Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΓΙΑΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ,


06/02/17
Πολλές ΕΛΜΕ της χώρας έχουν πάρει αποφάσεις εναντίον της «θεματικής εβδομάδας» στα Γυμνάσια.
Οι εκπαιδευτικοί εναντιώνονται:
·         Στις κλεμμένες ώρες μαθημάτων, που είχαν ως αντικείμενο τις συγκεκριμένες ενότητες της «θεματικής εβδομάδας» ( Οικιακή Οικονομία, Βιολογία, projects). Αυτά ή παρόμοια-θέματα και προγράμματα αναπτύσσονταν ήδη στα σχολεία, στα πλαίσια των μαθημάτων της Οικιακής Οικονομίας και της Βιολογίας, που «ψαλιδίστηκαν» ή και των projects που κατάργησε το υπουργείο παιδείας, για να εξοικονομήσει χιλιάδες θέσεις εκπαιδευτικών. Βασικές ενότητες μαθημάτων αποκόπτονται από το διδακτικό αντικείμενο και μετατρέπονται σε «προγράμματα», «μέρες», «εβδομάδες».
·         Στην επιβάρυνση των εκπαιδευτικών με άχρηστες γραφειοκρατικές διαδικασίες για τα σχολεία, χρήσιμες από ό,τι φαίνεται για τους σχεδιασμούς του υπουργείου, που περνάει από την πίσω πόρτα την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Το υπουργείο υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς σε υποχρεωτική συμμετοχή, ομάδες συντονισμού, φόρμα συμπλήρωσης σχεδίου υλοποίησης, φόρμα υποβολής στο Ι.Ε.Π με παραμέτρους αξιολόγησης.
·         Στην επιβολή της αυτονομίας της σχολικής μονάδας, αφού ο σύλλογος θα αποφασίσει περιεχόμενο, τρόπο, κατανομή του χρόνου στα αντικείμενα, με βάση τους «διαθέσιμους πόρους». Εμείς, δηλαδή, σχεδιάζουμε κεντρικά κι εσείς βρείτε χορηγούς και χρηματοδότες για να υλοποιήσετε.
·         Στην αντιεπιστημονική μεθόδευση του υπουργείου, όταν σκορπίζει σε όλες τις ειδικότητες προγράμματα άσχετα με τα αντικείμενά τους, για τα οποία καμιά επιμόρφωση δεν έχει προηγηθεί,
·         Στην προκλητική περιφρόνηση των συλλόγων διδασκόντων, αφού το υπουργείο δεν έχει μπει καν στον κόπο να ζητήσει τη γνώμη τους, δεν λαμβάνει υπόψη του το σχεδιασμό των προγραμμάτων τους στην αρχή της σχολικής χρονιάς και εντάσσει αυτές τις δράσεις μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα ανατρέποντάς το, με ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ μάλιστα χαρακτήρα, στα μέσα της σχολικής χρονιάς.
Οι λογικές του ¨εντέλλεσθε" δεν αρμόζουν σε εκπαιδευτικούς, που έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων. Οι καινοτόμες δράσεις δεν αποτέλεσαν ΠΟΤΕ υποχρέωση αλλά δυνατότητα. Είναι λοιπόν εμπαιγμός η κατ’ επίφαση επίκληση θεμάτων που απασχολούν το χώρο της εκπαίδευσης, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους.
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ σφυρίζει αδιάφορα και διαπραγματεύεται με το υπουργείο για τις ώρες -μέρες της επιβαλλόμενης δράσης. Δεν αποκαλύπτει στους συναδέλφους ότι αυτό που αφορά το υπουργείο δεν είναι η εφαρμογή του σχεδίου του για κατ ’επίφαση «καινοτόμες δράσεις» αλλά η επιβολή της εμπέδωσης της αυτοαξιολόγησης, αφού όλη η εκπαίδευση μετατρέπεται σταθερά σε ατομικούς φακέλους μαθητών, σε αξιολογικούς φακέλους καθηγητών και σχολικών μονάδων, σε σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες, σε είσοδο των ΜΚΟ και επιχειρήσεων στο σχολείο.
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ) αρνούνται πεισματικά να δώσουν συνδικαλιστική πανελλαδική κάλυψη στους συναδέλφους και τους συλλόγους διδασκόντων, παρά τα αιτήματα και τις αποφάσεις πολλών ΕΛΜΕ και συλλόγων, σε αυτή την κατεύθυνση, κουνώντας λευκό πανί στο υπουργείο παιδείας. Πόσο ακόμα η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ θα συναινεί, θα υπεκφεύγει και θα αποπροσανατολίζει τους εκπαιδευτικούς  με το κατ’ επίφαση επιχείρημα  «περισσότερων εξηγήσεων» από το Υπουργείο;
Την ίδια ώρα ο Υπουργός επιτίθεται με ακραίους, συντηρητικούς, αντιεπιστημονικούς και αβάσιμους αφορισμούς, που εγείρουν φοβικά κοινωνικά αντανακλαστικά. Ο Υπουργός Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, αυτού του συνονθυλεύματος νεοφιλελευθερισμού, καιροσκοπισμού και ενίοτε ακροδεξιών εκρήξεων, απαξιώνει την νεότητα, τους εκπαιδευτικούς και την παιδεία με τις δηλώσεις του περί «εγκυμοσύνης μαθητριών μετά τις πενθήμερες». Ντροπή! Κανείς δεν έχει τολμήσει να μιλήσει τόσο απαξιωτικά για το δημόσιο σχολείο. Οι μαθητές και οι μαθήτριές μας μαθαίνουν να προσέχουν και να προστατεύουν το σώμα τους και την ψυχή τους, γιατί υπάρχουν οι γονείς και οι καθηγητές τους που φροντίζουν γι’ αυτό, παρότι κάθε φορά βρίσκεται στο δρόμο τους ένας νεοφιλελεύθερος υπουργός διαφόρων αποχρώσεων, που ο σκοπός του, της διάλυσης του δημόσιου σχολείου, αγιάζει τα μέσα, την παραπληροφόρηση και διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Με αυτό το υπουργείο, τι να συζητήσουμε; Τι να πούμε; Αυτό που αντιστοιχεί στον εκπαιδευτικό κόσμο είναι να υπερασπίσει το παιδί, τα κορίτσια και αγόρια μας, την νεότητα! Αγωνιζόμαστε για να γλιτώσει το ΠΑΙΔΙ! Για να υπάρξει ΕΛΠΙΔΑ!