ΣΧΕΔΙΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ Γ.Σ.
(Γ.Σ. Προέδρων 7/10)
Γ.Σ. προέδρων, η πρώτη μετά το συνέδριο του Ιουλίου, γίνεται μέσα σε
ένα πολύ ζοφερό πολιτικό πλαίσιο όσον αφορά τους εργαζομένους και τα πλατιά
λαϊκά στρώματα. Αναφερόμαστε , δηλαδή σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που
πλήττονται οκτώ χρόνια τώρα από τις μνημονιακές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων.
Το χειρότερο όλων είναι ότι οι δυνάμεις αυτές δεν βλέπουν κανένα φως στην άκρη
του τούνελ. Αντιθέτως είναι αποδέκτες ενός συνεχιζόμενου μπαράζ αντιλαϊκών
μέτρων χωρίς τέλος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, γνήσιος συνεχιστής των νεοφιλελεύθερων
κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και λοιπών δυνάμεων, υλοποιεί τα πιο βάρβαρα μέτρα και
αποδεικνύεται «λίρα εκατό» τόσο για τους δανειστές όσο και για τους εγχώριους εκπροσώπους
τους. Πιο συγκεκριμένα , οι ιδιωτικοποιήσεις – δηλαδή το ξεπούλημα του εθνικού
πλούτου – βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη υπονομεύοντας και καταστρέφοντας την
οποιαδήποτε δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Όλοι οι νευραλγικοί
και στρατηγικοί τομείς (λιμάνια, αεροδρόμια, συγκοινωνίες, ενέργεια, νερό) φεύγουν
από τον δημόσιο έλεγχο. Από την άλλη
πλευρά , η κυβέρνηση έχει κάνει άλματα ρεαλισμού και από τη διαγραφή του
χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και το «κανένα σπίτι στα χέρια
τραπεζίτη», έχει περάσει στο να παρακολουθεί αδιάφορα τις τράπεζες να πωλούν τα
κόκκινα δάνεια στα ξένα funds, στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, που χτυπούν ακόμη και την πρώτη
κατοικία, και στην ανελέητη φορολογία
μικρών και μεσαίων στρωμάτων.
Σε ό,τι αφορά το δημόσιο σχολείο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αποδεικνύεται
εξαιρετικά συνεπής, και κατ’ εντολή του ΟΟΣΑ, της ΕΕ αλλά και του εγχώριου ΣΕΒ
εξαπολύει ανελέητη επίθεση, με στόχο να εφαρμόσει μέχρι κεραίας οτιδήποτε
εξυπηρετεί τις επιδιώξεις τους. Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο που ορίζουν οι εκθέσεις
του ΟΟΣΑ αλλά και οι οδηγίες του ΣΕΒ
εντάσσεται όλη η εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει και σκοπεύει να
εφαρμόσει η κυβέρνηση.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
Από τους κοινωνικούς αγώνες του 114 μέχρι σήμερα είναι το αίτημα που ικανοποιεί τη λαϊκή απαίτηση για:
12 χρονο
υποχρεωτικό δημόσιο δωρεάν σχολείο της θεωρίας και της πράξης, των όλων και των
ίσων, και υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή
Κ ανένα παιδί εκτός σχολείου, 14 χρόνια υποχρεωτική
εκπαίδευση, κανένα παιδί στην εργασία.
Μόνιμη και σταθερή εργασία είναι δικαίωμα ΟΛΩΝ μας!
Ζωή αξιοβίωτη για τον εκπαιδευτικό, την
νεολαία και για όλο το λαό!
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ της πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ
που εξαθλιώνουν τις ζωές μας
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Να μην συρθεί η ΟΛΜΕ σε διάλογο με το υπουργείο. Απόσυρση
τώρα οποιοδήποτε σχεδίου για το «νέο» σχολείο.
5/10 ημέρα του εκπαιδευτικού: απογευματινό συλλαλητήριο στην Αθήνα με
συμμετοχή άλλων φορέων. Συμμετοχή «στην απεργία αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης», που έχει
κηρύξει η ΑΔΕΔΥ.
ΑΜΕΣΑ 24ωρη απεργία με πανεργατικά χαρακτηριστικά (με ΑΔΕΔΥ και σε
συντονισμό με ομοσπονδίες και σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) ή
τουλάχιστον με πανεκπαιδευτικά χαρακτηριστικά (με δασκάλους) ενάντια στα «νέα»
προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης, στην κατάργηση των κοινωνικών
αγαθών, στην προαναγγελθείσα κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, στην
επιχειρούμενη αξιολόγηση.
Νέες ΓΣ των ΕΛΜΕ και Προέδρων για συνέχιση και κλιμάκωση.
Την ίδια στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο και οι εφοπλιστές παραμένουν στο
απυρόβλητο και συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη από την ελαστική εργασία, τα
εξαϋλωμένα μεροκάματα και τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που είναι τα
αποτελέσματα των πολιτικών που επιβάλλει η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ και η κυβέρνηση
των προθύμων. Την ίδια στιγμή η επίθεση στον Δημόσιο τομέα και τους
εργαζομένους του είναι αδιάκοπη. Μπορεί οι απολύσεις , που αποτελούν διακαή
πόθο του «κακού μπάτσου» Μητσοτάκη να αποτράπηκαν χάρη στους αγώνες των
εργαζομένων, αλλά η αξιολόγηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα γίνεται ανηλεής
προσπάθεια να εφαρμοστεί από τον «καλό μπάτσο», την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Μετά
την ήττα που υπέστη η κυβέρνηση το καλοκαίρι, όταν η απεργία-αποχή των
εργαζομένων στο Δημόσιο μπλόκαρε την εφαρμογή της, έρχεται τώρα με μια
κατάπτυστη τροπολογία που κατέθεσε η υπουργός Γεροβασίλη στη βουλή, να
ποινικοποιήσει τους συνδικαλιστικούς αγώνες και να την επιβάλει εκβιαστικά και
πειθαναγκαστικά.
Στο μεταξύ, μισθοί και συντάξεις περικόπτονται
συνεχώς, ενώ τα «καλύτερα» έρχονται το 2019 με την αύξηση του αφορολόγητου και
τις περικοπές στις προσωπικές διαφορές μισθωτών και συνταξιούχων προκειμένου να
επιτευχθούν τα αιματηρά πλεονάσματα για τα οποία η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως στα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης είναι και ο
συνδικαλιστικός νόμος, με τον οποίο η κυβέρνηση θα υλοποιήσει τη μνημονιακή της
υπόσχεση για περιστολή του δικαιώματος στην απεργία, προκειμένου να εδραιωθεί ο εργασιακός μεσαίωνας και η
εργοδοτική αυθαιρεσία και να «ανοίξει» ο δρόμος για την «ανάπτυξη» χωρίς τις
ενοχλητικές κινητοποιήσεις και αντιδράσεις των εργαζομένων.
Απέναντι σ’ όλα αυτά είναι ανάγκη το
εργατικό και λαϊκό κίνημα να μπει ξανά σε τροχιά αντίστασης και αγωνιστικής ανασύνταξης
για να αντιμετωπίσει, να αναχαιτίσει και να ανατρέψει το νέο κύμα αντιλαϊκων
και αντεργατικών μέτρων που προετοιμάζουν κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφάλαιο.
Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Καταρχάς, για όγδοη συνεχόμενη χρονιά το δημόσιο σχολείο λειτουργεί
χωρίς μόνιμους διορισμούς, με 20.000 και πλέον αναπληρωτές να καλύπτουν μόνιμες
και πάγιες ανάγκες , με το ωράριο των εκπαιδευτικών αυξημένο από το 2013, με τη συνεχιζόμενη κατάργηση «ολιγομελών» τμημάτων ειδικά στα ΕΠΑΛ και τμήματα
27 μαθητών σε γενική παιδεία και προσανατολισμούς, και με νόμους και
εγκυκλίους (για β ξένη γλώσσα και μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες) που
προσπαθούν να ξύσουν τον πάτο του βαρελιού και να μειώσουν όσο γίνεται τις
ανάγκες για προσωπικό κάνοντας διαχείριση της μιζέριας.
Την ίδια στιγμή εκπαιδευτικοί
λάστιχο διακτινίζονται σε 4 και σε 5 σχολεία για να καλύψουν το ωράριό τους κι
αυτό δυσχεραίνει τη λειτουργία των σχολείων κι εξαντλεί τους συναδέλφους, ενώ
στερεί τη δυνατότητα από τους συλλόγους διδασκόντων να λειτουργούν συλλογικά,
να συνεδριάζουν με απαρτία και να παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο τους στη σχολική
μονάδα. Από την άλλη πλευρά , η αξιολόγηση , ο διακάης πόθος όλων εκείνων που
«οραματίζονται» το σχολείο της αγοράς, είναι προ των πυλών.
Το πρώτο βήμα θα γίνει με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας που θα
χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την «καλλιέργεια κουλτούρας αξιολόγησης και
λογοδοσίας» σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Έτσι, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επιβάλει
την αυτονομία της σχολικής μονάδας, που θα βρίσκει η ίδια και θα διαχειρίζεται
οικονομικούς πόρους, που το προσωπικό της θα αξιολογείται με βάση τα
αποτελέσματα των μαθητών στις εξετάσεις και το επόμενο βήμα θα είναι να
επιλέγει η ίδια – δια του «σχολικού ηγέτη – διευθυντή – μανατζερ» το προσωπικό
της , όπως προανήγγειλε κι ο Μητσοτάκης. Από κει και πέρα θα έχει ανοίξει ο
δρόμος για την επιβολή της ατομικής αξιολόγησης, που θα
οδηγήσει σε απολύσεις , σε χειραγώγηση και απόλυτο έλεγχο.
Απολύτως, επίσης,
ευθυγραμμισμένο με τις επιταγές ΕΕ και ΟΟΣΑ είναι και το σχεδιαζόμενο «Νέο
Λύκειο», με βάση τις εξαγγελίες του Υπουργείου. Πρόκειται για ένα απολύτως
ταξικό σχολείο , προσανατολισμένο στη διαδικασία πρόσβασης στην Ανώτατη
εκπαίδευση, πολύ μακριά
από τις πάγιες θέσεις του εκπαιδευτικού κινήματος , που αφορούν την αυτονόμηση
του Λυκείου από τη διαδικασία της εισαγωγής στα ΑΕΙ ΤΕΙ και την ανάδειξη του
παιδαγωγικού του ρόλου. Ανελέητη αξιολόγηση των μαθητών, συγγραφή εργασιών,
αέναο κυνήγι βαθμών και διαφοροποιημένη μάθηση είναι τα χαρακτηριστικά που θα
οδηγήσουν τους μαθητές νωρίτερα στα φροντιστήρια, με αποτέλεσμα να επιβιώσουν
μόνο τα “άλογα κούρσας”, οι λίγοι κι εκλεκτοί, ενώ για τους υπόλοιπους η
κατάρτιση και η μαθητεία θα είναι μονόδρομος.
Έτσι κατασκευάζεται ένα
απολύτως ταξικό σχολείο, προσανατολισμένο στις ανάγκες της αγοράς, με σκοπό την
παραγωγή φθηνών, ευέλικτων και χωρίς πραγματική παιδεία εργαζομένων, οι οποίοι,
συμβιβασμένοι με τη βαρβαρότητα, δεν θα αντιστέκονται και δεν θα διεκδικούν.
Όσο για τους καθηγητές , το μέλλον που τους επιφυλάσσεται είναι η απομείωση του
παιδαγωγικού τους ρόλου, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η
κινητικότητα και η απώλεια γνωστικών αντικείμενων.
Συνεχίζουμε και υπερασπίζουμε τα αιτήματα όπως έχουν διαμορφωθεί από το
16ο συνέδριο και επιβεβαιωθεί από το 17ο συνέδριο:
15% ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
1515% για την Παιδεία Από τους κοινωνικούς αγώνες του 114 μέχρι σήμερα είναι το αίτημα που ικανοποιεί τη λαϊκή απαίτηση για:
Κρατική χρηματοδότηση και μόνο, καμία «αυτονομία» -
ΟΧΙ στην λειτουργία των σχολείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, την
εμπορευματοποίησή τους και την επιβολή διδάκτρων στις οικογένειες - Σχολεία σε
κάθε γειτονιά, όχι στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και τμημάτων,
βιβλία σε όλα τα παιδιά – Μόνιμους εκπαιδευτικούς και δασκάλους σε όλα τα
σχολεία - Μείωση του ανώτατου αριθμού των μαθητών στα τμήματα (20 μαθητές ανά
τμήμα κατ’ ανώτατο όριο στα Γυμνάσια και Λύκεια, 15 μαθητές στα ΕΠΑΛ και τις
ομάδες προσανατολισμού του Λυκείου και 10 μαθητές ανά εκπαιδευτικό στα
Εργαστήρια) - Εργαστήρια σύγχρονα και εξοπλισμός για τις ανάγκες των μαθητών
μας.
Από την μεταπολίτευση και
μετά, οι εκπαιδευτικοί διεκδίκησαν και διεκδικούν: Το σχολείο όλων των παιδιών, των ίσων δυνατοτήτων και της ολόπλευρης
μόρφωσης, της σύνδεσης της θεωρίας και της πράξης, της άρσης του
διαχωρισμού της εκπαίδευσης στην δημιουργία μελλοντικά εργαζόμενων, πνευματικής
και χειρωνακτικής κατεύθυνσης. Οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, και όχι μόνο στα
μνημονιακά χρόνια, πολέμησαν το αίτημα που ενώνει εκπαιδευτικούς, γονείς,
μαθητές και δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για ένα σχολείο, της δημιουργίας
σκεπτόμενων και ελεύθερων ανθρώπων. Προσπάθησαν να εντείνουν τους ταξικούς
φραγμούς και να αποστεώσουν το μεγαλείο σύνδεσης της γνώσης με τις πρακτικές
της. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να
κάνει σαφές ότι η διεκδίκηση αυτού του σχολείου αποτελεί την δική του απάντηση
στο νεοφιλελεύθερο αδηφάγο και ταξικό σχολείο που προετοιμάζεται από τα
κυβερνητικά επιτελεία. Το αίτημα δεν προσαρμόζεται και δεν χωράει σε
«παράλληλα» προγράμματα των κυβερνώντων και δεν αλλοιώνεται όσες προσπάθειες κι
αν γίνονται από τους νεοφιλελεύθερους ειδήμονες της παραπληροφόρησης και
της κατασυκοφάντησης.
Δεν θα επιτρέψουμε να κατατεθεί το σχέδιο
Γαβρόγλου για το «νέο» Λύκειο.
Κανένας ταξικός και εξεταστικός φραγμός,
ελεύθερη πρόσβαση στην μόρφωση ΟΛΩΝ, σε όλες τις βαθμίδες!
ΟΧΙ στην κατηγοροποίηση σχολείων, στην
αυτονομία και στη διαφοροποιημένη λειτουργία των σχολικών μονάδων
Οι σημερινές συνθήκες απαιτούν, να
προβάλλουμε το αίτημα για το σχολείο των αναγκών μας και να επιβάλλουμε:
ΟΧΙ στους εξεταστικούς φραγμούς στην
εκπαίδευση, Υποστηρικτικές Δομές σε κάθε σχολείο για όλα τα παιδιά
ΟΧΙ στην μαθητεία, την νομιμοποίηση της
ελαστικής εργασίας με υποκατώτατους μισθούς πείνας και εργασιακής ομηρείας των
μαθητών μας
Το σχολείο, το δημόσιο και δωρεάν, των όλων
και των ίσων, προϋποθέτει:
Να καταργηθούν όλες οι αντιεκπαιδευτικές ΥΑ,
διατάξεις και μνημονιακές περικοπές στη λειτουργία των σχολικών μονάδων σε
ειδική αγωγή, νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια. Κατάργηση όλου του
νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής τους.
Ένταξη όλων των παιδιών προσφύγων και
μεταναστών στο κανονικό πρόγραμμα των σχολείων.
Το σχολείο, το δημόσιο και δωρεάν, των όλων
και των ίσων, της θεωρίας και πράξης, προϋποθέτει:
Την γενναία χρηματοδότηση της ενίσχυσης της
τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, την κατάργηση του αντιδραστικού πλαισίου
για την Τεχνική εκπαίδευση που μετατρέπει την τεχνική εκπαίδευση σε
κατάρτιση και οδηγεί τους μαθητές μας στην μαθητεία, μετατρέποντάς τους σε
φτηνό αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
Το σχολείο, το δημόσιο και δωρεάν, των όλων
και των ίσων, προϋποθέτει δημοκρατία και παιδαγωγική ελευθερία:
Κατάργηση της αξιολόγησης κάθε είδους και
κάθε μορφής. Δημοκρατικό σχολείο, όλη την εξουσία στους συλλόγους διδασκόντων,
ξήλωμα του μηχανισμού των αξιολογητών και των συμβούλων–επιθεωρητών.
Το σχολείο, το δημόσιο και δωρεάν, των όλων
και των ίσων, απαιτεί: Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, νέα και σύγχρονα, που
θα προάγουν την κριτική σκέψη, την ολόπλευρη γνώση και την κοινωνική
χειραφέτηση.
Μόνιμη και σταθερή εργασία είναι δικαίωμα ΟΛΩΝ μας!
8 χρόνια αδιοριστίας ΦΤΑΝΟΥΝ!
Ήρθε η ώρα να ενώσουμε όλους, μόνιμους, αναπληρωτές και αδιόριστους συναδέλφους
μας: ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΡΑ!
Μόνιμο διορισμό όλων των
αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων, που
έχουν υπογράψει έστω και μια σύμβαση εργασίας στην εκπαίδευση. Και μέχρι
τότε: Πλήρη εργασιακά δικαιώματα αδειών,
ασφάλισης, υγείας και περίθαλψης στους αναπληρωτές, ίδια με εκείνα των μόνιμων
συναδέλφων. Άδειες μητρότητας, λοχείας και ανατροφής σε όλες τις αναπληρώτριες συναδέλφους.
Δωρεάν σίτιση και μετακίνηση, επίδομα στέγασης σε όλους τους αναπληρωτές που
υπηρετούν μακριά απο τον τόπο τους. Επίδομα ανεργίας για όλους τους μήνες της
ανεργίας των αναπληρωτών.
Όχι στα ελαστικά συστήματα
πρόσληψης, όχι στο ν. 3848 και το προσοντολόγιο. Μόνιμοι διορισμοί με
βάση την προϋπηρεσία και το χρόνο λήψης πτυχίου.
Επαναφορά του ωραρίου μας στα
επίπεδα του 2013. Κατάργηση όλων των νομοθετικών ρυθμίσεων που στόχο είχαν την
υποκλοπή θέσεων εργασίας και την ελαστικοποίηση της εργασίας των μονίμων
εκπαιδευτικών. Κατάργηση της υποχρεωτικής κινητικότητας των εκπαιδευτικών από
σχολείο σε σχολείο, από την μια βαθμίδα εκπαίδευσης στην άλλη και σε άλλους
φορείς. Οργανικές θέσεις για όλους!
8 χρόνια επίθεσης στα
εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, έχουν καταστρέψει την οικονομική,
πολιτισμική και κοινωνική μας πραγματικότητα. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε:
Αξιοπρεπείς μισθούς για ζωή
αξιοβίωτη! Την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Αποκατάσταση όλων των
απωλειών του εισοδήματος της τελευταίας εξαετίας, ανατροπή των αντιασφαλιστικών
νόμων και ρυθμίσεων.
Την επαναφορά του κατώτατου
μισθού του ανειδίκευτου εργάτη στον ιδιωτικό τομέα στα 751€ και του θεσμού των
συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ.
Την αύξηση του αφορολόγητου
στις 12.000€ τουλάχιστον απέναντι στη νέα μείωση που σχεδιάζεται.
Την επαναφορά όλων των
συντάξεων μέχρι 1.500€ στα προ μνημονίου επίπεδα.
Την αύξηση του επιδόματος ανεργίας
στο 80% του βασικού μισθού και στην καταβολή του σ’ όλους τους ανέργους χωρίς
όρους και προϋποθέσεις και για όλη τη διάρκεια της ανεργίας, την πλήρη και
δωρεάν ιατροφαρμακευτική-νοσοκομειακή περίθαλψη, καθώς και τη δωρεάν πρόσβαση
και μεταφορά σ’ όλα τα δημόσια ΜΜΜ.
Τη μείωση του ωραρίου
εργασίας – άμεσα στις 37,50 με προοπτική στις 35 ώρες την εβδομάδα – χωρίς
μείωση αποδοχών και δικαιωμάτων, για να μειωθεί η ανεργία και να ωφεληθεί και η
Εργατική Τάξη, και όχι μόνο οι καπιταλιστές και το κράτος, από την γενικευμένη
εφαρμογή των νέων τεχνολογιών και της πληροφορικής σ’ όλη την αλυσίδα της
παραγωγικής διαδικασίας.
Την κατάργηση κάθε μορφής
ελαστικής και ενοικιαζόμενης εργασίας και των εργολαβιών, της μερικής και εκ
περιτροπής εργασίας και την καθιέρωση της σταθερούς και πλήρους απασχόλησης σε
ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Τη ρύθμιση όλων των δανείων
που έχουν πάρει οι εργαζόμενοι και σήμερα αποπληρώνονται, είτε με τους ίδιους
ετεροβαρείς όρους σύναψής τους, είτε αδυνατούν να εξυπηρετήσουν και κινδυνεύουν
να χάσουν την περιουσία τους.
Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει
να υπερασπίσει το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα παιδείας, υγείας και
πρόνοιας, να αντιταχθεί σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης ή εκχώρησης υπηρεσιών
του δημοσίου σε ιδιώτες και να αγωνιστεί για την επαναφορά υπό δημόσια
ιδιοκτησία και εργατικό-κοινωνικό έλεγχο των επιχειρήσεων, δραστηριοτήτων
και υποδομών στρατηγικής ή κοινωνικής σημασίας (π.χ. νερό, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες,
τράπεζες, λιμάνια κλπ), που εκποιήθηκαν στο παρελθόν ή ξεπουλιούνται
σήμερα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Καμπάνια ενημέρωσης και Συγκρότηση επιτροπών αγώνα υπεράσπισης της
δημόσιας εκπαίδευσης σε κάθε ΕΛΜΕ με τη συμμετοχή γονιών μαθητών και άλλων
εργαζομένων. Οργανώνουμε παρεμβάσεις - καταλήψεις ΔΔΕ και αποκλεισμούς δρόμων
και 24ωρη απεργία σε οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης στην
κατεύθυνση υλοποίησης μνημονιακών της δεσμεύσεων, του επαίσχυντου σχεδίου της
για το «νέο» Λύκειο και την αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας. Μέτρα
προετοιμασίας και στήριξης απεργιακών κινητοποιήσεων (απεργιακό ταμείο σε κάθε
ΕΛΜΕ).
