Ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από το Δ.Σ. της Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε. Αιτωλ/νίας το παρακάτω πρόγραμμα δράσης για την επόμενη διετία:
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ
Οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις, που πραγματοποιούνται στη χώρα μας μέσα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης, διαμορφώνουν ένα διαφορετικό σκηνικό για τη δομή και τη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά και τον ίδιο το χαρακτήρα του εκπαιδευτικού - συνδικαλιστικού κινήματος.
Η απελθούσα κυβέρνηση ευτέλισε τους θεσμούς, διέλυσε την οικονομία, άφησε ασύδοτη την αγορά, υπερχρέωσε τα νοικοκυριά και τη χώρα, αναδιένειμε βίαια τον παραγόμενο πλούτο, σε βάρος των ασθενέστερων στρωμάτων, κατέλυσε το κοινωνικό κράτος, απαξίωσε και υποβάθμισε τη δημόσια εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό.
Από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και την εκλογή νέας κυβέρνησης βρισκόμαστε σε ένα καινούργιο τοπίο.
Με πρόσχημα, την οικονομική κρίση και στο όνομα των προβλημάτων της οικονομίας, με το «νέο πρόγραμμα σταθερότητας» που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καλούμαστε και πάλι οι εργαζόμενοι να πληρώσουμε τα σπασμένα για μια κρίση που δεν δημιουργήσαμε.
Η αντίσταση ή όχι της κυβέρνησης στις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παραπέρα μείωση των συντάξεων, τη μείωση και τη φαλκίδευση της επικουρικής σύνταξης, την αύξηση των ορίων ηλικίας, την υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος και την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης θα αποτελέσει το κριτήριο για τη στάση του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων απέναντί της.
Τα προβλήματα της οικονομίας και τα αδιέξοδα της κοινωνίας τα δημιούργησε ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο που κατέρρευσε και δεν πρόκειται οι εργαζόμενοι να ανεχθούν να φορτωθεί ξανά η κρίση στις πλάτες τους.
Μέσα σ΄ αυτό το περιβάλλον η φετινή σχολική χρονιά, όπως και οι προηγούμενες, ξεκίνησε με πολλά προβλήματα εξαιτίας των ελλείψεων σε διδακτικό προσωπικό. Το δημόσιο σχολείο βρέθηκε για άλλη μια χρονιά αντιμέτωπο με ανορθολογικές καταστάσεις και αδιέξοδα, που εξακολουθούν να επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του καθώς και την εκπαίδευση των μαθητών.
Η διαχρονικά θετική παρουσία του εκπαιδευτικού, ο οποίος παρά τις δύσκολες συνθήκες έδωσε και δίνει τη μάχη στο δημόσιο σχολείο, με εντυπωσιακά πολλές φορές αποτελέσματα, δεν αρκεί για να διασφαλιστεί η ποιότητα που απαιτεί σήμερα το σύγχρονο σχολείο. Η πολιτεία οφείλει να κατανοήσει ότι δεν επαρκεί ο αγώνας των εκπαιδευτικών για να διορθωθούν όλες οι διαστρεβλώσεις που έχουν συσσωρευτεί στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά απαιτείται πολιτική βούληση και γενναία χρηματοδότηση που θα περιλαμβάνει και τις αποδοχές των εκπαιδευτικών.
ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η παρατεταμένη μονόπλευρη λιτότητα που ασκείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις έχει οδηγήσει τους μισθούς μας σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Με τον προϋπολογισμό του 2010, αλλά και με το πρόγραμμα σταθερότητας που υπέβαλε η κυβέρνηση στην ΕΕ, συνεχίζεται η πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων. Συγκεκριμένα η εισοδηματική πολιτική των «αυξήσεων» 1,5% μέχρι τις 2000 € και η μείωση των επιδομάτων κατά 10% θα επιφέρει και σοβαρή ονομαστική μείωση μισθών και συντάξεων τα επόμενα χρόνια.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο των πολιτικών που ασκούνται. Συζητείται η παραπέρα μείωση των συντάξεων, η μείωση και η φαλκίδευση της επικουρικής σύνταξης, η αύξηση των ορίων ηλικίας (απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για αύξηση ορίων στις γυναίκες έως και 17 χρόνια), η υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος και η ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης. Με αυτές τις πολιτικές οι κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη θέλουν από τη μια να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες για την αρνητική κατάσταση και την προοπτική του ασφαλιστικού συστήματος, και από την άλλη να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η χώρα μας παραμένει τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εκπαιδευτικές δαπάνες και κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος γι αυτό.
Η μικρή αύξηση κονδυλίων που προβλέπεται στον προϋπολογισμό (περίπου 0,35% του ΑΕΠ) διατηρεί τις δαπάνες για την παιδεία στα ίδια επίπεδα της τελευταίας εικοσαετίας, απομακρύνει το στόχο που η ίδια η κυβέρνηση έβαλε για «5% του ΑΕΠ για την Παιδεία στο τέλος της τετραετίας» και σε κάθε περίπτωση βρίσκεται πολύ μακριά όχι μόνο από το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για ΑΜΕΣΗ αύξηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ, αλλά και από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η προτεινόμενη υπαγωγή των σχολείων στην τοπική αυτοδιοίκηση με την σχεδιαζόμενη νέα χωροταξική κατανομή του σχεδίου «Καλλικράτης» όχι μόνο δεν μπορεί να είναι η λύση, αλλά δημιουργεί προϋποθέσεις νέων δεινών για την δημόσια εκπαίδευση και τους συντελεστές της. Στο θέμα αυτό δεν έγινε κανένας διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα και η πιθανή κακοδιαχείριση και διαφθορά στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης με την παντελή έλλειψη μηχανισμών ελέγχου σε συνδυασμό με την ενδεχόμενη συναλλαγή των αιρετών, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τον χαρακτήρα της Δημόσιας Εκπαίδευσης, των σχολικών μονάδων και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.
Η διοικητική αποκέντρωση μπορεί να είναι θετική σε τομείς της δημόσιας διοίκησης, αλλά δεν μπορεί να είναι ωφέλιμη σε εθνικά ζητήματα όπως είναι η Παιδεία για τα οποία απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός και ευθύνη.
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Η στάση μας πρέπει να στηρίζεται στα εξής:
α) στο θέμα των διορισμών των εκπαιδευτικών να λαμβάνεται υπόψη η παρούσα κατάσταση με τους πάνω από 36.000 αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στους πίνακες προϋπηρεσίας, αλλά και η εμπειρία που προέκυψε από την εφαρμογή των μέχρι σήμερα διαγωνισμών του ΑΣΕΠ στην εκπαίδευση και η αποτίμηση της αποτελεσματικότητάς τους.
β) Να μην αντιμετωπίζονται αποσπασματικά κάποιες μόνο πλευρές του συνόλου των εργασιακών σχέσεων και των υπηρεσιακών μεταβολών των εκπαιδευτικών (και αυτές αρνητικά για τον κλάδο, π.χ. υποχρεωτική τριετής παραμονή στο σχολείο διορισμού), και έτσι να μένουν ουσιαστικά εκτός ατζέντας τα μεγάλα εργασιακά προβλήματα που έχει δημιουργήσει στους εκπαιδευτικούς το ίδιο το σύστημα όλα αυτά τα χρόνια (διάθεση στο ΠΥΣΔΕ, τοποθετήσεις, πολύτεκνοι, ΙΔΑΧ, επιμόρφωση, ωράρια κ.λπ.).
Ζητάμε από την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας να ξεκινήσει άμεσα η συλλογική διμερής διαπραγμάτευση με την ΟΛΜΕ, στο πλαίσιο της οποίας να συζητηθούν τα εργασιακά θέματα και οι υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών, διαδικασία που ακόμη και το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει.
Στο πρόγραμμα σταθερότητας που κατέθεσε η κυβέρνηση στην ΕΕ προβλέπεται σημαντική μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια (μονίμων από 6.000 σε 3.000 και αναπληρωτών από 11.000 σε 3 - 4.000).
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
• Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ ή στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.
• Να ανατραπεί η συνεχιζόμενη πολιτική μονόπλευρης λιτότητας για τους εργαζόμενους. Ουσιαστικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς μας, με αφετηρία τα 1.400 ευρώ συνολικές καθαρές αποδοχές στον νεοδιόριστο (εισαγωγικό μισθολογικό κλιμάκιο). Η σχέση εισαγωγικών προς καταληκτικές αποδοχές να διαμορφωθεί στο 1 / 2,5
• Γνήσιες και ουσιαστικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
• Να ενισχυθεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος. Ουσιαστική κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων τώρα.
• Σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας
• Όχι στους αντιασφαλιστικούς νόμους και τις σχεδιαζόμενες νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές.
• Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση. Όχι στην εργασιακή περιπλάνηση των νέων εργαζομένων. Κατάργηση άμεσα του θεσμού του ωρομισθίου αλλά και του αναπληρωτή με εξαίρεση τις περιπτώσεις πραγματικής αναπλήρωσης.
• Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και την αμφισβήτηση της μόνιμης εργασίας. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων
• Καμιά αλλαγή στο σύστημα διορισμών μέχρι να διοριστούν ως μόνιμοι όλοι όσοι βρίσκονται στους πίνακες
• Καθιέρωση ολοκληρωμένου συστήματος επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σύμφωνα με της προτάσεις του κλάδου (Ετήσια
επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα)
• 25 μαθητές στο τμήμα, 20 της κατευθύνσεις και 10 στα εργαστήρια
• Άμεση καθιέρωση 12χρονης υποχρεωτικής δημόσιας εκπαίδευσης
με προοπτική το Ενιαίο 12χρονο Σχολείο. Υλοποίηση της πρότασης της ΟΛΜΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς.
• Άμεση κατάργηση της βαθμολογικής βάσης του 10 ως προϋπόθεσης
εισαγωγής στα ΑΕΙ – ΑΤΕΙ. Να καταργηθεί ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά
• Κατάργηση του νόμου για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης και ψήφιση νέου νόμου, αντικειμενικού και αξιοκρατικού, για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης
• Κατάργηση του Ν. 3475 για την ΤΕΕ. Ουσιαστική στήριξη της ΤΕΕ σύμφωνα με τις προτάσεις της ομοσπονδίας
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Αυτονόητη είναι η συντονισμένη δράση μας με την ομοσπονδία μας που όμως θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για τον καλύτερο σχεδιασμό των αγωνιστικών διεκδικήσεων του κλάδου των εκπαιδευτικών, καθώς και η δημιουργία προϋποθέσεων για συμφωνία και συμπόρευση ευρύτερων συνδικαλιστικών δυνάμεων (ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κ.λ.π.).
Πρώτη προτεραιότητα του νέου Δ.Σ., πρέπει να είναι ο εμπλουτισμός της λειτουργίας του σωματείου, με δράσεις που θα βοηθούν το συνδικαλιστικό κίνημα να ανακάμψει, να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συναδέλφων, με τελικό στόχο τη συμμετοχή τους στους αγώνες για την αναβάθμιση της Εκπαίδευσης και του καθηγητή. Το Δ.Σ. είναι αναγκασμένο να λειτουργήσει, όχι σαν ξεκομμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αλλά σαν κύτταρο δράσης και συλλογικότητας.
Θεωρούμε σημαντική την καθημερινή λειτουργία των νέων γραφείων της ΕΛΜΕ ώστε να αποτελέσει χώρο συνεύρεσης και διαλόγου μεταξύ των συναδέλφων.
Η ενημέρωση των συναδέλφων για τις αποφάσεις και τις δράσεις του Δ.Σ. και της ΟΛΜΕ εκτός από τις Γ.Σ. θα εξακολουθήσει να γίνεται με τακτικές επισκέψεις στα σχολεία, με ενημερωτικά σημειώματα (e-mail) στα σχολεία και με τακτική ενημέρωση του blog της ΕΛΜΕ. Ταυτόχρονα θα είμαστε σε συνεχή επαφή με τους συνδέσμους στα σχολεία.
Απαραίτητη είναι η συνεργασία της ΕΛΜΕ με άλλους φορείς της εκπαίδευσης. Με τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, συλλόγους δασκάλων, μαθητικά συμβούλια, φοιτητικούς συλλόγους, εργατικά κέντρα κλπ.
Ξεχωριστή πρέπει να είναι η φροντίδα μας, για τη συμπόρευση με την Β΄ ΕΛΜΕ αλλά και τις υπόλοιπες ΕΛΜΕ της Δ. Ελλάδας.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα της ΕΛΜΕ μαζί με τους συναδέλφους, τους γονείς και τους μαθητές για την επίλυση των σημαντικών κτιριακών προβλημάτων που πλέον έχουν οξυνθεί ακόμα περισσότερο με το πάγωμα κάθε εξέλιξης στο 1ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου και το ΕΠΑΛ Ναυπάκτου.
Στον κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό τομέα θα πραγματοποιήσουμε όσο το δυνατό περισσότερες εκδηλώσεις πέρα από την καθιερωμένη «Ημέρα Γραμμάτων και Παιδείας» που φέτος εκτός από το Μεσολόγγι θα πραγματοποιηθεί και στη Ναύπακτο.
Καταθέτουμε την πρότασή μας για το διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα δράσης με στόχο να λειτουργήσει το σωματείο μας σαν κύτταρο συλλογικής δράσης και όχι σαν συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Απευθυνόμαστε στους συναδέλφους και στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που πιστεύουν (και το αποδεικνύουν) στη συλλογική δράση του σωματείου καλώντας τους με βάση τις παραπάνω προτάσεις να συναγωνιστούμε για την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας του σωματείου μας από την εκάστοτε διοίκηση, την μαχητική διεκδίκηση των αιτημάτων του κλάδου μας και την προστασία των συναδέλφων και του Δημόσιου Σχολείου. Ταυτόχρονα δηλώνουμε ότι θα είμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια συνδιαλλαγής του σωματείου ή των συνδικαλιστών ή των αιρετών με τη διοίκηση η οποία θα στοχεύει σε προσωπικά ή παραταξιακά οφέλη.
