ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 17/7/1019

          H  ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΄΄ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ΄΄

Σε ένα  μετεκλογικό κλίμα όπου δεν συμμετέχει η κοινωνία αφού αντιλαμβάνεται τις προθέσεις των δύο «μονομάχων», ότι κινούνται στην ίδια νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της απόκτησης της εύνοιας των οικονομικών και πολιτικών κέντρων αποφάσεων Ε.Ε και ΗΠΑ γίνεται η συζήτηση για την Νομική σχολή της Πάτρας. Μετά την ψήφιση του νόμου Γαβρόγλου από 147 βουλευτές, ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί η διαδικασία για την εφαρμογή του. Ενός νόμου που απαξιώνει το Λύκειο, υποβαθμίζει  οριστικά τη Τεχνολογική και την Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα μας. Η εκπαίδευση αποτελεί «σημαντικό» επίδικο, ελάχιστες φορές γίνεται επί της ουσίας, τις περισσότερες για επικοινωνιακούς ή λόγους εντυπωσιασμού.

 Έτσι λοιπόν και σημερινή συζήτηση  περί ίδρυσης ή μη Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών φέρνει σε φαινομενική αντιπαράθεση δύο πολιτικούς χώρους οι οποίοι συνεισέφεραν τα μέγιστα στην υποβάθμισή του. Συγκρούονται φαινομενικά  δύο πολιτικές αντιλήψεις, η μία εκ των οποίων έχει ως διακηρυγμένο στόχο την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και έχει συστηματικά επιδιώξει να συκοφαντήσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, η δε άλλη διακηρύσσει ως αξία την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παραδίδει όμως ένα πανεπιστήμιο -πάρκινγκ ανέργων, ένα άναρχο τοπίο τμημάτων χωρίς προσωπικό, υποδομές, ακόμα και πρόγραμμα σπουδών, που παράγουν αποφοίτους χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.

 Και από τις δύο απουσιάζει εντελώς η αντιμετώπιση του πανεπιστημίου ως οργανισμού που θα μπορούσε να είναι αρκετά ισχυρός ώστε να προάγει την ελεύθερη έρευνα σε όλες τις επιστήμες,        την ίδια στιγμή θα μπορεί να μεριμνήσει για υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες, θα συνδέεται με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ποιοτικής πρωτογενούς παραγωγής, σε ένα βιώσιμο περιβάλλον. Έτσι έχουμε την κατάργηση-διάλυση  του ΤΕΙ Μεσολογγίου με σημαντικό έργο, με υποδομές ,εργαστήρια ,εξαίρετο Campus με τρομερές δυνατότητες συμβολής στην ανάπτυξη-ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, την υποβάθμιση των  Πανεπιστημιακών σχολών  στο Αγρίνιο και ουσιαστικά την απαξίωση της Π.Ε.Αιτωλ/νιας.

Μια οφειλόμενη απάντηση

Με λύπη διαπίστωσα ότι η συνάδελφος Πολιτοπούλου έστειλε στις 23 Ιουλίου επιστολή – απάντηση (επισυνάπτεται) σε ενημερωτικό μου χωρίς να την κοινοποιήσει και σε εμένα, όπως επιτάσσει η δεοντολογία.

Επί του θέματος.

Υπέγραψα το ενημερωτικό ως Κατσαρός Κωνσταντίνος, Εκπαιδευτικός. Δεν υπέγραψα ούτε ως Πρόεδρος της ΕΛΜΕ, ούτε ως μέλος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ, ούτε ως αναπληρωματικό μέλος του ΠΥΣΔΕ Αιτωλοακαρνανίας, ούτε ως Πρόεδρος της ΔΑΚΕ της περιοχής και πολύ περισσότερο ούτε ως κομματικό στέλεχος της ΝΔ. Άλλωστε όπως πολύ καλά γνωρίζει η σ. Πολιτοπούλου όπως και όλοι οι συνάδελφοι, από την εποχή του μείζονος θέματος με τις διαθεσιμότητες Αρβανιτόπουλου, κατέθεσα την κομματική μου ταυτότητα και δεν είμαι μέλος κανενός κόμματος, χωρίς φυσικά αυτό να μου στερεί το δικαίωμα γνώμης, άποψης και φυσικά προσωπικής επιλογής.

Ως συνδικαλιστής, επιθυμώ και αγωνίζομαι για την προαγωγή του κλάδου. Στη λογική αυτή, θεωρώ ότι η επιλογή κατάλληλης πολιτικής ηγεσίας είναι σε θετική κατεύθυνση και πρέπει να σημειωθεί, όποια κυβέρνηση κι αν είναι στην εξουσία, και δεν βρίσκω που έχω λάθος. Παρόλη όμως τη …χαρά, αναφέρω στο ενημερωτικό (και αποσιωπάται από τη σ. Πολιτοπούλου) επί λέξει:

• ο εκπαιδευτικός κόσμος περιμένει πολλά (και δικαίως...)
• η νέα ηγεσία δεν έχει καμία περίοδο χάριτος
• χρειάζεται πολλή δουλειά

και κλείνω με:

Έτσι κι αλλιώς, εδώ θα είμαστε για να ελέγχουμε και να κρίνουμε τις αποφάσεις αλλά και για να στηρίζουμε τις σωστές ενέργειες, όπως πάντα άλλωστε.

Είναι φυσικά δικαίωμα της σ. Πολιτοπούλου να διαφωνεί με την παραπάνω λογική.

Όσον αφορά στις διαδικασίες του συνεδρίου, πέρα από όσα έγραψα για τη συμπεριφορά σε όλο το συνέδριο, έδωσα και ένα συγκεκριμένο παράδειγμα (ψήφισμα για αναπληρωτές) για να καταδείξω τους τακτικισμούς κάποιων. Απάντηση δεν πήρα, ή κάνω λάθος;

Για το θέμα των εκλογών, η σ. Πολιτοπούλου, ως Φιλόλογος, μάλλον δεν μπόρεσε να καταλάβει τις «πολιτικά αφελείς αριθμητικές προσθαφαιρέσεις, επιπέδου δημοτικού», όπως τις περιέγραψε στην απάντησή της. Γι αυτό τις ξαναγράφω πιο απλά, ίσως σε λογική αριθμητικής επιπέδου νηπιαγωγείου:

Η παράταξη ΑρΕν της σ. Πολιτοπούλου πήρε στην κάλπη για ΑΔΕΔΥ 10 ψήφους. Στην κάλπη για ΔΣ ΟΛΜΕ πήρε 4 ψήφους. Η ΣυνΕΚ αποκλειστικά λόγω μέρους αυτών των μετακινήσεων πήρε την 3^η έδρα στο ΔΣ στερώντας την 4^η έδρα από τη ΔΑΚΕ. Οι συνάδελφοι της ΑρΕν στην κάλπη της ΟΛΜΕ επέλεξαν να μην στηρίξουν την ίδια τους την παράταξη αφού δεν θα εξέλεγε έδρα, δεν έφταναν οι ψήφοι. Οι συνάδελφοι της ΑρΕν επέλεξαν να στηρίξουν μια παράταξη που δήλωνε όλα αυτά τα χρόνια κυβερνητική και εκθείαζε επίσημα το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, συναδέλφισσα Πολιτοπούλου, ΑΠΟΤΥΠΩΘΗΚΕ καθαρά ότι οι συνάδελφοι της ΑρΕν «δεν υποστήριξαν το ψηφοδέλτιο που οι ίδιοι συγκρότησαν και στο οποίο συμμετείχαν (!!!)» πράγμα που σου φάνηκε και σένα απίστευτο και δεν μπορείς να το δεχτείς. Τόσο απλά. Δεν ξέρω αν είναι «πολιτικοί απατεώνες» (ξέρω δηλαδή αλλά ας το αφήσουμε αυτό…), κατάντησαν όμως να είναι χειροκροτητές πολιτικών με τις οποίες δήθεν εναντιώνονταν…

Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια τοπικά ήταν συνηθισμένο αυτό το φαινόμενο της «ερμαφρόδιτης» κατάστασης, ή κάνω κι εδώ λάθος;

Κάτι τελευταίο. Η σ. Πολιτοπούλου επέλεξε να στείλει αυτή την απάντηση με αυτό το περιεχόμενο ως μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ. Κρίμα…

Κατσαρός Κωνσταντίνος

Εκπαιδευτικός.

Περί του 19^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ και… άλλων δαιμονίων…

Γιώτα Πολιτοπούλου

Φιλόλογος

Μέλος του ΔΣ Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας

Αντιπρόσωπος στο 19ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ

Με συνεχείς ανακοινώσεις, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ο αγαπητός συνάδελφος και Πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας, Κώστας Κατσαρός, ανέλαβε εργολαβικά να μας παρουσιάσει τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, της κυβέρνησης της ΝΔ.

Η εκτίμησή του για το σύνολο της νέας ηγεσίας ξεχειλίζει από θαυμασμό και διθυραμβικά σχόλια!! Είναι κατανοητή, ως ένα βαθμό, η χαρά και η ικανοποίηση για την επιτυχία των κομματικών συνοδοιπόρων. Είναι όμως ασυνήθιστα υπερβολικές, για συνδικαλιστικό στέλεχος, και μάλιστα με την ιδιότητα του προέδρου. Πόσο μάλλον όταν οι πρώτες εξαγγελίες της νέας ηγεσίας του υπουργείου αναφέρονται στην ανάγκη επιβολής και στη δημόσια εκπαίδευση της βασικής γραμμής του νεοφιλελευθερισμού, που είναι η δραματική μείωση των δημόσιων δαπανών (κατάργηση κοινωνικού κράτους, δημόσιας παιδείας και υγείας), μιας και οι κοινωνικές παροχές θεωρούνται ως η πηγή κάθε κακού της οικονομίας και η γενεσιουργός αιτία δημόσιου χρέους.

Στο τελευταίο όμως ενημερωτικό του σημείωμα ο συνάδελφος, κάνοντας αναφορά και στις διαδικασίες του πρόσφατου 19^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, ξεπερνά κάθε όριο λογικής με ιδιαίτερα αυθαίρετο και προκλητικό τρόπο.

Αφού αποδίδει στις αριστερές παρατάξεις τακτικισμούς που υπονόμευσαν τη λειτουργία του συνεδρίου, οδηγείται σε πρωτοφανή συμπεράσματα όσον αφορά τις ψηφοφορίες για την εκλογή του νέου ΔΣ της ΟΛΜΕ και των αντιπροσώπων για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ.

Με λογικές ακροβασίες και πολιτικά αφελείς αριθμητικές προσθαφαιρέσεις, επιπέδου δημοτικού, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι αντιπρόσωποι της ΑΡΕΝ στο συνέδριο, συμπεριφερόμενοι -ούτε λίγο ούτε πολύ- περίπου ως πολιτικοί απατεώνες, δεν υποστήριξαν το ψηφοδέλτιο που οι ίδιοι συγκρότησαν και στο οποίο συμμετείχαν (!!) αλλά… εκείνο των ΣΥΝΕΚ !!!

Με τον απαράδεκτο αυτό τρόπο προσπαθεί να εξηγήσει την αδυναμία της παράταξής του, της ΔΑΚΕ, να εξασφαλίσει την πολυπόθητη 4^η έδρα στην ΟΛΜΕ, για να την προσφέρει ως δώρο στον πολιτικό τους προϊστάμενο, Κυριάκο Μητσοτάκη, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου και ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.

Ως εκλεγμένη αντιπρόσωπος της Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας στο 19^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ και συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια της ΑΡΕΝ, ας μου επιτραπεί να γνωρίζω καλύτερα τι ψήφισα, εγώ και οι συνυποψήφιοί μου !!

Θα πρέπει λοιπόν, να υπενθυμίσουμε στον καλό συνάδελφο ότι όσοι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν και δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της παράταξής μας (Ανεξάρτητη Συνεργασία Καθηγητών) και αντίστοιχων σχημάτων με αναφορά στον χώρο της αριστεράς, διατηρούν στο ακέραιο την ελευθερία σκέψης και δράσης με βάση τις κοινές και διακηρυγμένες θέσεις μας, ενάντια σε κάθε λογής κυβερνητικό συνδικαλισμό και σε λογικές κομματικών στρατών.

Όποιος συνάδελφος από εμάς επιθυμούσε να προσχωρήσει σε αυτές τις λογικές, θα επέλεγε καθαρά την ένταξή του στα αντίστοιχα ψηφοδέλτια της ΔΑΚΕ και των ΣΥΝΕΚ. Η παράταξή μας αποδεικνύει καθημερινά και στην πράξη τη συνέπεια λόγων και έργων και γι΄ αυτό χαίρει της εκτίμησης πολλών συναδέλφων.

Κατά συνέπεια δεν επιτρέπουμε σε κανέναν, και ιδιαίτερα στον Πρόεδρο της Α’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νιας, να αμφισβητεί με αυτόν τον τρόπο την πολιτική μας ειλικρίνεια και αξιοπιστία και δεν σκοπεύουμε να αποδείξουμε σε κανέναν ότι «δεν είμαστε ελέφαντες και δεν έχουμε ουρά»!!!

Ενημέρωση για τα αποτελέσματα του 19ου Συνεδρίου ΟΛΜΕ

Γράφει ο 

Κωνσταντίνος Κατσαρός

Πραγματοποιήθηκε κανονικά, τελικά, παρά τις αρχικές αρνητικές τοποθετήσεις κάποιων παρατάξεων το 19^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ που ανέδειξε και το νέο Δ.Σ. της Ένωσης.

Φάνηκε ότι οδηγούμαστε σε αναβολή του καθώς ΣυνΕκ, ΠΑΜΕ και Παρεμβάσεις είχαν αρχικά συγκλίνει στην ιδέα αναβολής λόγω …εθνικών εκλογών. Συγκεκριμένα, ειπώθηκε ότι πολλοί εκπαιδευτικοί ήταν υποψήφιοι και έδιναν βαρύτητα στις εθνικές εκλογές και όχι στο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Φυσικά, δυο μέρες νωρίτερα το συνέδριο της ΔΟΕ ολοκληρωνόταν κανονικά αφού οι ίδιες παρατάξεις δεν είχαν βρει λόγο αναβολής... Η όλη στάση των συγκεκριμένων παρατάξεων είναι ένα ακόμη δείγμα για το πώς έφτασε η ΟΛΜΕ στην αδράνεια αφού εδώ και χρόνια συγκεκριμένες παρατάξεις κινούνται και τοποθετούνται με μόνο γνώμονα το παραταξιακό ακόμη και το κομματικό όφελος, εις βάρος φυσικά των συναδέλφων. Όλα αυτά αναδείχτηκαν και στις εργασίες του συνεδρίου, όπως θα περιγραφούν στη συνέχεια.

Τι είδαμε στο συνέδριο;

Για μια ακόμη φορά αριστερές παρατάξεις (Παρεμβάσεις, ΠΑΜΕ, ΑρΕν και άλλοι που δρούσαν ως “ελεύθεροι σκοπευτές”) τοποθετούνταν στο πλαίσιο συμφωνημένων τακτικισμών, όπως άλλωστε κάνουν είτε πρόκειται για συνέδρια (εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά) είτε ακόμη και για συνελεύσεις προέδρων ΕΛΜΕ, όπως έχουμε πει και παλιότερα. Το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργείται είναι ότι αυτοί οι τακτικισμοί ενέχουν κινδύνους για την ομαλή λειτουργία της ΟΛΜΕ… Όποτε κι αν έγινε προσπάθεια σύγκλισης τα τελευταία πολλά χρόνια σε κοινές γραμμές, οι συγκεκριμένες παρατάξεις επέλεγαν να μην συμπορεύονται ώστε από τη μια να καρπώνονται τα οφέλη της αποτυχίας των διεκδικήσεων που γίνονταν από λίγους και από την άλλη να συνεχίζουν το αέναο παιχνίδι περιχαράκωσης του χώρου τους, αδιαφορώντας για τις επιδιώξεις του κλάδου.

Τι παραδίδει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

Γράφει ο εκπαιδευτικός

Κωνσταντίνος Κατσαρός

Μια βδομάδα πριν, κατά την παράδοση – παραλαβή στο Υπουργείο Παιδείας, ο πρώην υπουργός Γαβρόγλου ανέφερε ότι όλα είναι εντάξει και παραδίδει το Υπουργείο έτοιμο για τη νέα χρονιά. Είναι όμως πράγματι έτσι; Τι κατάσταση παρέλαβε η νέα ηγεσία και πόσο διαφορετική είναι η εκπαίδευση 54 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Την τελευταία τετραετία συνέβησαν πολλές σημαντικές αλλαγές στο χώρο της Εκπαίδευσης.
Η αριστεία δια στόματος πρώην υπουργού (Μπαλτάς) ήταν ρετσινιά.
Έτσι, στα Δημοτικά σχολεία, η επιβράβευση της προσπάθειας των μαθητών πέρασε στην ιστορία και τη θέση της πήρε η κληρωτίδα…
Σε ανώτερες βαθμίδες, ανακαλύφθηκε (Γαβρόγλου) ότι οι μαθητές δεν είχαν χρόνο να …“ερωτευτούν”, να διασκεδάσουν! Ας μην ξυπνάμε νωρίς τους εφήβους, γιατί ο εγκέφαλος τους λειτουργεί καλύτερα αργότερα! Δεν χρειαζόταν ζόρι για διάβασμα, οι νέες και οι νέοι χρειάζονταν μόνο ξεκούραση κι έρωτα!
Στο Γυμνάσιο καταργήθηκαν ώρες μαθημάτων και οι πολλές (ομολογουμένως) εξετάσεις. Αυτό όμως έγινε άκριτα, μόνο και μόνο για να πετύχουμε δημοσιονομικούς στόχους, και οδήγησε: