ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ…

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ…
Είναι κοινή , δυστυχώς, η διαπίστωση όλων, όσων ασχολούνται  με την τεχνική- επαγγελματική εκπαίδευση, πως είναι ο αδύναμος κρίκος του εκπαιδευτικού συστήματος.
Η κοινωνία την αντιμετωπίζει με απαξίωση, η πολιτεία τη θέτει σε δεύτερη μοίρα, οι υπουργοί  δοκιμάζουν σ’ αυτή τις  «μεταρρυθμιστικές» διαθέσεις τους (ΤΕΛ 1985, ΤΕΕ 1998, ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ 2006, ΕΠΑΛ-ΣΕΚ 2013)
Είναι φανερό πως για να αλλάξει μια αντίληψη γερά εδραιωμένη στο σώμα της κοινωνίας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι, πάνω απ’ όλα, η αλλαγή των ασκούμενων πολιτικών. Απαιτείται μια σοβαρή πολιτική στήριξης από την κοινωνία. Απαιτείται η δημιουργία αξιόπιστου και καλά δομημένου σχολείου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, που  θα αποτελεί πόλο έλξης για τους/τις μαθητές/τριες για τις γνώσεις που θα παρέχει, τις αξίες που θα μεταδίδει, τις δυνατότητες καλλιέργειας ταλέντων και δεξιοτήτων κάθε παιδιού, την προοπτική συνέχισης των σπουδών και τις πραγματικές επαγγελματικές διεξόδους στην αγορά εργασίας. Η νέα ΤΕΕ# δεν πρέπει να βασίζεται στις πρόσκαιρες ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Πρέπει να παρέχει ποιοτικές, στέρεες τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις και διέξοδο τόσο στην Γ/θμια Εκπαίδευση (ισότιμα με τους μαθητές των ΓΕΛ) όσο και σε ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων, με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Η τρέχουσα εκπαιδευτική αλλαγή οφείλει να εξυπηρετεί αυτούς τους σκοπούς.
 Οφείλουμε και εμείς να κρίνουμε τις  αλλαγές αυτές, όχι μηδενιστικά, γιατί δεν ωφελεί, αλλά κριτικά, αντικειμενικά, χωρίς απορριπτικές ή επιδοκιμαστικές κορώνες.
Θεωρούμε πως η νέα φάση αλλαγών έχει θετικά και αρνητικά σημεία
ΘΕΤΙΚΑ:

ü  Γίνεται ένα βήμα προς την υπαγωγή όλων των σχολείων της ΤΕΕ στο ΥΠΠΕΘ. Κατάργηση των μεταγυμνασιακών σχολών κατάρτισης (ΣΕΚ) κατά τη διάρκεια της δωδεκάχρονης εκπαίδευσης, κατάργηση της μαθητείας ανηλίκων και της πρόωρης κατάρτισης στην μη τυπική εκπαίδευση.
ü  Για το περιεχόμενο, τους τομείς και τις ειδικότητες: Η Α ́ τάξη ακολουθεί ενιαίο πρόγραμμα με μαθήματα γενικής παιδείας, προσανατολισμού και ειδικοτήτων, που διδάσκονται όλοι/ες οι μαθητές/τριες. Η Β ́τάξη χωρίζεται σε τομείς και η Γ ́ σε ειδικότητες. Αποφεύγεται έτσι η πρόωρη εξειδίκευση και επιλογή του επαγγέλματος.
ü  Λειτουργία προαιρετικού Μεταλυκειακού Έτους Ειδίκευσης (4ο Έτος), με περιεχόμενο σπουδών του καθορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας. Στο έτος αυτό συνδυάζονται εργαστηριακά μαθήματα της αντίστοιχης ειδικότητας στο σχολείο και εξάσκηση στην εργασία. Οι απόφοιτοι του έτους ειδίκευσης αποκτούν, μετά από πιστοποίηση, επαγγελματικό πτυχίο επιπέδου 5 (κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων).
ü  Σύνδεση των αποφοίτων με την εργασία. Η εξάσκηση στην εργασία των αποφοίτων στο προαιρετικό έτος ειδίκευσης (4ο έτος) βασίζεται στις παρακάτω προϋποθέσεις: αφορά μόνο ενήλικες, ο εκπαιδευόμενος έχει αμοιβή (75% του κατώτατου μισθού) και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Η διάρκεια της μαθητείας θεωρείται συντάξιμος χρόνος και υπολογίζεται ως χρόνος για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα να υλοποιείται με τη συμμετοχή και την εποπτεία των εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ.
ü  Διευρύνεται η δυνατότητα της πρόσβασης στα ΤΕΙ μέσω των ειδικών πανελλαδικών εξετάσεων για τους απόφοιτους ΕΠΑΛ, αφού θα διαγωνίζονται για ειδικό ποσοστό θέσεων του συνολικού αριθμού εισακτέων στα ΤΕΙ. Αποκαθίσταται, επίσης, η δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων ΕΠΑΛ μέσω των ειδικών εξετάσεων στη σχολή Πυροσβεστικής.
ü  Πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ) σε ειδικό ποσοστό θέσεων (οι συμμετέχοντες στις εξετάσεις έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν θέσεις και σε τμήματα σχολών των Πανεπιστημίων για ειδικό ποσοστό επιπλέον θέσεων 1% επί του αριθμού των θέσεων κατά τμήμα, σε τμήματα αντίστοιχα με τους τομείς που αποφοιτούν οι μαθητές, χωρίς επιπλέον εξετάσεις και «ομάδα Β’»). Απόκτηση και 2ης ειδικότητας μόνο με ένα χρόνο επιπλέον φοίτηση.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ:
ü  Παρατείνεται η λειτουργία των ΕΠΑΣ μαθητείας του ΟΑΕΔ για 5 χρόνια.
ü  Πρέπει να ενισχυθεί, αντίστοιχα,  και η Α’ τάξη του ΓΕΛ με μαθήματα τεχνικοεπαγγελματικού προσανατολισμού και να γίνει διάλογος για τους προτεινόμενους τομείς, καθώς και για το αν ο χρόνος διδασκαλίας τεχνοεπαγγελματικών μαθημάτων στις Β’ και Γ’ τάξεις είναι αρκετός για να αποκτήσουν οι μαθητές/τριες τις αναγκαίες σε ποιότητα στέρεες τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις, που είναι απαραίτητες για την περαιτέρω ειδίκευσή τους στο 4ο έτος.
ü  Η αναλογία 1 προς 4 των ημερών διδασκαλίας στο σχολείο και της παρουσίας των μαθητών στο χώρους εργασίας, καθώς και η πιθανότητα οι απόφοιτοι της Γ’ τάξης των ΕΠΑΛ να μην μπορούν να αποκτήσουν ειδίκευση και πρακτική εμπειρία στο επάγγελμα που σπούδασαν στα ΕΠΑΛ, επειδή δεν θα ανευρίσκονται δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή τους, ή να καθορίζουν αυτές ποιες ειδικότητες θα μπορούν να προωθούνται.
ü  Είναι σημαντικό να κατοχυρωθεί ότι η πρακτική άσκηση των μαθητών/τριών δεν θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη θέσεων εργασίας με φθηνά αμειβόμενο δυναμικό και για την αντικατάσταση άλλων εργαζόμενων. Είναι, επίσης, απαραίτητο να μπορούν να δημιουργούνται τμήματα ειδίκευσης στο 4ο έτος με μικρό αριθμό μαθητών ώστε να μην αποκλείονται ειδικότητες, να διευκρινιστεί άμεσα και να αποδοθεί στον εποπτεύοντα καθηγητή ικανοποιητικός αριθμός ωρών ως διδακτικών, και να διευκρινιστούν οι απαιτήσεις και ο τρόπος πιστοποίησης για τους απόφοιτους του 4ου έτους.
ü  Πιθανότατα θα προκύψουν σοβαρά εργασιακά ζητήματα εκπαιδευτικών, γιατί εξαρτώνται από τον καθορισμό αριθμού μαθητών των ΕΠΑΛ ανά τμήμα και από τα αναλυτικά προγράμματα, τα οποία καθορίζονται με υπουργικές αποφάσεις.
ü  Η συγχώνευση ειδικοτήτων (πχ. Ηλεκτρολόγων/ηλεκτρονικών) οδηγεί στη μείωση θέσεων εργασίας των συναδέλφων, που θα περιέλθουν σε καθεστώς αβεβαιότητας. Επιπλέον, δημιουργούνται λειτουργικά προβλήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από τα θετικά του νομοσχεδίου ήταν αιτήματα της ομοσπονδίας (ύστερα από αποφάσεις γενικών συνελεύσεων των προέδρων των ΕΛΜΕ και θέσεων της
Ομοσπονδίας από το 2006).
 Όσο και να ορρωδήσουμε, όσο και να επικροτήσουμε τις αλλαγές, ένα είναι το βέβαιο:
Χωρίς την αύξηση των δαπανών για την ΤΕΕ (εξοπλισμός, εργαστήρια, επιμόρφωση εκπ/κών…)
ουσιαστική αναβάθμιση δεν μπορεί να υπάρξει.