυντές από τους οποίους ζητήθηκαν προτάσεις για την εύρυθμη λειτουργία του νέου συστήματος.
ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
Από τους 40 διευθυντές θα μείνουν οι μισοί
Χάνουν τις θέσεις τους τουλάχιστον 20 διευθυντές του υπουργείου Παιδείας, αφού οι 40 γενικές διευθύνσεις μειώνονται στις μισές. Μελετώνται ήδη εσωτερικές μετακινήσεις και ανακατανομή του προσωπικού, ανάλογα με τις ανάγκες των διευθύνσεων. Το μεγάλο πρόβλημα του υπουργείου Παιδείας, όπως και σχεδόν όλης της δημόσιας διοίκησης, είναι η μη εξειδίκευση των υπαλλήλων, η έλλειψη υπαλλήλων ΠΕ Εκπαίδευσης καθώς και η έλλειψη επιμόρφωσης πάνω στα νέα δεδομένα διοίκησης των γραφείων.
Χαρακτηριστικά μας αναφέρουν ότι από τους 545 διοικητικούς υπαλλήλους του ΥΠΕΠΘ είναι ζήτημα εάν γνωρίζουν τον χειρισμό του Η/Υ οι 45!
Στο υπ. Παιδείας υπηρετούν 442 μόνιμοι υπάλληλοι, 545 διοικητικοί, 707 αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί αυξημένων προσόντων και 100 αορίστου χρόνου (ειδική κατηγορία).
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Πέφτουν «τίτλοι τέλους» για ολιγοθέσια της περιφέρειας
Η συγχώνευση των σχολείων θα γίνει με αμιγώς παιδαγωγικά κριτήρια, σύμφωνα με την ηγεσία του υπ. Παιδείας. Η κατασκευή νέων δρόμων, όπως για παράδειγμα, η Εγνατία, ή η Ολυμπία οδός που κατασκευάζεται, δημιουργούν νέα δεδομένα, κι εκεί που κάποιες ορεινές περιοχές ήταν απομονωμένες, τώρα έρχονται πιο κοντά σε μεγάλες πόλεις και κεφαλοχώρια. Όπου λοιπόν η πρόσβαση για τους μαθητές σε σχολεία μεγάλων χωριών καθίσταται καλύτερη, εκεί θα υπάρξει και κατάργηση του μικρού κι απομονωμένου σχολείου.
Περίπου 2.000 είναι τα ολιγοθέσια σχολεία σε όλη τη χώρα, τα περισσότερα των οποίων όμως βρίσκονται διάσπαρτα στο Αιγαίο και στα μικρονήσια. Ακριβώς πριν από 10 χρόνια ήταν 2.963, ενώ στη δεκαετία του ΄60, έφθαναν τα 8.956, σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε για τα λειτουργικά προβλήματα των μικρών σχολείων, ο κ Χρήστος Σαΐτης, επικ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο ίδιος, αναλύοντας τον προβληματισμό περί της κατάργησης αυτών των μικρών σχολείων, αναφέρει:
«Τα ολιγοθέσια και περισσότερο τα μονοθέσια κοστίζουν περισσότερο στο κράτος, αφού τα συνολικά έξοδα λειτουργίας τους (συντήρηση κτιρίων, αναλώσιμα υλικά, μισθοί δασκάλων) κατανέμονται σε λιγότερους μαθητές. Τα ολιγοθέσια μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αντιοικονομικοί και αναποτελεσματικοί εκπαιδευτικοί οργανισμοί, αφού το υψηλό κόστος λειτουργίας τους παρέχει χαμηλό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Με αυτή την έννοια, τα «ατροφικά» κυρίως σχολεία με 5-12 μαθητές, είναι πανάκριβοι δημόσιοι οργανισμοί».

Διακήρυξη της ΟΛΜΕ για την επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου

Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Έχουν περάσει 37 χρόνια και η Εξέγερση του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να εμπνέει τους αγώνες μας για τη διασφάλιση και τη διεύρυνση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας, για την εμπέδωση αξιών όπως η ισότητα, η ελευθερία, η εθνική ανεξαρτησία και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Το μήνυμα του Νοέμβρη του 1973 εξακολουθεί σήμερα να παραμένει επίκαιρο, καθώς πολλά από αυτά τα δικαιώματα αμφισβητούνται και υπονομεύονται κάτω από τον οδοστρωτήρα της πολιτικής της τρόικα και του «Μνημονίου», ενώ οι αξίες για τις οποίες αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι πρωτεργάτες του αντιδικτατορικού αγώνα, δυστυχώς, ολοένα και απομακρύνονται.
Το μήνυμα αυτό μας οδηγεί και σήμερα:
ü  στην προοπτική της αντίστασης, που γίνεται χρέος όταν η αδικία απλώνεται και θεριεύει,
ü  στο δρόμο της αλληλεγγύης, που δεν πρέπει να μείνει λήμμα στα λεξικά, αλλά να γίνει ζωή και δράση στη σημερινή, δύσκολη συγκυρία,
ü  στη συλλογική δράση, που είναι ακόμα πιο αναγκαία στους δύσκολους καιρούς της ιδιώτευσης και της αδιαφορίας.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Η επέτειος μιας από τις πιο σημαντικές στιγμές στη μεταπολεμική ιστορία μας εξακολουθεί να εμπνέει τη νεολαία και το λαό, και να κατευθύνει τους αγώνες μας για ελευθερία, δημοκρατία, παιδεία και κοινωνική πρόοδο. Το Πολυτεχνείο παραμένει άσβηστη και φωτεινή μνήμη, αλλά ταυτόχρονα και βίωμα και ζώσα πραγματικότητα ακόμα και για τις γενιές που δεν το έζησαν.
Ο Νοέμβρης του 1973 υπήρξε το ορμητικό ξέσπασμα φοιτητών και λαϊκών δυνάμεων ενάντια στην αμερικανόδουλη Δικτατορία. Έδειξε πως η Χούντα των συνταγματαρχών δεν είναι αήττητη, εμψύχωσε τους διστακτικούς και απογοητευμένους, έκανε ακόμα πιο ριζοσπαστική τη νεολαία και της έδωσε νέα αγωνιστική πνοή, ακύρωσε τα σχέδια του δήθεν «εκδημοκρατισμού» του στρατοκρατικού καθεστώτος.
Με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και τηρουμένων των αναλογιών, βρήκαν τη συνέχειά τους το έπος του 1940‐41, η Εθνική μας Αντίσταση και οι αγώνες που ακολούθησαν για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Γι’ αυτό το λόγο το Πολυτεχνείο, σε πείσμα των καιρών και των καιροσκόπων, δεν μπαίνει στο Μουσείο. Παραμένει απειλητικό για την «τάξη», πάντα επίκαιρο, ανατρεπτικό και επαναστατικό. Ανήκει στο σήμερα και όχι στο χτες.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε ενάντια σε αυτούς που συνωμότησαν σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας και κατέλυσαν το καθεστώς που οικοδομήθηκε μετά τη φασιστική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο.
Τη Χούντα, που έβαλε στο «γύψο» τη Δημοκρατία, την αποτέλεσαν στρατιωτικοί που κατείχαν θέσεις-κλειδιά στο στρατό και είχαν τις πλάτες τόσο των Αμερικανών στρατοκρατών «συμμάχων» όσο και τη συναίνεση του Παλατιού, που αποτελούσε το άντρο των συνωμοσιών και των αντιδημοκρατικών επεμβάσεων στην πολιτική ζωή της χώρας, ιδιαίτερα όταν γίνονταν προσπάθειες για τον εκδημοκρατισμό της.
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν «σπορά της τύχης», αλλά «τέκνο της ανάγκης» και «ώριμο τέκνο της οργής» του λαού μας.
Υπήρξε το αποκορύφωμα  των κινητοποιήσεων φοιτητών, νεολαίας, αγροτών και άλλων εργαζομένων κατά της φασιστικής χούντας, με προάγγελο την κατάληψη της Νομικής Σχολής στην Αθήνα στις 21 και 22 Φλεβάρη του 1973. Στάθηκε το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα, που είχε ξεκινήσει και βρισκόταν σε εξέλιξη, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος και θυσίες για όσους αγωνιστές έπεφταν στα χέρια της δικτατορίας.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου ήταν η μεγάλη έκρηξη, που αφύπνισε τη λαϊκή συνείδηση, γι’ αυτό και έγινε πηγή έμπνευσης, πόλος έλξης και συσπείρωσης για πολλούς εργαζομένους και πολίτες. Γρήγορα η φλόγα της εξέγερσης μεταδόθηκε και σε άλλα πανεπιστήμια, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, των Ιωαννίνων... Η Χούντα, μπροστά στον κίνδυνο μιας λαϊκής χιονοστιβάδας, έπνιξε στο αίμα την εξέγερση. Κάπου εκατό ήταν οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες τις μέρες του Νοέμβρη, ενώ οι συλλήψεις και οι βασανισμοί εντάθηκαν.
Ο ξεσηκωμός της νεολαίας στο Πολυτεχνείο ανέδειξε τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας, όπως της Εθνικής Αντίστασης στη διάρκεια της ναζιστικής‐φασιστικής κατοχής, των διεκδικήσεων της γενιάς του 1‐1‐4, αλλά και των ριζοσπαστικών κινημάτων που είχαν ξεσπάσει στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως του Μάη του ’68 στη Γαλλία και του κινήματος κατά του πολέμου των ΗΠΑ στην Ινδοκίνα.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Τριάντα εφτά χρόνια πέρασαν από την ηρωική εξέγερση του λαού, με πρωτοπόρα τη φοιτητική νεολαία, και την αιματηρή καταστολή της από τα τανκ της δικτατορίας. Και ακούμε να αντηχούν και πάλι στους δρόμους συνθήματα που εκφράζουν αδικαίωτους πόθους, ελπίδες και προσδοκίες του ελληνικού λαού και της νεολαίας του.
ü  Συνθήματα ενάντια στην υποταγή της χώρας μας στις ορέξεις της διεθνούς πλουτοκρατίας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
ü  Συνθήματα ενάντια στην οικονομική ασφυξία της δημόσιας εκπαίδευσης και στις αχαλίνωτες απόπειρες για την ιδιωτικοποίησή της.
ü  Συνθήματα για μια αναβαθμισμένη και σύγχρονη δημόσια εκπαίδευση, που θα παρέχεται σε κάθε πολίτη χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
ü  Συνθήματα για την υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χαρακτήρα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των βαθμίδων.
Μέσα από τους σημερινούς αγώνες της νεολαίας, των εκπαιδευτικών και ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων για μια καλύτερη εκπαίδευση σε μια καλύτερη κοινωνία συνειδητοποιείται για μιαν ακόμη φορά ο διαχρονικός χαρακτήρας της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και επιβεβαιώνεται ότι το Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή, ήταν –και παραμένει - εξέγερση και πάλη λαϊκή.
Όσοι αναπολούν εκείνες τις μεγάλες στιγμές της ανιδιοτέλειας, της αυτοθυσίας, όσοι φέρνουν στη μνήμη τους την ορμητικότητα ενός δυναμικού κινήματος, που συνδύαζε το αυθόρμητο στοιχείο με την πολιτική ωριμότητα και το οργανωμένο, στέκονται συχνά με σκεπτικισμό μπροστά στη σημερινή πραγματικότητα, στην κρίση των αξιών και των οραμάτων, που φαίνεται να κυριαρχεί. Οι δυνάμεις όμως που κρύβει ο λαός και η νεολαία είναι αστείρευτες και τα ξεσπάσματά τους είναι συχνά και απρόβλεπτα, και είναι αυτά ακριβώς που δεν μας επιτρέπουν να είμαστε παθητικοί, αδρανείς και απαισιόδοξοι.
«Απόψε πεθαίνει ο φασισμός», «Εργάτες, αγρότες και φοιτητές», «Έξω οι Αμερικάνοι», «Έξω από το ΝΑΤΟ», «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία». Αυτά τα συνθήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη στόχευαν στην ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος, στην απεξάρτηση της χώρας από τους ξένους ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικούς και πολιτικούς οργανισμούς και στη θεμελίωση της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτά ήταν τα οράματα της νεολαίας του Νοέμβρη. Μιας νεολαίας που έδειχνε ακόμη και το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει το κίνημα στη συνέχεια: το δρόμο των ενωτικών, συντονισμένων αγώνων, για να πάρουν σάρκα και οστά τα οράματα των καταπιεσμένων και αδικημένων.

Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί,
Σήμερα, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, όπως και σε άλλες χώρες του κόσμου, αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά, κοινωνικά και ατομικά μας δικαιώματα. Δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει με αγώνες και θυσίες των προηγούμενων γενεών κινδυνεύουν να ακυρωθούν, αν δεν έχουν ήδη σε σημαντικό βαθμό καταργηθεί. Ο καπιταλισμός και οι δυνάμεις του κεφαλαίου απεγνωσμένα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που προκάλεσαν για να επιτείνουν τη λιτότητα και τις κοινωνικές περικοπές, και να μετακυλήσουν την κρίση στις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις και τα λαϊκά στρώματα.
Η πολιτική της κυβέρνησης δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Η αντιλαϊκή της πολιτική θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Η κυβέρνηση, αιχμάλωτη των δεσμεύσεών  της προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη νεοφιλελεύθερη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα διολισθαίνει συνεχώς σε πιο αντιλαϊκές επιλογές. Ο κόσμος της εργασίας έχει τονίσει ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη. Οδηγεί στην εξαφάνιση των μεσαίων εισοδημάτων και στην κοινωνική περιθωριοποίηση των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, χωρίς να βελτιώνεται η οικονομική κατάσταση της χώρας. Παράλληλα, προωθούνται και νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Η αύξηση της ανεργίας, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, η περικοπή των κοινωνικών δαπανών στην υγεία, την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση, που προωθούνται και με το νέο προϋπολογισμό, δείχνουν και για το 2011 την ακόμη μεγαλύτερη ένταση της πιο ανάλγητης  συνταγής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τη «δομική αναπροσαρμογή» της οικονομίας μας.
Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν χρωστάνε τίποτε και σε κανένα. Οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου είναι οι μόνοι που δεν είναι υπεύθυνοι για το αδηφάγο χρηματοπιστωτικό παράσιτο. Ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος διασπαθίζεται από τις κοινωνικές ελίτ σε βάρος των φτωχών χωρών και ανθρώπων με μια πολιτική που ξαναφέρνει τον πόλεμο, εντείνει την εκμετάλλευση, απλώνει την πείνα σε όλο τον πλανήτη.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
ü  Για την υπεράσπιση της δημόσιας, πραγματικά δωρεάν εκπαίδευσης, ενάντια στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και στα σχέδια άλωσης της εκπαίδευσης από τις δυνάμεις της αγοράς,
ü  Για την ανατροπή της πολιτικής του «Μνημονίου» και της μακρόχρονης λιτότητας για τους εργαζόμενους
Το Πολυτεχνείο, τριανταπέντε χρόνια μετά, μένει όρθιο στο κοπίδι του χρόνου και στην επέλαση των βαρβάρων στέλνοντας παντού το μήνυμα:

ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ – ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ – ΕΝΩΘΕΙΤΕ - ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Τιμή στους αγωνιστές του Νοέμβρη
Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα
για Δημοκρατία, Ελευθερία, Μόρφωση, Κοινωνική Προκοπή

Αντίθετη η ΟΛΜΕ με τη στρατηγική κατεύθυνση του νόμου για την "Ανάπτυξη της δια βίου Μάθησης"

Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ 3879/10 ΤΟΥ ΥπΠΔΒΜΘ
«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
Με τις διατάξεις αυτού του νόμου προωθείται ακόμη περισσότερο η αντιεκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση υλοποιώντας και τις δεσμεύσεις απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Στην έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα, το γνωστό μας μνημόνιο, ανάμεσα στους όρους που θέτει το ΔΝΤ για να εφαρμοστεί το λεγόμενο «πακέτο δάσωσης» υπάρχει και ένας για το άνοιγμα της εκπαίδευσης στην αγορά, με τη εφαρμογή της γνωστής ευρωπαϊκής οδηγίας για τις υπηρεσίες στην εκπαίδευση (μαζί με τον τουρισμό και το λιανεμπόριο) μέχρι το Δεκέμβρη του 2010! Σε αυτή τη γενική κατεύθυνση εντάσσεται η ψήφιση αυτού του νόμου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το Υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε οποιονδήποτε ουσιαστικό διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς. Τους απέκλεισε ακόμα και από τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής! Η ψήφιση του νόμου αυτού τους καλοκαιρινούς μήνες ουσιαστικά απέκλεισε μια ουσιαστική συζήτηση και προβληματισμό στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά της κοινωνίας συνολικά.
Συγκεκριμένα με το νέο νόμο:

Εκλογές Υπηρεσιακών Συμβουλίων καθηγητών Δ.Ε.


Πραγματοποιήθηκαν χθες Τετάρτη 3-11-2010 οι εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των καθηγητών Δ.Ε. στα Υπηρεσιακά Συμβούλια ΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΔΕ.
Τα αποτελέσματα για το ΠΥΣΔΕ Αιτλωακαρνανίας είναι:

ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ
2186
ΨΗΦΙΣΑΝ
1734
ΕΓΚΥΡΑ
1628
ΑΚΥΡΑ
106
ΑΠΟΧΗ (%)
20.68%

 ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΤΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ


ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
ΨΗΦΟΙ
%
Δ.Α.Κ.Ε. 
577
35.44%
ΕΣΑΚ ΔΕΕ
123
7.56%
Π.Α.Σ.Κ.
478
29.36%
Ρ.Α.Σ.
57
3.50%
ΣΥΜΑΧΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
393
24.14%
ΣΥΝΟΛΟ
1628
100.00%


Εκλέγονται:
Από τη ΔΑΚΕ:
Στάθης Βάρδιας και αναπληρωματικός Χρήστος Ραχιώτης
Από την ΠΑΣΚ:
Γιώργος 
Δεληγιάννης  και αναπληρωματικός Σπύρος Ξουργιάς



Τα Πανελλαδικά αποτελέσματα για το ΚΥΣΔΕ είναι:

ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ
95,412
ΨΗΦΙΣΑΝ
68,587
ΕΓΚΥΡΑ
64,021
ΑΚΥΡΑ
4,566
ΑΠΟΧΗ (%)
28.11%
ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΤΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
ΨΗΦΟΙ
%
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
1,711
2.67%
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ                        ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
6,914
10.80%
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ        ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ «Δ. ΓΛΗΝΟΣ»
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ (ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ)
9,779
15.27%
ΔΑΚΕ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.
16,223
25.34%
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ
8,401
13.12%
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ 
ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
2,539
3.97%
ΠΑΣΚ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.
16,352
25.54%
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ   ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
2,102
3.28%
ΣΥΝΟΛΟ
64,021
100.00%