Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο Βρούτση:
Παγιώνοντας τις μνημονιακές
περικοπές
και θωρακίζοντας το νόμο
Κατρούγκαλου, σε δρόμο ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης
Η Νέα Δημοκρατία με το νομοσχέδιο
αυτό:
1.
Δεν
καταργεί το νόμο Κατρούγκαλου,
καθώς παγιώνει και συνταγματοποιεί όλες τις περικοπές της τελευταίας δεκαετίας και
βάζει ταφόπλακα σ’ όλες τις διεκδικήσεις για επιστροφή των αναδρομικών
περικοπών των συντάξεων και για την επαναφορά των απολεσθέντων παροχών και
κατακτήσεων.
2.
Διατηρεί
τα υψηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης
– 62 έως 67 -, ενώ οι προϋποθέσεις για πλήρη συνταξιοδότηση, με 40 χρόνια
εργασίας, όχι μόνο φαντάζουν, αλλά και είναι όνειρο απατηλό για τη συντριπτική
πλειονότητα των μελλοντικών συνταξιούχων.
3.
Κοροϊδεύει
τους συνταξιούχους ότι θα δοθούν αυξήσεις, όταν γι’ αυτούς που είναι πάνω από 30 χρόνια, η αύξηση
θα είναι λογιστική, αφού θα μειωθεί απλά η προσωπική διαφορά, ενώ με την
περικοπή ακόμη και της ψευδεπίγραφης 13ης σύνταξης, θα μειωθεί το ετήσιο
εισόδημα και αυτών που έχουν λιγότερα από 30 συντάξιμα χρόνια.
4.
Διατηρεί
το διαχωρισμό της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική, την ασφαλιστική δαπάνη σε χαμηλά
επίπεδα και την εγγύηση του κράτους σ’ ένα προνοιακό επίπεδο συντάξεων.
5.
Δεν
γίνεται κανένας λόγος για τα κλεμμένα των ασφαλιστικών ταμείων από τα «θαλασσοδάνεια» της δεκαετίας
του ΄50 και του ΄60, τις άτοκες καταθέσεις των επόμενων δεκαετιών στην Τράπεζα
Ελλάδος, το τζογάρισμά τους στο χρηματιστήριο και τα δομημένα ομόλογα και το
κούρεμά τους με το PSI
για να σωθούν οι τράπεζες. Αντίθετα με την ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ θέλουν
να βάλουν χέρι στα 7,5 δισ. ευρώ των
αποθεματικών του, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι στα σχέδια της ΝΔ είναι η
κατάργηση της επικουρικής ασφάλισης και του εφάπαξ και η πλήρης ιδιωτικοποίησή
της.
6. Προβλέπει ότι το κράτος εγγυάται μόνο τα 384 ευρώ της «εθνικής σύνταξης» (για
τουλάχιστον 20 χρόνια ασφάλισης και εισφορών) από τη γενική φορολογία. Τα υπόλοιπα, που είναι πληρωμένα με τον
ιδρώτα των εργαζομένων και τις κρατήσεις μιας ζωής, θα μπορούν να κόβονται, να
«κουρεύονται» για τις τράπεζες, να παίζονται στη ρουλέτα του χρηματιστηρίου και
να χάνονται σε μια στιγμή, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών
ομίλων.
7.
Συνεχίζεται ο υπολογισμός του
συντάξιμου μισθού να αφορά το σύνολο των αποδοχών όλου του εργάσιμου βίου και λογιστικά από το 2002 μέχρι την
έξοδο από την εργασία, ενώ πριν από το νόμο Κατρούγκαλου υπολογίζονταν οι
αποδοχές της τελευταίας πενταετίας.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι βασικοί
στόχοι της νέας επίθεσης στην κοινωνική ασφάλιση, είναι αφενός η πλήρης
ιδιωτικοποίησή της και η μεταφορά της ευθύνης στους εργαζόμενους, ως άτομα, για
την εξασφάλιση παροχών και πρόνοιας και αφετέρου, η σταδιακή εξαφάνιση του «μη
μισθολογικού κόστους» από τις υποχρεώσεις των εργοδοτών. Δηλαδή, νέα δώρα στο
κεφάλαιο (ελαφρύνσεις) και νέα μεταφορά πλούτου από τους εργαζόμενους
(επιβαρύνσεις), στους εργοδότες. Το αποκαλούμενο «ασφαλιστικό», επομένως, αφορά
όλες κι όλους τις εργαζόμενες –ους και η οργάνωση της πάλης για να επανακτήσουμε δικαιώματα και παροχές για τα οποία πληρώνουμε χρόνια, είναι
υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλων των ηλικιών, όλων των σχέσεων εργασίας.
Οι
εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους
εργαζόµενους θα χρειαστεί να
δώσουµε νέους αγώνες για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώµατά µας. Δεκάδες
χιλιάδες είναι άλλωστε οι εγκλωβισμένοι συνάδελφοί μας, που θα παραμείνουν στην
τάξη ακόμα και μέχρι τα "βαθιά γεράματα", ένεκα των αβάστακτων
περικοπών στις συντάξεις και της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης, πράγμα που
ολοφάνερα πλήττει την παρεχόμενη εκπαίδευση στα σχολεία όλης της χώρας και
δίνει άλλοθι στις πολιτικές των μηδενικών διορισμών και της αδιοριστίας για
τους νέους συναδέλφους.
Είναι απολύτως φανερό πως η κυβέρνηση εκβιάζοντας στην
πράξη με τα ευτελή ποσοστά αναπλήρωσης τους εργαζόμενους και τους
εκπαιδευτικούς να φύγουν στα 40 χρόνια δουλειάς, βάζει ταφόπλακα στο εργασιακό
μέλλον των νέων συναδέλφων! Αν υπολογιστεί επίσης ότι οι εκπαιδευτικοί
εισέρχονται στην εργασία μετά τα τριανταπέντε και ότι η ελαστική εργασία τους
υποχρεώνει σε 8/μηνη ή 9/μηνη δουλειά ανά έτος, η υπόθεση συμπλήρωσης των προϋποθέσεων
για μια αξιοπρεπή σύνταξη γίνεται άπιαστο όνειρο
Το σχέδιο
της κυβέρνησης για οριστική διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης δεν πρέπει να
περάσει. Οι αντεργατικές πολιτικές δεν θα σταµατήσουν αν δεν αντισταθούµε. Ο
κόσμος της εργασίας, ενωμένος πρέπει να δώσει την µάχη το επόµενο διάστηµα για
να µην θωρακιστεί με νέο νόμο η μνημονιακή κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης,
να μην ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίησή της, στα πλαίσια ενός συνολικού
αγώνα ανατροπής από όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της εργαζόμενης κοινωνικής
πλειοψηφίας.
Μαζί µε τους συλλογικούς
φορείς των ασφαλισµένων και των συνταξιούχων και με µαζικούς, οργανωµένους και
αποφασιστικούς αγώνες µπορούµε να τα καταφέρουµε! Να βάλουµε φραγµό στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την
κοινωνική λεηλασία. Καλούμε όλα τα εκπαιδευτικά και εργατικά σωματεία, σε έναν
απεργιακό και αγωνιστικό ξεσηκωμό μέχρι τη νίκη, που θα στοχεύσει στην ανατροπή
και απόσυρση των νέων αντιασφαλιστικών σχεδίων.
Τα λόγια του φιλόσοφου Ζακ Ρασνιερ που
απηύθυνε στους απεργούς σιδηροδρομικούς στη Γαλλία είναι επίκαιρα και για μας:
“ αυτό που ονομάζεται
«κοινωνικά κεκτημένα», είναι πολλά
περισσότερα από τα οφέλη που κατέχουν συγκεκριμένες ομάδες. Είναι η οργάνωση
ενός συλλογικού κόσμου, ο οποίος κυβερνάται από την αλληλεγγύη.
Είναι η συγκεκριμένη
πραγματικότητα της συλλογικής αλληλεγγύης, την οποία οι δυνατοί του κόσμου μας
δεν θέλουν καθόλου. Είναι αυτό το οικοδόμημα, που ξεκίνησαν για να το
συντρίψουν κομμάτι-κομμάτι. Αυτό επιθυμούν: να μην υπήρχε καθόλου συλλογική
ιδιοκτησία, καθόλου συλλογικότητες εργαζομένων, καθόλου αλληλεγγύη που ξεκινά
από τα κάτω.
Για
αυτόν τον λόγο, η μεταρρύθμιση των συντάξεων είναι γι' αυτούς τόσο καθοριστική,
διότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα οικονομικό ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα
αρχής.
Η σύνταξη είναι
ο τρόπος με τον οποίο ο χρόνος εργασίας παράγει χρόνο ζωής, και ο τρόπος που ο
καθένας από εμάς συνδέεται με έναν συλλογικό κόσμο. Όλο το ζήτημα έγκειται στο
να γνωρίζουμε τι διευθύνει αυτόν τον τόπο: η αλληλεγγύη ή το ιδιωτικό συμφέρον.
Η συντριβή του συνταξιοδοτικού συστήματος που βασίζεται στον συλλογικό αγώνα
και στην συλλογική οργάνωση, είναι για τους κυβερνώντες μας η καθοριστική νίκη.
Δύο φορές ήδη έχουν προτάξει όλες τους τις δυνάμεις σε αυτήν την μάχη, και
έχουν χάσει
Πρέπει να κάνουμε τα πάντα σήμερα,
για να χάσουν και τρίτη φορά, ώστε να τους κοπεί οριστικά η όρεξη για αυτήν την
μάχη”.
Κατάργηση του
Νόµου Κατρούγκαλου (Ν. 4387/16) και όλων
των αντιασφαλιστικών νόµων. Να αποσυρθεί, να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο Βρούτση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς ή στα
55. Αυξήσεις στους μισθούς και
στις συντάξεις. Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης. Αποκατάσταση των εισοδημάτων και όλων των συντάξεων στα προ μνημονίων επίπεδα.
Αποκλειστικά ∆ηµόσιο, Καθολικό και
Αναδιανεµητικό Σύστηµα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα λειτουργεί µε κριτήριο τις
κοινωνικές ανάγκες. Δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δηµόσιο υγειονοµικό
σύστηµα, για κάθε πολίτη που διαµένει στη χώρα, Έλληνα ή µετανάστη, εργαζόµενο
ή άνεργο.