Διαβάζουμε στη συνέντευξή της:
Ναι, στην αξιολόγηση με ξένους φορείς που μόνο έτσι μπορεί να γίνει - και μπορεί να γίνει άμεσα - να αξιολογηθούν όλοι οι τομείς. Οι τομείς οι οποίοι δεν προσφέρουν κοινωνικό έργο αντίστοιχο με τη δημόσια δαπάνη, να κλείσουν.
Να αξιολογηθούν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, όσοι έχουν τα προσόντα, την πρόθεση και την προσφορά, να παραμείνουν ή να μετακινηθούν σε άλλους χώρους όπου τους χρειάζεται το δημόσιο. Όσοι δεν τα έχουν αυτά, να απολυθούν όπως γίνεται και στον ιδιωτικό τομέα.
Και λίγο πιο κάτω:
Ναι, 34 χρόνια δεν έχει αξιολογηθεί δάσκαλος και καθηγητής σε αυτή τη χώρα. Ξεκινήσαμε μόλις ανέλαβα την αξιολόγηση. Ξεκινήσαμε την αξιολόγηση στα σχολεία, έτσι γίνεται σε όλο τον κόσμο. Πρώτα η αξιολόγηση του σχολείου και μετά η αξιολόγηση του δασκάλου.
Όλοι θέλουμε την αξιολόγηση, με όποιον μιλήσετε στην ελληνική κοινωνία, με όποιον καθηγητή μιλήσετε, με όποιον δάσκαλο μιλήσετε λέει δεν γίνεται να μην αξιολογούμε πλέον.
Θα εφαρμοστεί ο νόμος όχι βάζοντας αστυνομικούς και πυροβολώντας τα σχολεία. Όλα τα πράγματα εξελίσσονται και αυτή είναι η τέχνη της πολιτικής.
Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη. Όλα λύνονται και όλα ωριμάζουν και όλα αλλάζουν όταν υπάρχει η πρώτη βασική τομή.
Η κ. Διαμαντοπούλου φαίνεται ότι ζει σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας ή συνειδητά παραπληροφορεί τον ελληνικό λαό. Εσχάτως, φαίνεται ότι υιοθέτησε την ιδέα της αξιολόγησης. Τα προηγούμενα όμως χρόνια συμμετείχε ενσυνείδητα στη δημιουργία του κράτους των πελατειακών σχέσεων ως μέλος κυβερνήσεων που διέλυσαν κάθε μορφή αξιοκρατίας και αξιολόγησης στον τόπο μας.
Να πληροφορήσουμε λοιπόν την Υπουργό ότι, δεν μας διόρισε κανείς στις θέσεις μας κάνοντάς μας χάρη. Διεκδικήσαμε και με αξιολογημένο τρόπο κερδίσαμε το διορισμό μας και ίσως αυτό είναι που ενοχλεί και την κάνει να καταφέρεται εναντίον μας.
Να πληροφορήσουμε την Υπουργό ότι στην Εκπαίδευση εφαρμόζεται εδώ και μια δεκαπενταετία περίπου σύστημα διορισμών που βασίζεται σε γραπτές εξετάσεις και είναι τουλάχιστον ένα πρώτο σύστημα αξιολόγησης. Παράλληλα, πολλοί διορισμένοι εκπαιδευτικοί βασίστηκαν στην προϋπηρεσία που είχαν στην Εκπαίδευση ή και άλλα αξιολογικά κριτήρια και συνεπώς δεν μπήκαν σε καμία θέση ως αλεξιπτωτιστές.
Από την άλλη όμως, έχουμε την ομολογημένη από την Υπουργό ανικανότητα να αξιολογήσει το έργο μας αφού υποστηρίζει ότι η αξιολόγηση πρέπει να γίνει από ξένους φορείς.
Εμείς γνωρίζουμε ότι οι όροι της υποτιθέμενης αξιολόγησης δεν μπορούν να τεθούν από επικίνδυνους για την Παιδεία ανθρώπους.
Θέση μας είναι, και περιγράφεται και στον Προγραμματισμό Δράσης μας, ότι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού είναι το τελευταίο στάδιο σε μια συνολική διαδικασία που προϋποθέτει ύπαρξη καταρχήν μετρήσιμων στοιχείων, την αξιολόγηση όλου του συστήματος εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των σχολικών εγχειριδίων, των εποπτευόντων αρχών των εκπαιδευτικών, των αναλυτικών προγραμμάτων ακόμη και των υλικών υποδομών και γενικώς αντικειμενική και συνολική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος και των συντελεστών του.
Της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών πρέπει να προηγηθεί, φυσικά, αυτή του έργου της ίδιας της Υπουργού και των διορισμένων συμβούλων της (άραγε με ποια στοιχεία αξιολόγησης έγινε η επιλογή τους;). Άλλως, οι κορώνες περί απολύσεων και «αντικειμενικής αξιολόγησης» δεν μας αγγίζουν, δεν μας αφορούν και δεν θα ακολουθήσουμε τη λογική αυτών που τις εκτοξεύουν.
