Πάντα στο θέμα της επιλογής
στελεχών στην εκπαίδευση, κύριο ζήτημα δεν ήταν μόνο ο τρόπος επιλογής, αλλά
και ποια πολιτική καλούνταν να εφαρμόσουν τα στελέχη, «τι σχολείο» θα
υπηρετήσουν. Πολλά χρόνια τώρα, όλα τα κύματα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων
συνοδεύονταν από συστήματα
επιλογής στελεχών, στα οποία κυριαρχούσαν «προσόντα» και
«συνεντεύξεις» σε κλειστά και στημένα συμβούλια. Με αυτή τη μέθοδο οι κάθε φορά
κυβερνώντες δεν προωθούσαν μόνο «τα δικά τους παιδιά» με διάφορες ποσοστώσεις,
αλλά επέβαλαν και τη λογική
της αξιολόγησης σα μια διαδικασία χειραγώγησης και ελέγχου των στελεχών, ώστε
αυτά να επιτελέσουν το ρόλο που είχε σχεδιαστεί στο Καθηκοντολόγιο και
στο θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης.
Από την πλευρά μας, θεωρούσαμε
πάντα ότι ο σύλλογος
διδασκόντων είναι το κυρίαρχο όργανο στη λειτουργία του σχολείου και
απαιτούσαμε την πλήρη και αποκλειστική συμμετοχή του στην επιλογή ενός αιρετού
και ανακλητού διευθυντή, στην ουσία ενός «εκπροσώπου» του συλλόγου
διδασκόντων, των αποφάσεων και των επιλογών του για τη λειτουργία του σχολείου.
Είναι φανερό ότι αυτή η αντίληψη, στην οποία δε χωρούν λογικές σώματος μονίμων διευθυντών και καθηκοντολογίου, αποτελούσε διεκδίκηση στα πλαίσια της συνολικής μάχης για ένα σχολείο
δημοκρατικό τόσο στην εσωτερική του δομή όσο και στο περιεχόμενο της
λειτουργίας του, ένα
σχολείο της ισότητας και της ολόπλευρης γνώσης.
Ύστερα από τoν ηρωϊκό αγώνα της αξιολόγησης που έδωσε η μαχόμενη εκπαίδευση
απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πάγωσε την εφαρμογή της, χωρίς να
καταργήσει τους νόμους που την καθορίζουν ούτε και τα Καθηκοντολόγια. Προχώρησε, ύστερα από το γνωστό
μετεωρισμό σε όλα τα θέματα της πρώτης κυβερνητικής περιόδου, σε ένα μεικτό
σύστημα επιλογής Διευθυντών στο οποίο συνυπήρχε και το προσοντολόγιο και η
συμμετοχή του συλλόγου διδασκόντων στην εκλογή τους, μέσω ψηφοφορίας. Παρότι το βήμα ήταν δειλό και φαλκιδευμένο,
οι συλλόγοι διδασκόντων αξιοποίησαν τη διαδικασία απομονώνοντας τις φιγούρες
εκείνες στον κλάδο, που πρωτοστάτησαν δια πυρός και σιδήρου στην επιβολή της
αξιολόγησης το προηγούμενο διάστημα.
Από τον Αύγουστο του 2015, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
προσχώρησε στις μνημονιακές δυνάμεις και
στην πολιτική του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου, τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην
κοινωνία. Η αξιολόγηση
αποτελεί πια ακρογωνιαίο λίθο για την πολιτική της στην εκπαίδευση, για την
οποία δεσμεύτηκε στο 3ο και
στο 4ο Μνημόνιο πως θα
την εφαρμόσει πάση θυσία. Έτσι, το
Υπουργείο δεν χρειάστηκε καμιά απόφαση του ΣΤΕ για να παρατείνει επ’ αόριστο
και με προκλητικό τρόπο τη θητεία των σχολικών Συμβούλων ούτε για να επαναφέρει
την περιβόητη συνέντευξη στην επιλογή των Διευθυντών Εκπαίδευσης, που μόλις
έπιασαν δουλειά, υλοποίησαν τις Υ.Α και την πολιτική των κραυγαλέων περικοπών
στη φετινή λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Σήμερα η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με
άλλοθι τη βολική πλέον
απόφαση του ΣΤΕ, προχωρά στην άρση του όποιου ψήγματος δημοκρατίας βίωσε η
εκπαίδευση με το πάγωμα της αξιολόγησης και τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών
στην επιλογή των Διευθυντών, και κηρύσσει
την έναρξη της δικής της απόπειρας εφαρμογής της αξιολόγησης, με οδικό χάρτη
τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ και τα προστάγματα του κουαρτέτου των «θεσμών».
Ταυτόχρονα με την
ανακοίνωση του «νέου» συστήματος επιλογής διευθυντών, το υπουργείο παιδείας
ανακοινώνει το χρονοδιάγραμμα του και επικαιροποιεί τις δεσμεύσεις του με τους
δανειστές. Το χρονοδιάγραμμα ασφυκτικό και η αξιολόγηση είναι δέσμευση που
πρέπει να ισχύει το νέο σχολικό έτος! Να γιατί και η βιασύνη του υπουργείου να
τελειώσουν μια για πάντα με την συζήτηση για ένα δημοκρατικό πλαίσιο
λειτουργίας των συλλόγων. Η
εκλογή των νέων διευθυντών – managers αξιολογητών - αποτελεί την
αναγκαία συνθήκη για την έναρξη της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του έργου
του!
«…Ο ΟΟΣΑ θα συντάξει μια νέα αναφορά για την
εκπαίδευση («Προτάσεις Εκπαιδευτικής Πολιτικής για την Ελλάδα»), στην οποία θα
εξετάσει την επάρκεια του εκπαιδευτικού προσωπικού με βάση νέα και αξιόπιστα
στοιχεία. Η έκθεση θα διερευνήσει συγκεκριμένους τρόπους αυτο-αξιολόγησης του
έργου της σχολικής μονάδας, προκειμένου να βελτιωθούν τα εκπαιδευτικά
αποτελέσματα και θα εξετάσει μεθόδους διοικητικής αποκέντρωσης και αυτονομίας
του εκπαιδευτικού συστήματος, λαμβάνοντας υπόψη τις εμπειρίες άλλων κρατών με
εκπαιδευτικά προβλήματα παρόμοια με αυτά της Ελλάδας. Τα παραπάνω και άλλα
θέματα θα συμπεριληφθούν στους Όρους Αναφοράς της Έκθεσης για την εκπαίδευση
που θα ετοιμάσει ο ΟΟΣΑ…. (19.05.17, Το τριετές σχέδιο για την Εκπαίδευση:
Πλαίσιο κατευθύνσεων και προτάσεις)»
Πρώτος σταθμός της αξιολόγησης, η
επιλογή Διευθυντών, την οποία θα καθορίσουν τα «προσόντα» και η «συνέντευξη».
Ακριβώς όπως παλιά! Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Στήνουν συμβούλια επιλογής από το σώμα των
δικών τους προθύμων αξιολογητών αυτή τη φορά, αλλά και πολλούς παντός καιρού
τρόφιμους της εξουσίας, ξαναθυμίζοντας μας τις μέρες κρίσεων διευθυντών 2011
επί Διαμαντοπούλου και όλες τις παλιότερες. Το πελατειακό κράτος και η ημετεροκρατία στο απώγειό τους, με την
Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και σερβίρουν ειρωνικά στους
συλλόγους διδασκόντων το «αντίμετρο» μιας
έκθεσης ή ακόμα χειρότερα ενός αξιολογικού ερωτηματολογίου χωρίς κανένα
αντίκρυσμα και μάλιστα όχι όλου του συλλόγου διδασκόντων, αφού εξαιρούν
τους αναπληρωτές από την φάρσα μιας άποψης που δε τη λογαριάζει κανείς,
όπως άλλωστε και τα δικαιώματα των αναπληρωτών που εξοβελίστηκαν με πρώτο και
καλύτερο το δικαίωμα της σταθερής και μόνιμης δουλειάς! «Προσαρμόζουν» το
σύλλογο διδασκόντων στις μνημονιακές απαιτήσεις υποβαθμίζοντας τον ρόλο των
αναπληρωτών συναδέλφων στις συλλογικές διαδικασίες του σχολείου, γιατί
πραγματικά τους θέλουν διαχειρίσιμους, αναλώσιμους και δεν έχει σκοπό να
τερματίσει την εργασιακή τους περιπλάνηση.
Υλοποιούμε την απόφαση της ΑΔΕΔΥ
«Aπεργία–Aποχή από κάθε διαδικασία
αξιολόγησης»
Οι ΕΛΜΕ της χώρας να πάρουν συντονισμένα
και από κοινού όλα τα αναγκαία αγωνιστικά και οργανωτικά μέτρα που απαιτούνται
για να προετοιμαστεί ο κλάδος και να δώσει μαζικά την μάχη απέναντι στη νέα
απόπειρα επαναφοράς της αξιολόγησης, που αρχίζει με την επιλογή των διευθυντών
και θα ενταθεί από την αρχή και κατά την διάρκεια της νέας σχολικής χρονιάς με
την αξιολόγηση- αυτοαξιολόγηση κάθε σχολικής μονάδας.
Η ΟΛΜΕ είναι υποχρεωμένη να πάρει θέση και
να καλέσει τους συναδέλφους σε αντίσταση για να μπλοκάρουμε όλες τις διαδικασίες
της αξιολόγησης. Αξιοποιώντας το πλαίσιο των αποφάσεων της ΑΔΕΔΥ για
«απεργία–αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης», να πάρει αντίστοιχες
αποφάσεις, αρχής γενομένης από τη διαδικασία των αξιολογικών κρίσεων για τους
υποψήφιους διευθυντές.
Καλούμε τους
συλλόγους διδασκόντων να απέχουν από τη διαδικασία των
αξιολογικών κρίσεων για τους υποψήφιους διευθυντές, από κάθε διαδικασία
γνωμοδότησης και αξιολόγησης– «φόρμες αποτίμησης», αυτοαξιολόγηση σχολικής
μονάδας. Να μη δεχθούν να μπουν στο παιχνίδι
της αξιολόγησης που ξεκινάει το υπουργείο. Δεν νομιμοποιούμε μια διαδικασία που
ανοίγει το δρόμο της αξιολόγησης, που υποβαθμίζει το δημόσιο σχολείο και
τις συλλογικές διαδικασίες.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΛΕΜΕ ΞΑΝΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ! ΔΕ ΘΑ
ΠΕΡΑΣΕΙ!
