γράφει ο Θ. Μαργαρίτης
Αντιπρόεδρος Α ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας
«Υπάρχει σύγκλιση μεταξύ των κρατών - μελών ως προς την ανάγκη μιας μεγαλύτερης συμμετοχής
του ιδιωτικού τομέα στα συστήματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και
στη διαμόρφωση των πολιτικών εκπαίδευσης για να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες της
αγοράς και οι τοπικές συνθήκες, με τη μορφή π.χ. της ενθάρρυνσης της
συνεργασίας των επιχειρήσεων με τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης και την
ενσωμάτωση της συνεχούς κατάρτισης από τις επιχειρήσεις στα στρατηγικά τους σχέδια. Μεταξύ των συγκεκριμένων βελτιώσεων
των συστημάτων κατάρτισης έγιναν και οι ακόλουθες προτάσεις: - Η μετάβαση από
το εκπαιδευτικό σύστημα στην εργασία θα πρέπει να διευκολυνθεί μέσω μιας
πρακτικότερης κατάρτισης και μαθητείας και εξασφαλίζοντας ένα υψηλότερο
κατώτερο επίπεδο πριν από την αποχώρηση από τα εκπαιδευτικά συστήματα».
«Η Λευκή Βίβλος» (Κεφ. 7 Προσαρμογή των συστημάτων
εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης) - Ειδική Εκδοση του «Ριζοσπάστη»,
1994.
Τους πήρε σχεδόν είκοσι χρόνια από τον επίσημο
σχεδιασμό αλλά τώρα με την αγαστή συνεργασία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής της
διαχείρισης του καπιταλισμού (ΝΔ) με αυτή της σοσιαλδημοκρατικής (ΠΑΣΟΚ)
νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν και στην Ελλάδα. Αξιοποιώντας την οικονομική
κρίση αποσύρει κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αίμα και αγώνες, υλοποιεί
προειλημμένες αποφάσεις που πάρθηκαν στα όργανα της ΕΕ. Πρόκειται για ένα
μαζικό έγκλημα σε βάρος των παιδιών της εργατικής τάξης με σκοπό να παράγει ένα
πολυδιασπασμένο εργατικό δυναμικό που θα ξεπουλάει φτηνά τη δύναμη και τη
συνείδησή του και συγχρόνως να επιλέγει τους λίγους «που τα 'χουν», την ελίτ,
να διαχειρίζεται το σύστημα για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Ποιος ο
σχεδιασμός;
1.
«μεγαλύτερης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στα
συστήματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης»
ΓΙΑΤΙ;
Α. Η εκπαίδευση και η κατάρτιση
αποτελούν σημαντικά εφόδια για κάθε άνθρωπο για να προοδεύσει και προκόψει άρα
τεράστια ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί άρα λαμπρό πεδίο επιχειρηματικότητας για σίγουρα κέρδη και
Β. λιγότερες δαπάνες του κράτους για την παιδεία για να υπάρχει
δυνατότητα να ριχτούν απευθείας στο μύλο του (καπιταλιστικού ) ανταγωνισμού
περισσότερα χρήματα.
2. « διαμόρφωση των πολιτικών
εκπαίδευσης για να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες της αγοράς».
ΓΙΑΤΙ;
Η εκπαίδευση εκτός από τη μετάδοση στις νεώτερες γενιές της μέχρι τώρα
γνώσης που αποκτήθηκε από τον άνθρωπο διαμορφώνει και προϋποθέσεις γενικότερης
παιδείας άρα εξελικτικών θεωριών αντιλήψεων και στάσεων, κριτικής αντιμετώπισης
του έως τώρα τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας. Αυτό το γεγονός πρέπει να
αποτραπεί. Οι πολιτικές εκπαίδευσης πρέπει μόνο την κοινωνία της αγοράς να
υπηρετούν και μόνον αυτή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη διατήρηση του καπιταλιστικού
συστήματος ενδιαφέρεται, να λειτουργεί μόνο η αγορά , το εμπόριο ελπίδων και
ευκαιριών και η απομύζηση κερδών.
3«την ενσωμάτωση της συνεχούς κατάρτισης από τις επιχειρήσεις στα
στρατηγικά τους σχέδια».
Η αρχική επαγγελματική κατάρτιση, σύμφωνα με
το νόμο, θα παρέχεται από τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ) και από τα
Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ), ενώ συνεχιζόμενη επαγγελματική
κατάρτιση θα παρέχουν τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης και τα Κολέγια.
Οι Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ), τριετούς
φοίτησης, απευθύνονται σε αποφοίτους της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή σε
μαθητές που δε συνεχίζουν το σχολείο μετά το γυμνάσιο. Το πρόγραμμα σπουδών
στην Α' και Β' Τάξη προβλέπει 30 ώρες τη βδομάδα, από τις οποίες μόνο οι 4 ώρες
θα αφορούν σε μαθήματα Γενικής Παιδείας (Ελληνική Γλώσσα και Μαθηματικά), ενώ
οι υπόλοιπες 26 ώρες μαθήματα ειδικότητας. Ακολουθεί η «Τάξη Μαθητείας», όπου
το μάθημα περιορίζεται σε 7 συνολικά ώρες τη βδομάδα και παράλληλα εφαρμόζεται
«Πρόγραμμα εκπαίδευσης στο χώρο εργασίας - Μαθητεία σε εργασιακό χώρο»
εβδομαδιαίας διάρκειας 28 ωρών. Ακολουθεί, προαιρετικά, το Προπαρασκευαστικό
Πρόγραμμα Πιστοποίησης, διάρκειας 70 ωρών, που προετοιμάζει για τις διαδικασίες
πιστοποίησης προσόντων, οι οποίες οδηγούν στη χορήγηση Πτυχίου Ειδικότητας.
Οι τομείς και ειδικότητες ορίζονται από τον υπουργό
παιδείας ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου Δια Βίου Μάθησης και Σύνδεσης με την
Απασχόληση (πρόεδροι ΣΕΒ,
ΓΣΕΒΕΕ,ΕΣΕΕ,ΓΣΕΕ, ΚΕΔΕ).
ΓΙΑΤΙ;
Η κατάρτιση των νέων ανθρώπων θα
είναι συνεχής για να υπηρετεί τα στρατηγικά σχέδια των επιχειρήσεων δηλαδή του
κέρδους , της αποδοτικότητας του κεφαλαίου, του ανταγωνισμού κ.λ.π. Οι νέοι και
οι νέες μόνο όταν χωράνε και υπηρετούν αυτά τα στρατηγικά σχέδια είναι
απαραίτητοι.
4. Βιάζονται να στείλουν τους νέους στην εργασία μισοκαταρτισμένους, χωρίς
γενική παιδεία.
ΓΙΑΤΙ;
Α. Θα έχουν χαμηλή αμοιβή (9 ευρώ).
Β. Χωρίς γενική παιδεία και
ημιμαθείς (αντί για γνώση θα αποκτούν πρόσκαιρες δεξιότητες,} είναι πιο
ευάλωτοι και χειραγωγίσιμοι.
Γ. Μαθαίνουν από μικροί στην εργασία
χωρίς δικαιώματα (αναλώσιμα υλικά της καπιταλιστικής οικονομίας).
5. Οι μαθητές του Λυκείου θα δίνουν τέσσερις
φορές πανελλαδικές εξετάσεις μέχρι να περάσουν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
ΓΙΑΤΙ;
Α. Ακόμα
μεγαλύτερη απαξίωση του μορφωτικού ρόλου του σχολείου, μετατρέποντάς το σε κυνήγι
συντελεστών και βαθμών. Ακόμη
περισσότερα φροντιστήρια, ακόμη περισσότερα έξοδα για τη λαϊκή οικογένεια που
ήδη αιμορραγεί οικονομικά. Χιλιάδες
παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα θα πεταχτούν βίαια εκτός Λυκείου ή θα στραφούν στην ψευτοκατάρτιση της
Τεχνικής Εκπαίδευσης. Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετείται ο στρατηγικός στόχος της ΕΕ και του κεφαλαίου για
μαζικοποίηση της Τεχνικής Εκπαίδευσης και αντιστροφή της αναλογίας του
μαθητικού πληθυσμού.
Β. Όσο περισσότεροι φραγμοί , ταξικοί
φραγμοί (οι εξετάσεις είναι ταξικότατοι φραγμοί, γιατί γίνονται με άνισους
όρους από διαφορετική αφετηρία ξεκινά το
παιδί της αστικής τάξης από αυτό της εργατικής και άλλη η δυνατότητα επιπλέον
βοήθειας υπάρχει), τόσο καλύτερα για την συνέχιση της εξουσίας της κυρίαρχης
τάξης τα δικά της παιδιά θα κατέχουν τη γνώση και άντε πολύ λίγα τα πιο έξυπνα
από την εργατική τάξη που πολύ εύκολα υπάρχει η δυνατότητα αφομοίωσης ή
εξαγορασμού.
.Άμεσοι στόχοι πάλης και αγώνα:
Κανένα παιδί να μη βγει εκτός σχολείου ή να
εργάζεται κατά τη διάρκεια της σχολικής του ζωής τζάμπα για κάποιον
επιχειρηματία.
Αγώνας και διεκδίκηση ενιαίου 12χρονου, βασικού
υποχρεωτικού δημόσιου σχολείου. Δηλαδή,
σχολείου που θα έχει ενιαία δομή και μέσα από ένα ενιαίο πρόγραμμα θα
παρέχει σε όλα τα παιδιά την απαραίτητη μόρφωση. Ένα σχολείο που δε θα
διχοτομείται σε Γενικό και Τεχνικό. Αυτό το σχολείο δεν εξορίζει από το
πρόγραμμά του την τεχνική εκπαίδευση σαν «κατώτερη» που αφορά τα φτωχά
κοινωνικά στρώματα, ούτε ανάγει την επιστήμη των μέσων παραγωγής σε προνόμιο
των λίγων που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν. Η μόρφωση είναι δικαίωμα
όλων.
Δημόσιες επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο βασικό
υποχρεωτικό.
Πανελλαδικές εξετάσεις για
την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μετά το Λύκειο, με ευθύνη του κράτους
κι όχι των Πανεπιστημίων. Δικαίωμα επανάληψης των εξετάσεων για εισαγωγή όσες
φορές θέλει ο καθένας. Κατοχύρωση βαθμολογίας.
Κατάργηση
κάθε πιστοποίησης, το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα. Κατάργηση του
έτους μαθητείας, πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στη μάθηση.
Μαργαρίτης Θόδωρος 13/9/2013
