των αιρετών ΠΥΣΔΕ Αιτ/νίας
Μ.Παμποράκη - Κ. Κούστα
Συμμαχίας Καθηγητών - Ενωτικό ψηφοδέλτιο
Συναδέρφισσες/ συνάδερφοι
Η εκλογή αιρετού της ΄΄Συμμαχίας Καθηγητών ΄΄ και η συμμετοχή
μας στο ΠΥΣΔΕ συνέπεσε σε μια χρονιά με
εκρηκτικά προβλήματα που είναι
δημιούργημα της ανάλγητης
δημοσιονομικής πολιτικής του
Υπουργείου Παιδείας που οδηγεί στην διάλυση της εκπαίδευσης, του
δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού.
Η αρχή έγινε με την κατάργηση των περιοχών μετάθεσης , την
αύξηση κατά (2) ώρες του ωραρίου των
εκπαιδευτικών , την κατάργηση των ΕΠΑΣ , την κατάργηση τομέων στα ΕΠΑΛ, τη μείωση
των ωρών διδασκαλίας των ωρολογίων προγραμμάτων στην Α΄ Γυμνασίου–Λυκείου (ΠΕ02,ΠΕ06,ΠΕ11),
την κατάργηση του δεύτερου καθηγητή στην πληροφορική του Λυκείου και γενικά από την μνημονιακή πολιτική του
Υπουργείου.
Η
ανερμάτιστη αυτή πολιτική στην
Β/θμια εκπαίδευση δημιούργησε τεχνητές
υπεραριθμίες και πλεονάσματα ωρών σε πολλά σχολεία
ώστε να υλοποιηθεί τελικά η
πολιτική του Υπουργείου Παιδείας για την μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού στην Β/θμια
εκπαίδευση.
Βασικό μας μέλημα καθώς και των υπολοίπων μελών του ΠΥΣΔΕ, ήταν να βρεθούν
θέσεις στην Δευτεροβάθμια και στην Πρωτοβάθμια, ώστε να καλύψουν το ωράριο τους
όλοι οι συνάδελφοι ειδικά οι
«πλεονάζοντες» και να μη μετακινηθεί κανείς χωρίς τη θέληση του
εκτός νομού.
Στις διαθέσεις για συμπλήρωση
ωραρίου δεν μπήκαμε στη λογική των «εξυπηρετήσεων» και η θέση μας ήταν να συμπληρώνουν πρώτα ωράριο οι συνάδελφοι στην ίδια
ομάδα σχολείων, μετά στην όμορη και στη συνέχεια στα υπόλοιπα σχολεία. Δυστυχώς
δεν εφαρμόστηκε σε κάποιες περιπτώσεις τις οποίες καταψηφίσαμε.
Οι Υπεράριθμοι και οι ευρισκόμενοι στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ τοποθετήθηκαν
με την διαδικασία των μορίων. Εδώ υπήρξε κάποιο πρόβλημα με τις θέσεις
γιατί το Υπουργείο έκανε τις αποσπάσεις και τις μετατάξεις με δόσεις, κάποιοι
συνάδελφοι έφευγαν, κάποιοι έρχονταν και βρέθηκαν συνάδελφοι με λιγότερα μόρια
σε θέσεις που ίσως να τις ήθελαν
συνάδελφοι με περισσότερα μόρια.
Εξαιτίας της κατάργησης των 4
περιοχών στο νομό κάποιοι
τοποθετήθηκαν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους και είναι αναγκασμένοι να
μετακινούνται έως και 200 χιλιόμετρα ημερησίως θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή τους και όχι
μόνο.
Υπάρχουν συνάδελφοι που πηγαίνουν σε τέσσερα
και πέντε σχολεία για να συμπληρώσουν ωράριο. Κάποιοι βρίσκονται μακριά από τις οικογένειές τους γιατί με
ευθύνη του Υπουργείου
Παιδείας δεν έγιναν μεταθέσεις,
αποσπάσεις ενώ οι μετατάξεις δεν
ολοκληρώθηκαν . Και όλα αυτά πάντα σε
βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας έχοντας εξαθλιωμένους εκπαιδευτικούς ψυχικά, σωματικά
και οικονομικά.
Στην αδυναμία του το Υπουργείο
να καλύψει τα κενά που υπάρχουν με αναπληρωτές (ΠΕ01,ΠΕ02,ΠΕ12.05,…) η ΔΔΕ
επιστράτευσε συναδέλφους που αναγνώρισαν και δεύτερο πτυχίο, άλλους με τη
θέλησή τους και άλλους χωρίς.
Είναι γνωστό ότι οι
συνάδελφοι αναγνώρισαν το δεύτερο πτυχίο για να συμπληρώνουν το ωράριο τους στο
ίδιο σχολείο και όχι να πηγαίνουν σε άλλο σχολείο αφήνοντας ώρες πρώτου
πτυχίου.
Γνωρίζουμε το Γολγοθά των εκπαιδευτικών και όλης της
Ελληνικής κοινωνίας, συμπάσχουμε και
αγωνιζόμαστε να ανατρέψουμε
αυτή την πολιτική, «δεν έχουμε τα μάτια κλειστά ούτε την απάθεια του
χρυσόψαρου ούτε έχουμε δεμένο τον γάιδαρό μας» όπως κάποιοι μας καταλόγισαν.
Ένα είναι σίγουρο. Για όλα αυτά ευθύνεται η
μνημονιακή πολιτική της Κυβέρνησης και των δανειστών.
Συναδέλφισσες/φοι οφείλουμε όλοι
κάτω από το πρίσμα της
συλλογικότητας και της αλληλεγγύης να αγωνιστούμε μαζί
ώστε να ανατρέψουμε αυτή την αδιέξοδη
πολιτική. Όσο γρηγορότερα ανατραπεί αυτή η πολιτική
τόσο συντομότερα θα
ανακάμψει η χώρα, ώστε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο για εμάς
και τα παιδιά μας .
