Μεσολόγγι, 19/5/2020
Συνάδελφοι,
η ΕΛΜΕ μας
έχει εκδώσει έγκαιρα σχετικές ανακοινώσεις και κατευθύνσεις για την
αντιμετώπιση των θεμάτων που απασχολούν το χώρο, σύμφωνα και με τις αποφάσεις
της Ομοσπονδίας αλλά και …την απλή λογική. Θεωρώ ότι οι τοποθετήσεις του
σωματείου στην περιοχή μας ήταν εύστοχες και αυτό είχε σαν συνέπεια τόσο οι
πολίτες όσο και οι μαθητές που διάβασαν τις ανακοινώσεις μας να έχουν επαρκή
γνώση των θέσεων του κλάδου. Θεωρώ ότι τοπικά καταφέραμε να έχουμε τους
ενημερωμένους μαζί μας. Όσοι δεν ενημερώθηκαν έχουν ενστάσεις μάλλον από άγνοια
κι αυτό είναι εύκολο να διορθωθεί παραθέτοντας τα επιχειρήματά μας όταν
υπάρχουν πρόθυμα αυτιά...
Οι μαθητές
μας ήξεραν πριν την εφαρμογή του μέτρου της εξ αποστάσεως διδασκαλίας πόσοι
μαθητές και εκπαιδευτικοί μπορούσαν και πόσοι δεν μπορούσαν να συμμετέχουν.
Τόσο αυτοί όσο και οι γονείς τους κατάλαβαν τα προβλήματα του εγχειρήματος και
για τις δύο πλευρές και θεωρώ ότι δικαιολόγησαν όσους απείχαν από έλλειψη
δυνατότητας. Υπήρχαν και κάποιοι (μαθητές και εκπαιδευτικοί) που απείχαν
συνειδητά. Καταγράφοντας το γεγονός, δεν θα μπω σε συζήτηση για το θέμα γιατί αφενός
ήταν πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό και αφετέρου προσωπική επιλογή του καθενός
απόλυτα σεβαστή.
Έχω μια
αίσθηση πάντως ότι πολλοί από αυτούς που συμμετείχαν, βλέποντας που καταλήγει η
υπόθεση, έχουν χάσει (αδίκως) τη διάθεση να ξαναβοηθήσουν αν και όταν χρειαστεί…
Όμως
τελικά η αλήθεια, που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από τους κατ επάγγελμα
υβριστές μας, είναι ότι οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην εξ αποστάσεως
εκπαίδευση, μια λύση ανάγκης που σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά την δια
ζώσης διδασκαλία, κατάφεραν με την υποστήριξη που παρείχαν στους μαθητές να
στερήσουν επιχειρήματα από τους πολέμιους του κλάδου. Μάλιστα, με τη συμμετοχή
τους μας έδωσαν όλο το πλέγμα να στηρίξουμε τις θέσεις μας και την επόμενη μέρα
με το άνοιγμα των σχολείων.
Κανείς δεν
μπορεί να θεωρήσει πλέον ότι οι κάμερες στα σχολεία ήταν η μοναδική λύση που
υπήρχε. Προφανώς οι ενημερωμένοι ξέρουν ότι υπήρχαν και άλλες λύσεις και μάλιστα
καλύτερες από αυτή που επιλέχτηκε. Και μιλάμε πλέον με αποδείξεις, αφού έχουμε
αυτή τη δυνατότητα.
Οι
ενημερωμένοι πολίτες ξέρουν ότι οι εκπαιδευτικοί είχαν έτοιμη εναλλακτική λύση:
συνέχιση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Σε αυτή τη
λύση, προστατεύονταν τα προσωπικά δικαιώματα ντε φάκτο. Συμμετείχαν όλοι εφόσον
επιθυμούσαν. Επιπλέον, το μάθημα γινόταν με πιο φυσιολογικούς όρους από αυτούς
που προτείνονται. Ο εκπαιδευτικός είχε τον έλεγχο, μοίραζε υλικό, έδινε το λόγο
σε όποιον ήθελε, ρωτούσε και έπαιρνε απαντήσεις, άνοιγε και έκλεινε κάμερες και
μικρόφωνα. Όλα αυτά με λίγα κλικ, καθιστός συνήθως στο γραφείο του.
Θα ρωτήσει
κάποιος: το ίδιο δεν γίνεται και τώρα; Ποια η διαφορά;
Δεν είναι
το ίδιο. Κανείς δεν ρώτησε κυρίως τους μαθητές στην φυσική αίθουσα αν επιθυμούν
να συμμετέχουν. Κανείς δεν ρώτησε και τους εξ αποστάσεως αν επιθυμούν να έχουν
παρέα. Κανείς δεν ρώτησε τον εκπαιδευτικό. Ναι είναι απίστευτο (!!!) αλλά έχει
κι αυτός προσωπικά δεδομένα που πρέπει να είναι σεβαστά. Γι αυτό κυρίως το
Υπουργείο έβαλε αυτό το “δύναται”, αφού αν επιλέξεις να συμμετέχεις ουσιαστικά
παραχωρείς άδεια επεξεργασίας των προσωπικών σου δεδομένων. Κι επειδή για τους ανηλίκους
αυτό προϋποθέτει άλλες διαδικασίες, επιλέχτηκε να μην μπαίνουν στο παιχνίδι και
να μην φαίνονται, να μην ακούγονται, με όλα τα παρεπόμενα… Στη λύση που
προτείνεται οι μαθητές δεν θα ρωτούν, δεν θα απαντούν, δεν, δεν, δεν… Θα ακούνε
μόνο την παράδοση. Δεν είναι το ίδιο λοιπόν…
Δεν είναι
το ίδιο όμως και για ένα ακόμη λόγο, πιο πρακτικό αυτή τη φορά. Ο εκπαιδευτικός
που έχει τον έλεγχο οφείλει να έχει το ένα μάτι στο φυσικό πίνακα, το άλλο στον
υπολογιστή μήπως υπάρχει σηκωμένο χεράκι και ταυτόχρονα θα χρειαστεί άλλο ένα
μάτι για την φυσική αίθουσα με τους υπόλοιπους. Το ίδιο και με τα αυτιά. Με τα
χέρια διαφοροποιείται λίγο η κατάσταση. Πρέπει να έχει ένα πολύ μακρύ χέρι,
μόνιμα στον υπολογιστή μήπως χρειαστεί να κλείσει ήχο ή/και βίντεο αν χρειαστεί
και το υπόλοιπο σώμα (μαζί και με το άλλο χέρι…) στον πίνακα που θα γράφει και πιθανόν
θα εξηγεί μια άσκηση. Επίσης, οφείλει να έχει είτε πολύ δυνατή φωνή είτε πολύ
μακρύ καλώδιο μικροφώνου είτε μακρύ λαιμό, ώστε η φωνή του να ακούγεται
ικανοποιητικά στον απομακρυσμένο χρήστη μέσω του μικροφώνου της συσκευής που θα
χρησιμοποιηθεί. Όλα αυτά (αν δεν είναι γελοία) είναι τουλάχιστο ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ να
συμβούν όλα μαζί και μόνο αν όλοι στο τμήμα έχουν διαχωρίσιμη συμπεριφορά…
Και το ερώτημα
είναι ένα: γιατί τελικά το Υπουργείο επέλεξε τη μέθοδο που επέλεξε; Αναρωτηθείτε
κι εσείς…
Κωνσταντίνος
Κατσαρός
Πρόεδρος Α
ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας
