Το νομοσχέδιο που αφορά την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, την ειδική αγωγή και την ιδιωτική εκπαίδευση.
Α) Ο νέος νόμος της κυβέρνησης διακατέχεται από τις μνημονιακές αρχές περικοπών δαπανών τόσο στη ελληνόγλωσση εκπαίδευση όσο και στην ειδική αγωγή.
Β)Τις τελευταίες μέρες, επιχειρείται η ηρωοποίηση της μνημονιακής κυβέρνησης - από τα φιλοκυβερνητικά blogs αλλά και φιλοκυβερνητικές συνδικαλιστικές παρατάξεις – με πρόσχημα την υιοθέτηση (;) των εκπαιδευτικών αιτημάτων προστασίας της εργασίας στην ιδιωτική εκπαίδευση και επαναφοράς του ελέγχου της από το Υπουργείο Παιδείας. Ρυθμίσεις, που αναμένεται να δούμε πως θα εφαρμοστούν στη πράξη στο περιβάλλον εργασιακής ζούγκλας που έχουν διαμορφώσει οι μνημονιακές πολιτικές και το συνολικό αντεργατικό πλαίσιο στο οποίο κινείται η κυβέρνηση.
Στο επίμαχο άρθρο αναφέρεται ότι η «διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος» και η «αδυναμία συνεργασίας εργοδότη-εκπαιδευτικού» είναι «λόγοι» ώστε οι σχολάρχες να κινήσουν διαδικασίες απόλυσης. Η ελαστικότητα του όρου «αδυναμία συνεργασίας» μπορεί να συμπεριλαμβάνει από τη συνδικαλιστική δράση ή εκπαιδευτικές δραστηριότητες, οι οποίες μπορεί να μην είναι αρεστές στους σχολάρχες, έως… οτιδήποτε. Ακόμη και αν, όπως προβλέπεται, η νομιμότητα ή καταχρηστικότητα των απολύσεων θα ελέγχεται από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αυτό δεν εγγυάται την ακύρωση της απόλυσης, καθώς τα υπηρεσιακά συμβούλια ελέγχονται πλήρως από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία.
Είναι αυτονόητο ότι η ιδιωτική εκπαίδευση πρέπει να ελέγχεται από το Υπουργείο Παιδείας. Δεν είναι απλά αίτημα, είναι η απόλυτη πεποίθηση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας ότι πρέπει να υπάρχει έλεγχος στην λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων, διαφάνεια και ισονομία αλλά και προστασία της εργασίας.
Η εργασία πρέπει να προστατεύεται ουσιαστικά και όχι με ευχολόγια, γενικόλογες τροπολογίες και λεκτικούς ακροβατισμούς. Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι παρά τις μερικές θετικές ρυθμίσεις, τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς τη στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών, ώστε να υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος των χώρων εργασίας και των συμβάσεων για την προστασία των εργαζομένων, χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς την πολιτική βούληση για υπεράσπιση των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων. Και η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι θα επιβάλλει όλα όσα έχει υπογράψει και θα υπηρετήσει τις μνημονιακές πολιτικές μέχρι τέλους.
Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να προστατεύονται των σύνολο των εκπαιδευτικών που εργάζονται στην ιδιωτική εκπαίδευση. 80.000 και πλέον συνάδελφοι εργάζονται στο χώρο των φροντιστηρίων με συνθήκες γαλέρας. Όποιος θέλει να προστατεύσει την μισθωτή εργασία αποφασίζει την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο χώρο ! Θέμα απαγορευμένο για την κυβέρνηση το κεφάλαιο και τους δανειστές.
Είναι αυτονόητο ότι η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό και είναι συνταγματική εκτροπή η συρρίκνωση δομών, η μηδαμινή χρηματοδότηση, το τσουβάλιασμα παιδιών για να γεμίζουν οι τάξεις, τα κενά εκπαιδευτικού προσωπικού, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις σε δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση. Σε αυτή τη συνταγματική εκτροπή, να μας απαντήσουν οι υπερασπιστές της μνημονιακής πολιτικής που δυστυχώς πολλοί από αυτούς έχουν βγει μέσα από σπλάχνα του εκπαιδευτικού κινήματος και με περισσή ευκολία προδίδουν την τάξη τους αφού τους αρκεί να διαχειρίζονται την φτώχεια, την ανέχεια και την απόγνωση ενός ολόκληρου λαού.
Τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος παραμένουν:
Προστασία του δημόσιου και κοινωνικού αγαθού της Παιδείας, Η εκπαίδευση είναι αγαθό και όχι εμπόρευμα,
Απαιτούμε ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση για όλους τους μαθητές μας
Αύξηση δαπανών, Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, Μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση
Πλήρη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους, Συλλογικές συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα
Πλήρης έλεγχος από Υπουργείο Παιδείας όλων των δομών της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Όχι στην εμπορευματικοποίηση της γνώσης. Να δώσουμε τέλος στην συνεχιζόμενη ιδιωτικοποίηση των σχολείων και των δομών της εκπαίδευσης.
Η οργάνωση των συναδέλφων εκπαιδευτικών σε σωματεία και η συλλογική διεκδίκηση μπορεί να δώσει τέλος στην ασυδοσία των σχολαρχών και στην νεοφιλεύθερη πολιτική της σφαγής των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων μας.
Το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς οφείλουμε να δίνουμε συσπειρωμένοι τη μάχη υπεράσπισης της παιδείας. Ο μνημονιακός οδοστρωτήρας συνεχίζεται από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τίθεται ζήτημα ύπαρξης της εκπαίδευσης! Απάντηση μας πρέπει να είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των λαϊκών τάξεων απέναντι στην κυβέρνηση, τα μεγάλα συμφέροντα σχολαρχών και εργοδοτών και τους δανειστές, σε απόλυτη σύγκρουση με τις μνημονιακές πολιτικές, και με τους ευρωπαϊκούς δείκτες εξαθλίωσης των οικογενειών μας και των μαθητών μας.
